Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.


Θα τον ήθελα.
δε θα τον ήθελα;

"Θα ήθελα ένα Δεκέμβριο με φώτα σβηστά κι ανθρώπους αναμμένους"

~~ Charles Bukowski


Και καλό μας μήνα,
με "φωτισμένους" στην καρδιά, ανθρώπους.




"Δεκέμβρης 1903" του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη
Μελοποίηση: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης 




Πολύ ωραίο!!!


Στη συγγραφική μου σελίδα στο φεισμπουκ έκανα έναν διαγωνισμό για να κληρώσω ως δωράκι ένα αντίτυπο του νέου μου βιβλίου, πες το και σαν έθιμο, πάντα κληρώνω ένα και μου άρεσε που θα συνέπεφτε με την έναρξη του νέου και μάλιστα εορταστικού μήνα, νικήτρια λοιπόν του διαγωνισμού, είναι η Βαλάντη Παπά (Βαλάντη Κόσμημα) Πάντα τυχερή, εύχομαι και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους συμμετείχαν. Ανακοινώνω τη νικήτρια σήμερα σε όλα τα δικά μου μέσα δικτύωσης για να μην υπάρχει καμιά παρεξήγηση. Ξέρετε, πολλοί κληρώνουν ανύπαρκτα δώρα, σε φεικ λογαριασμούς και δεν τα στέλνουν και ποτέ. Όσο μπορούμε να είμαστε "διαφανής."
Και σε αυτό το σημείο, θέλω να μοιραστώ μαζί σας και κάτι ακόμα, δεν το έχω δημοσιεύσει αλλά τώρα εδώ, θέλω και νιώθω την ανάγκη. 
Προσπαθώ, όσο μπορώ να μην χάνω την προσωπικότητά μου σε όλο αυτό κι επειδή η χαρά και ο ενθουσιασμός, για κάθε όνειρο πιστεύω είναι διάχυτος, προσπαθώ και τα δωράκια μου να κάνω και στις βιβλιοθήκες να στέλνω αντίτυπα ή όπου νιώθω οτι τα έχουν ανάγκη ή τα θέλουν πραγματικά και πριν καιρό βέβαια, μιας και τώρα φτάσαμε στο σημείο να με καλούν και όχι να ρωτάω αν μπορούν να με στηρίξουν, είχα ρωτήσει μια βιβλιοθήκη, άλλης πόλης, αν μπορεί να με βοηθήσει με μια παρουσίαση, ήταν τότε που δεν είχα κάνει καμία και ξέρετε τι μου απάντησαν;  Εμείς οργανώνουμε μόνο παρουσιάσεις βιβλίων τοπικών συγγραφέων και δεν ένιωσαν ντροπή που μου απάντησαν έτσι; Εγώ αισθάνθηκα ντροπή πάντως για αυτή τους της απάντηση. Στα ράφια τους άραγε φιλοξενούν μόνο βιβλία συντοπιτών τους; Δε νομίζω, γιατί τα δικά μου μου τα ζήτησαν πάντως. Τέλος πάντων, περασμένα - αφημένα, εξάλλου σε τέτοια θέματα η ίδια η ζωή τα φέρνει έτσι, που κύκλος είναι και γυρνάει και καταλαβαίνετε όλο αυτό που οδηγεί.... δεν χρειάζεται να πω περισσότερα αλλά πριν λίγες μέρες δικαιώθηκα, όμως αυτή τη φορά δεν θα πάω όχι γιατί κρατάω κακίες ή κάτι άλλο απλώς δεν νιώθω μέσα μου καλά και το να αισθανόμαστε όμορφα όπου πάμε είναι το πλέον σημαντικό.  
Βρε πως τα φέρνει η ζωή.... 
Και συνεχίζω.... 
Θυμήθηκα μια ανάρτηση που είχα κάνει πριν  δύο χρόνια και αφού την αναζήτησα, την διάβασα ξανά. Ομολογώ πως την ευχαριστήθηκα και δεν την θυμόμουνα τόσο ωραία. Είναι αυτό που κάθε φορά που διαβάζεις κάτι το κατανοείς καλύτερα, ακόμη κι όταν είναι δικό σου. 
Εδώ, αν θες να θυμηθείς μαζί μου: http://ekfrastite.blogspot.gr/2015/12/blog-post.html
Ακόμη, μία χριστουγεννιάτικη ανάρτησή μου με πολλές πτυχές, μπορείς να θυμηθείς εδώ:  http://ekfrastite.blogspot.gr/2016/12/blog-post_28.html.
Αυτά για την ώρα, εκφραστικοί μου.
Καλό μήνα, με υγεία και χαρά.
Να περάσετε όμορφα και αφήστε το παιδί που έχουμε μέσα μας να απολαύσει τις γιορτές χωρίς ενοχή. Ας μην μείνουμε στο μελαγχολικό πνεύμα των γιορτών, ούτε στο καταναλωτικό (σε καμία περίπτωση), ούτε στο ανθρώπινο μιας και άνθρωποι οφείλουμε να είμαστε κάθε μέρα, ας αφεθούμε στο κόκκινο, στο πράσινο και το μπλε του ουρανού.
Άλλωστε ποιος ξέρει πόσα Χριστούγεννα θα ζούμε ακόμα;
Ας απολαύσουμε τα τωρινά και αύριο βλέπουμε.
Είναι ωραία η ζωή και το κόκκινο με το πράσινο, μπορεί να την κάνει λίγο πιο γλυκιά.
Είναι τα μελομακάρονά της βρε παιδιά.
Ας τα γευτούμε.
Και καλή μας μέρα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

Μισός Άνθρωπος και Μισός Ζώο

  Ποια είσαι, εσύ; Τι θες; Ποια ψυχική αναλγησία σε φέρνει το βράδυ, τούτο, εδώ;   Τι με κοιτάς; Μη με κοιτάς! Δεν θέλω να με κοιτάς!   Σου φαίνομαι, παράξενος; Απροσπέλαστος; Όμορφος; Τι;   Μήπως το δάφνινο στεφάνι και τα χρυσά φτερά σε παραπέμπουν σε κάτι ξωτικό; Μήπως ακόμη χειρότερα σε ξεγέλασαν και νομίζεις πως είμαι ο γνωστός αγγελιοφόρος, ο Ερμής; Αν τόλμησες να σκεφτείς πως είμαι ο θεός Έρωτας, πραγματικά δεν ξέρω τι κάνεις σήμερα, εδώ.   Ακόμη με κοιτάζεις, έτσι; Συνεχίζεις να με κοιτάζεις. Επίμονα με κοιτάζεις και εγώ, θέλω να φύγεις. Απόστρεψε το βλέμμα, ταξίδεψε κάπου αλλού με τους στίχους και άσε με, μόνο μου.   Μόνο μου! Εδώ και χρόνια, είμαι μόνος μου! Αυτοεξόριστος και απρόθυμα, εριστικός!   Βλέπεις τα πόδια μου;   χμ… Τα πόδια μου!   Τα βλέπεις; Κινούνται, για να γλιτώσουν την ακινησία τους.   Θαμμένος είμαι έρημος τιμωρημένος μόνος πάντα μόνος   ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ! αυτό είμαι, καταραμένος