Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΆΓΓΙΞΕ ΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΑΛΩ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ.


Νομίζω εκφραστικοί, πως η θερμοκρασία και η καλή μέρα που έχουμε σήμερα, έπειτα απο κρύο και βροχή ,μου έφτιαξε αρκετά τη διάθεση.
Μου αρέσουν όλες οι εποχές, όλα τα καιρικά φαινόμενα και οι θερμοκρασίες, αρκεί να υπάρχει  μια συσχέτιση εποχής - καιρού.

Η μουντίλα που επικρατούσε το τελευταίο καιρό με είχε επηρεάσει κάπως, είχα υποβάλλει τον εαυτό μου σε μια διαδικασία τεμπελιάς θα έλεγα και καθόλου δε μου άρεσε.

Απο εχθές όμως και ειδικά σήμερα, με διακατέχει μια χαρά, ένας ενθουσιασμός, ένα πράγμα "θέλω να χορέψω με τις πεταλούδες":





Και εχώ μια "ροζ - παραμυθένια" διάθεση και το φεισμπουκ μου θύμισε πως ένα χρόνο πριν:



"ν΄ αγαπιέσαι ή ν΄ αγαπάς;
ν΄ αγαπώ"

Από τη συλλογή Έλευσις (1948)
Νίκος Εγγονόπουλος, Ποιήματα Β΄, Ίκαρος, Αθήνα 1985, σ. 140-141





Μικρό λουλούδι — αν μπορούσα να καταλάβω
Τι είσαι, κι εσύ και η ρίζα σου,
Ολάκερο εσύ,
Θα ‘ξερα τι είναι ο Θεός κι ο άνθρωπος.


Alfred Lord Tennyson



Κι επειδή αγαπώ τριαντάφυλλα, χρώματα, αρώματα, πεταλούδες:



"Πόσες;

Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες;
Πές μου!
Πές μου, πόσες;"

Το Κηνύγι - Τα Λάφυρα της Ψυχής μου




" Ρώτησα μια φορά ένα αγκάθι γιατί υπάρχει στις τριανταφυλλιές και εκείνο αδιαφόρησε. Όχι μόνο δεν απάντησε, αδιαφόρησε κιόλας, κάτι που εισέπραξα ως πλήρη χλευασμό και ειρωνεία.



Ρώτησα κάποτε μια τριανταφυλλιά γιατί επιτρέπει στον εαυτό της να γεμίσει με αγκάθια και μου χαμογέλασε γλυκά." 






" Θέλω να ρωτήσω ένα αγκάθι γιατί υπάρχει στις τριανταφυλλιές και τρυπάει τον κόσμο. Θέλω να ρωτήσω και να λάβω απάντηση.

Ίσως αν ήμουνα μια φρέσκια κάμπια να μου απαντούσε.



Θέλω να ρωτήσω μια γέρικη τριανταφυλλιά, γιατί όλα αυτά τα χρονιά φιλοξενούσε στο κορμί της όλα αυτά τα αγκάθια. Θέλω να ρωτήσω και να λάβω απάντηση.

Ίσως αν ήμουνα μια μικρή πεταλούδα να μάθαινα!" 

Η Τριανταφυλλιά - Οι Φεγγίτες της Ζωής μου


Οι επάνω φωτογραφίες από τον Σωτήρη Κωστάκη και τα Τσιτάλια Κυνουρίας και η τελευταία φωτογραφία, η πανοραμική, από την αγαπημένη μου ξαδέρφη Ιωάννα Κωνσταντίνου και το Ναύπλιο.

Ευχαριστώ πολύ!

Να περνάτε όμορφα, εκφραστικοί μου.



Σχόλια

  1. Όταν βγαίνει και πάλι ο ήλιος μετά από τόσες μέρες συννεφιάς, πώς να μην έχουμε καλή διάθεση; Να περάσεις υπέροχα σήμερα λοιπόν, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχη η πρώτη είκονα Κική! Εύχομαι να εισαι σε αυτό το mood όσο πιο πολύ μπορείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ όμορφη και τρυφερή η αναζήτηση αυτής της σχέσης αιτιατού της τριανταφυλλιάς και του αγκαθιού. Σε ένα ρομαντικό φόντο.
    Καλό σου βράδυ Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι να πω κι εγώ (η ξανθιά!)
    που διάβαζα τον τίτλο (με κεφαλαία γράμματα αφού)
    και διάβαζα : Ανθή Ανθή Ανθή, κι αναρωτιόμουν ποια
    να είναι αυτή η Ανθή και γιατί την φωνάζεις! Αχαχα! ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ όμορφη ανάρτηση. Τριανταφυλλιές, πεταλούδες, ... Με λίγα λόγια, άνοιξη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το καλοκαίρι έρχεται όσες βροχούλες και να κάνει. Και όπως περνάνε οι βροχές περνάει και η μουντίλα. Το θέμα είναι να μείνουν μόνιμα ο ενθουσιασμός με τη χαρά! Προς ώρας βοηθά η καλυτέρευση του καιρού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα κοριτσάκι, ανοίγω την ημέρα μου με το δικό σου μπλοκόσπιτο έτσι..για να έχω μία όμορφη μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα Κική μου! Τώρα μπαίνω, μετά από πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα απουσίας, ξανά στα αγαπημενα μου blogs.
    Να'σαι πάντα γερή! Χαίρομαι που ακόμη συνεχίζεις να...πετάς :)
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Συλλογικό Βιβλίο "Κάνε μία Αμαρτία" της σειράς "Συνερεύσεις" των Εκδόσεων Λογότυπο

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Με μεγάλη χαρά μοιράζομαι ότι συμμετέχω κι εγώ στο νέο συλλογικό -και γλυκά αμαρτωλό- βιβλίο "ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ" της σειράς "ΣΥΝΕΥΡΕΥΣΕΙΣ" των εκδόσεων "ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ !" Από όλες τις «αμαρτίες» που μας προτάθηκαν, εγώ διάλεξα  την Κακή Μουσική . Πάνω σε αυτήν έπλεξα το διήγημά μου, που βρήκε τον δικό του χώρο μέσα στη συλλογή, και νιώθω πραγματικά ευγνωμοσύνη για την επιλογή και την εμπιστοσύνη των εκδόσεων.   Χαίρομαι κάθε φορά που συμμετέχω σε συλλογικά έργα, αλλά αυτή τη φορά χαίρομαι λίγο περισσότερο, γιατί αμφιταλαντεύτηκα, δυσκολεύτηκα, δημιούργησα και στο τέλος απόλαυσα και απολαμβάνω.   Το διήγημα με το οποίο συμμετέχω ονομάζεται «Η Συμφωνία του Κέλετρου» και είναι εμπνευσμένο από το γνωστό  έργο " Το Φάντασμα της Όπερας ",  ένα βιβλίο που είχα αγοράσει πριν χρόνια σε χρυσή κασετίνα με άλλα έργα του Γκαστόν Λερού, αρκετά ακριβή για εκείνη την εποχή και μοναδική, αλλά ποτέ δεν τ...

Καλικαντζούρια / Η ανάμνηση / Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου ανάμνηση, στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε  ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».   Η δική μου έντονη ανάμνηση είναι μια εικόνα που έχω στο μυαλό μου για τα καλικαντζούρια. Τα γνωρίζετε; Είναι εκείνα τα μικρά, άτακτα πλασματάκια της παράδοσης, που μέσα στο παιδικό μου μυαλό φτιάχτηκαν και μεγάλωσαν όπως ακριβώς τα φανταζόμουν: σκανταλιάρικα, σκοτεινά, γεμάτα ενέργεια και αταξία. Μια εικόνα που ακόμη και σήμερα, όταν τη θυμάμαι, με κάνει να χαμογελώ αλλά παράλληλα και να τρομάζω.  Θέλω να μοιραστώ μια παιδική ανάμνηση που ακόμα και σήμερα με ακολουθεί, άλλοτε σαν φόβος και άλλοτε σαν γλυκιά ζεστασιά. Ήμουν μικρή, στο χωριό, μαζί με την ξαδέρφη μου. Έκανε κρύο εκείνη τη μέρα και οι δυο μας παίζαμε καθισμένες πάνω στο βυσσινί χαλί, βυθισμένες στον δικό μας παιδικό κόσμο. ...