Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗ.

             Καλημέρα, καλημέρα, τι μου κάνετε;
            Σήμερα δεν ήξερα αν θα αναρτήσω κάτι στο μπλοκ μου αλλά μπαίνοντας στα στατιστικά της σελίδας μου είδα κάτι που με έκανε να θέλω να κάνω μια δημοσίευση για αυτό και να τη μοιραστώ μαζί σας.
            Φυσικά αυτό το οποίο θέλω να σας πω δεν είναι κάτι «σπουδαίο» ή κάτι που δε γνωρίζετε – γνωρίζουμε, όλοι μας, είναι κάτι που εμένα προσωπικά με έκανε να χαρώ μόλις το είδα και έχουμε πει σε άλλες αναρτήσεις το πόσο εύκολο είναι να χαμογελάς αρκεί να είσαι δεκτικός σε αυτό που σου φέρνει ευφορία (όταν έγραφα αυτή τη λέξη έκανα συνειρμό με την άλλη «εφορία» και λέω από μέσα μου πόσο τελικά μπορεί να απέχουν αλλά και να μοιάζουν δυο εκ διαμέτρου αντίθετες λέξεις που σου προκαλούν τα εντελώς αντίθετα συναισθήματα).
            Και συνεχιζω…
            Μπαίνοντας στα στατιστικά της σελίδας μου για να δω και εγώ που «βαδίζω και που βρίσκομαι» κάτω κάτω, εκεί που αναφέρονται κάποιες από τις λέξεις οι εκφράσεις που "πάτησαν" κάποιοι άνθρωποι στο Google και τους έβγαλε ανάμεσα στα αποτελέσματα αναζήτησης και το μπλοκ μας, υπήρχε μια φράση η οποία πολύ με χαροποίησε και αυτή η φράση ηταν η εξής: «Το χαμόγελο λένε πως είναι μια ζωγραφιά της ψυχής σου».
            Δεν είναι τόσο όμορφη έκφραση από μόνη της; Δεν αντηχεί μελωδικά στα αφτιά σας; Εμένα πάντως πολύ μου άρεσε και μόνο η ιδέα πως κάποιος πληκτρολόγησε κάτι τόσο όμορφο και βγήκε κάπου και το μπλοκ μου. Δεν έχει σημασία πια ανάρτηση εννοούσε, (υποθέτω το πόσο αξίζει ένα χαμόγελο, ένα διήγημα δηλαδή που είχα γράψει παλιά και το έχω σβήσει τώρα), ούτε σε πια σελίδα αναζήτησης αποτελεσμάτων εμφανίστηκε, ούτε πόσα μπλοκ έχουν γράψει κάτι ανάλογο με αυτή την έκφραση, σημασία έχει για μένα τουλάχιστον πως κάπου εκεί μέσα υπήρχε και κάτι δικό μου και αυτό είναι ωραίο συναίσθημα, δεν ξέρω πως ακριβώς του αρμόζει να ονομαστεί αλλά νομίζω πως το ωραίο του αρκεί!
            Θα μπορούσα κάλλιστα να γράψω ολόκληρο άρθρο η διήγημα για την παραπάνω έκφραση γιατί ήδη έχω σκεφτεί ένα σωρό ιστορίες αλλά δεν θα το κάνω γιατί κάποιες φορές δε χρειάζεται να γράψεις πολλά για να πεις λίγα και εγώ ήδη έγραψα πολλά για κάτι τόσο μικρό και μεγάλο συνάμα!
            Πάρτε και ένα μεγάλο χαμόγελο τώρα για το τέλος της δημοσίευσης: 







* Καλοκαιρινό αλλά ωραίο!

Σχόλια

  1. Υπέροχο... όσο σκέφτομαι πως στις δικές σου αναφορές του μπλογκ βγαίνει κάτι τέτοιο θλίβομαι ακόμη περισσότερο όταν βλέπω πολλές, πάρα πολλές αναζητήσεις για "η αγάπη πονάει".... που βλέπω συχνά εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ε οχι βρε μαρακι μου, δε θελω να θλιβεσαι, αν ειναι δυνατον. στεναχωρεθηκα τωρα.

    ενταξει η αγαπη ποναει πολλες φορες αλλα κατι τετοιες καταστασεις ειναι αυτες που ενδυμανωνουν και καλυτερευουν τους ανθρωπους και τις αποφασεις τους!

    ετσι δεν ειναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλη μου εκφράσου..σε νιωθω απολυτα!!!!!

    επειδη διαβασα και πιο πανω την γλυκια αληθεια.. θα της πω απ εδω...
    πως σε μενα εκτος απ το σ αγαπω... βρισκω και τα παρακατω..τα αναφερω για να γελασουμε... τουλαχιστον στο η αγαπη ποναει ...ειναι η λεξεη αγαπη..
    παρτε μια γευση απ τα δικα μοου...

    "χασισι"..!!!!..χαχαχαχα
    "λιδακης θελω να κανω παιδι"..!!!..χαχαχαχαχα
    "ψαχνω ζευγαρια απ ροδο για γνωριμια"...!!!!..χαχαχαχαχαχα
    "σπανιολικα φορεματα"..!!!!..χαχαχαχαχαχα

    ουτε και ξερω τι ακριβως τους εφερε στην πορτα μου..χαχαχαχαχαχα

    εχω ανεβασει μια πρωτη αναρτηση σκοπευω να κανω και μια δευτερη... εκει θα ριξουμε πολυ γελιο!!!!..χαχαχαχαχαχα

    να ειστε καλα με φιλακια γελασταααααααααααα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. σ αγαπω μου

    γλυκο μου κοριτσι με εκανες και γελασα. κι εμενα να μου βγαζει κατι ασχετα ανα διαστηματα και εχουν πολυ γελιο.

    θα περιμενω την αναρτηση! φιλιαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι να πω κι εγώ που με βρήκε κάποιος που έψαχνε "φάε τον Πασόκο της γειτονιάς σου"!!!
    Σου στέλνω κι εγώ ένα χαμόγελο. Καθυστερημένο. Χαμόγελο της καλησπέρας αλλά τι να κάνω; Δεν μπορώ να βλογάρω νωρίτερα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αθηνά...


    xaxaxa, ma se kalo sou me ekanes kai gelasa proiniatika! na sai kala! filakia polla kai kalhmeres polles sou stelno!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. οντως ειναι υπεροχη η εκφραση,προταση (οτι και αν ειναι)!!!! γελασα με τα σχολια χαχαχαχααχ οντως βγαζει κατι περιεργα καποιες φορες! σου στελνω πολλαααα χαμογελακια :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπημένη μου μαμάκα γειααααα σου κι από μένα!! Είμαι πολλή γαϊδούρα το ξέρω που έχω τόσο καιρό να σε επισκεφτώ... Απλά δεν περνάω και την καλύτερη φάση της ζωής μου και απλά γράφω ορμητικά για να ξεχάσω και βγαίνω... καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα και όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.... Να το ξέρεις ότι μου λείπεις πολύ αλλά δεν έχω το κουράγιο να ξανακάτσω να ασχοληθώ επισταμένα... πάντως κάθε φορά που μπαίνω σε σκέφτομαι... και σένα και κάποιες άλλες γλυκές παρουσίες...

    Σ' αγαπώ...:) πολλά φιλάκια από την αντιδραστική, επαναστάτρια, έφηβη κόρη σου....
    <3 <3 <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εμενα δε θες να μαθεις τι μου βγαζει στις στατιστικες!

    Αλλα μιας και το ανεφερες κατσε να σου κανω ενα copy paste!

    kill bill

    brwmikes paralies

    baby

    nayplio

    vyzia

    χαχαχα και πολλα αλλα σοκιν

    αχαχαχα

    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. maria


    πολλα φιλια και σε σενα γλυκο μου κοριτσι! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Viviana

    καλως την μου! τι κανεις? χαθηκαμε βρε! βασικα και εγω ειχα καιρο να μπω ενεργα στο μπλοκινγκ. τωρα παω κατι να κανω...

    περασα κι εγω απο τη φαση που περιεγραψες! ολοι τη περναμε! ευχομαι να εισαι γρηγορα καλα!!!!!

    φιλακια πολλα πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Coula

    αν δεν εβγαζε σε σενα σοκιν σε πιον θα εβγαζε καλε??? χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. εξαιρετική έκφραση που γάντι σου πάει!

    φιλιά καρδιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ

    κανεις και κοκκινιζω! ευχαριστω και ανταποδιδω γλυκια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ναι, είναι πολύ όμορφη και πολύ αληθινή φράση!
    Χαίρομαι για σένα!!!
    Πολλά φιλάκια και καλό Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...