Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

πετρόsouπα!

 
 
🤔 Τι είν'αυτό που κάνει κάποιον ευτυχισμένο;

✨Ένα παραμύθι για την αξία της ομαδικότητας, της ενσυναίσθησης , των απλών πραγμάτων, για τη σημασία της κοινότητας, της αποδοχής και της προσφοράς.
🍲 Να΄ρθετε μικροί – μεγάλοι

γύρω απ’ το ζεστό τσουκάλι,

Παραμύθι – μυθικό

να πει παντού το μυστικό!

🥣🌽🌶️
🧶Μια θεατρική διασκευή του λαϊκού παραμυθιού που ταξίδεψε σε τόπους και χρόνους και έφτασε μέχρι εμάς! Τι θέλουν να μας μάθουν εκείνοι οι παράξενοι ταξιδιώτες;; 🤫
📣Η θεατρική ομάδα του συλλόγου Τ'Αλωνάκι!

🎭Διασκευή-Σκηνοθεσία: Ιωάννα Σταματίου Joanne Stamatiou

🏛️Επιμέλεια Σκηνικών: Ελένη Μυλωνά, Ιωάννα Σταματίου

🎶Μουσική επιμέλεια & Σύνθεση: Χρύσα Βρακά

Παίζουν:

Βάσω Αναστασίου

Εύη Βρακά

Κατερίνα Γκάβαλη

Μάρθα Θεοδωρακοπούλου

Λία Καρλαύτη

Ξένια Κουβέλη

Γιάννης Λιανοστάθης

Δημήτρης Λιανοστάθης

Ελένη Μυλωνά

Κωνσταντίνα Σκουμπρή

Ιωάννα Σταματίου

Αλεξάνδρα Τζίνιβιζ

"ΑΛΩΝΑΚΙ" Σύλλογος Ελληνικής Πολιτιστικής Παράδοσης Χαλκίδας

🎨Σχεδιασμός αφίσας: Αλωνάκι HD

👉Σάββατο 10 Μαΐου 2025, στις 19:00 Κεντρική αίθουσα ΑΛΩΝΑΚΙΟΥ Β. Ηπείρου 57.

Είσοδος δωρεάν

Σχόλια

  1. Τι όμορφο παραμύθι! Μπράβο, εύχομαι να περάσετε όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μού αρέσει πάντα, που είστε ενεργοί και δημιουργικοί, Κική μου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Καλή επιτυχία να ευχηθώ, κοπέλα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...