Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΡΑΦΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - 2Η ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ



Το Ράφι της Αγάπης δημιουργεί τη 2η δανειστική του βιβλιοθήκη αυτή τη φορά στον ξενώνα καρκινοπαθών της Αντικαρκινικής Εταιρείας Παραρτήματος Μακεδονίας - Θράκης.
Συγγραφείς και ποιητές χαρίστε ένα ή και περισσότερα έργα σας στο Ράφι της Αγάπης και βοηθήστε μας να μεταδώσουμε σε όλους τους ασθενείς την αξία της θεραπευτικής ανάγνωσης.
Στείλ'τε μας σήμερα κιόλας τα βιβλία σας, που θα κοσμίσουν παντοτινά τη βιβλιοθήκη στον Ξενώνα Καρκινοπαθών.
Για την αποστολή των βιβλίων σας επικοινωνήστε με την υπεύθυνη συλλογής κα. Ελένη Καρύδα στο mail: elenikari08@gmail.com


Μία πρωτοβουλία που έγινε πραγματικότητα και πέρυσι: http://ekfrastite.blogspot.gr/2016/05/blog-post_6.html  

Τώρα, "οι "Φεγγίτες":



"Και να θυμάσαι, πως οι φεγγίτες μπορούν να φωτίσουν ακόμη και το πιο σκοτεινό και άραχνο κομμάτι της ψυχής σου….
Aρκεί πρώτα, να τους το επιτρέψεις εσύ!"
  

Προσπαθώ, όσο αυτό είναι εφικτό βέβαια, να στέλνω σε τέτοιου είδους κινήματα τα βιβλία μου, αντί δηλαδή να τα στείλω σε σαιτ για διαφήμιση, προτιμώ να τα στέλνω σε δανειστικές βιβλιοθήκες. Στη πόλη που κατοικώ και σε κάποιες άλλες εδώ γύρω, εννοείται πως είναι διαθέσιμα από το πρώτο λεπτό. Το να μπορώ όμως να τα αποστέλλω και σε μακρινές περιοχές, με κάνει να νιώθω όμορφα και γεμάτη ευγνωμοσύνη, που κάποιοι άλλοι συνάνθρωποί μου, μου δίνουν την ευκαιρία αυτή και σίγουρα ξέρω, πως όλη αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα απαιτητική και χρονοβόρα για όσους είναι μπροστά στον αγώνα αυτό. Γι' αυτό λοιπόν κάνω την ανάρτηση τούτη, για να παροτρύνω τους δικούς μου εκφραστικούς φίλους, να πράξουν το ίδιο. Η αποστολή ενός βιβλίου είναι πανεύκολη και με μικρό κόστος, ας το συνεισφέρουμε λοιπόν, όπως μπορεί ο καθένας.

Εγώ είπα, για δεύτερη φορά και κάθε φορά μαζί.

Σχόλια

  1. Πολύ καλή πρωτοβουλία και με άριστο αντικείμενο.
    Μπράβο σας Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπράβο σου καμάρι μου! Εύχομαι τα βιβλία σου που θα πολλαπλασιαστούν, είμαι σίγουρη, να κοσμούν όλες τις βιβλιοθήκες.
    Γι αυτήν την κίνηση τι να πω; Υπέροχη και συγκινητική Ήμουν σίγουρη ότι θα ήσουν παρούσα...
    Να σαι καλά Κικίτσα μου
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα πολύτιμά σου λόγια! Είσαι σημαντική για εμένα και το ξέρεις, σου το δείχνω όπως μπορώ.
      Την αγάπη μου! <3

      Διαγραφή
  3. Πολύ όμορφη κίνηση!!!καλή επιτυχία!!!μακάρι να γεμίσουν τα ράφια της γρήγορα!
    την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές, γλυκιά μου!
      Να περνάς πάντα όμορφα εύχομαι! <3

      Διαγραφή
  4. Τέτοιες κινήσεις ανθρωπιάς χρειαζόμαστε για να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...