Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΤΟ " ΠΑΡΑΠΕΡΑ".


Εκφραστικοί μου, καλημέρα.
Καλή εβδομάδα να έχουμε.

Ελάτε μαζί μου σε ενα παράθυρο με θέα:


 
«Είμαι ένας απλός, καθημερινός, αισιόδοξος άνθρωπος.
Αλλά, δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα.
Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για να ταξιδεύουν τη ματιά.
Για ν’ αποκαλύπτουν ορίζοντες.
Για να υπόσχονται το «παραπέρα».

Για να λούζουν στο αληθινό φώς τ’ άδεια δωμάτια.
Για να φτιάχνουν σκιές με χρώμα πάνω στους λευκούς τοίχους…»

-Ο. Ελύτης: [Δεν αντέχω τα παράθυρα χωρίς θέα]

________

Ε, λοιπόν, αυτή η φωτογραφία κυριολεκτικά με μαγνήτισε.
Για αυτό το πορτρέτο, διότι έτσι θέλω να το ονομάσω, υπαίτια είναι η αγαπημένη μου, Ioanna Constans Papangeli.

Με το που την πρωτοείδα, ήξερα ακριβώς με ποιους στίχους θα την συνοδέψω, μα κυρίως ήξερα ποιον άνθρωπο μου θυμίζει, ίσως και λόγω του μπλοκ του (http://parathuro.blogspot.gr/), αλλά κυρίως λόγω της προσωπικότητάς του, που δε χρειάζεται να πω πολλά, άλλωστε τα ίχνη του στο διαδίκτυο και όχι μόνο, μαρτυρούν το πόσο, βαθιά σκεπτόμενος και συνειδητοποιημένος είναι.


"Θα χτίσω, λοιπόν, κι εγώ ένα μεγάλο
προστατευτικό σπίτι
με τις πέτρες που μου ρίξατε
σ’ όλη τη ζωή μου."

Αιώνας εμπορίου, Τάσος Λειβαδίτης 
 
 
 
 
 Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε

Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας
 



Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!

Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

(«Ασκητική»)
 
 
Οι φωτογραφίες από την αγαπημένη μου ξαδέρφη, Ιωάννα Κωνσταντίνου.
Στο Φρούριο Ναυπλίου, φυσικά.
 
Ευχαριστώ πολύ για όλα! <3  
 
 

Σχόλια

  1. Τι όμορφο απάνθισμα......

    Καλή εβδομάδα Κική μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα αγαπημένη μου Ελένη.
      Να περνάς πάντα όμορφα εύχομαι.
      Την αγάπη μου! <3

      Διαγραφή
  2. Υπέροχα αποσπάσματα όμορφων στίχων και έργων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πανέμορφα!! Και τα έργα σου τι όμορφα που αναδεικνύονται!! Οι στίχοι που επέλεξες φοβεροί!
    Καλή εβδομάδα Κική μου
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να 'σαι καλά αγαπημένη μου!
      Ευχαριστώ απο καρδιάς!
      Όμορφη μέρα και σε εσένα! <3

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...