Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Φλόγα που Καίει

 

 


Αχ, πώς να σου εξηγήσω τη φωτιά
που σ’ έχω φυλακισμένη μέσα στην καρδιά,
άγριο ηφαίστειο που η λάβα σου φλέγεται
και το χέρι μου, αν το αγγίξω, κινδυνεύει να καεί.

Στους δρόμους της νύχτας, στις σκιές της σιωπής,
εκεί που οι λέξεις χάνονται και οι ψίθυροι γίνονται ανεξιχνίαστοι,
εσύ περπατάς, άγριο αγρίμι,
με μάτια που καίνε και βλέπουν πέρα από τον κόσμο.

Η αγάπη σου είναι φλόγα,
μα δεν την φοβάμαι,
γιατί μέσα από τη φωτιά αναγεννιέμαι
όπως η κόκκινη νύμφη που σπάει τη γη για να ξαναγεννηθεί.

Στα βάθη των ωκεανών που κρύβουν το μυστικό σου,
είσαι εκεί, σε περιμένω να βγω από τα νερά
και να καταδυθώ στις πληγές σου.
Δεν φοβάμαι το αγρίμι που κρύβει η καρδιά σου,
γιατί στην άγρια φύση του, με βρίσκω κι εγώ.

Η μοίρα σου είναι σφιχτή σαν το θρόισμα των φύλλων του δάσους,
που δεν ξέρεις αν είναι απλώς ο άνεμος ή τα δέντρα που σιγομουρμουρίζουν,
αλλά αυτό είναι που αγαπώ.
Αυτό το αόρατο νήμα που σε συνδέει με το απέραντο.

Ο χρόνος σε φοβάται,
γιατί εσύ σπας τον κύκλο του,
είσαι ταυτόχρονα παρελθόν και μέλλον,
ο πόθος που ξεφεύγει από τα χέρια μας,
όμως πάντα τον προλαβαίνουμε,
όσο κι αν τρέχουμε.

Στην καρδιά του ηφαίστειου βρίσκομαι,
εκεί που τα αστέρια και οι πέτρες ζωντανεύουν,
και εσύ, φλογερό μου μυστήριο,
εκεί με περιμένεις,
όχι να με σώσεις,
αλλά να με αφήσεις να καώ.

Κι όταν η λάβα θα γίνει γη,
θα γίνουμε μαζί,
ένα ανεξιχνίαστο, άγριο ταξίδι,
που κανείς δεν θα καταφέρει ποτέ να κατανοήσει.

Αυτό είναι το μυστικό σου.
Δεν θα με φοβίσει η φωτιά,
γιατί εσύ είσαι η φωτιά μου.

Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Υπέροχο, Κική μου! Από τα πολύ δυνατά σου και λυρικά ποιήματα με τα συναισθήματά του να ξεχωρίζουν. Καλησπέρα και καλή βδομάδα, κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "σαν το θρόισμα των φύλλων του δάσους,
    που δεν ξέρεις αν είναι απλώς ο άνεμος ή τα δέντρα που σιγομουρμουρίζουν"
    Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί, κάνοντας μια βόλτα στο δάσος, αν τα δέντρα μας μιλάνε, μας εξομολογούνται κάποιο μακρινό μυστικό;
    Καλή συνέχεια, Κική μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...