Το άλλοθι του ναύτη

το μπλε –
μου το ’κλεψαν
τα καράβια
(σα να τους ανήκε εξ αρχής)
αγύρτες
της στιγμής

δώδεκα.
τίποτα δεν ήρθε.
μόνο ταπείνωση,
να στάζει απ’ τα βλέφαρα.

σε μια κλωστή –
σε μια σελίδα –
χάραξα
το τίμημα.
(του ναύτη. του εαυτού. ποιος ξέρει;)

ύφασμα
βαμβακερό –
η ψυχή το ύφανε
με λέξεις.

θέσατε.
παραχαράκτης βυθού
η φαντασία.
(αλόγονη.
όμορφη.
σάπια.)

σπεύσατε.

το δελφίνι
άργησε.
η πολιορκία άρχισε
χωρίς κανέναν.

ένα σπουργίτι –
φτερούγισμα γνώριμο.
εκστατικό.
σαν να ’ταν τότε.
σαν να ’ταν πάντα.

η πολυθρόνα
(η φωλιά του)
ήταν το άλλοθι.

εισπνεύσατε.
κρατήστε το μέσα.
μην το εξηγήσετε.
το άλλοθι
δεν είναι για όλους.

Κική Κωνσταντίνου