Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΝΕΚΡΑ ΨΑΡΙΑ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ




Πολλές φορές προσευχήθηκα,
για ένα δάκρυ.
Εκείνο το δάκρυ, να βγεί,
την ώρα που έπρεπε.

Πέτρινες θάλασσες,
μέσα μου.
Να περιμένουν σωτηρία,
από τα δίχτυα ενός τυχάρπαστου ψαρά.

Τα αλιευτικά να προσπερνούν
και εγώ, πράσινες θάλασσες να αναζητάω.

Δίχτυα κόκκινα, αγκίστρια νεκρά
να ψάχνουν για σημάδια ζωής
σε ψάρια, που ξέβρασε το κύμα.

Και πεθαίνουν...
Και πεθαίνουν...

Με την ελπίδα, κάποια μέρα να αναστηθούν.


Νεκρά ψάρια - Κική Κωνσταντίνου

#Κική_Κωνσταντίνου #Ποίηση #Εκφράσου


Καλημέρα, εκφραστικοί μου.
Καλή εβδομάδα να έχουμε.
Την αγάπη μου!
Labels:

Σχόλια

  1. Giannis Pit.4 Δεκεμβρίου 2017 στις 7:07 μ.μ.

    Πολύ όμορφο Κική μου....! συνεχίζεις να ανεβαζεις επίπεδο στη γραφή και στο λογισμό σου. Ωριμάζεις κάνοντας άλματα.
    Καλή σου βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική Κωνσταντίνου5 Δεκεμβρίου 2017 στις 10:16 π.μ.

      Καλημέρα αγαπημένε μου, φίλε.
      Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
      Καλή εβδομάδα και σε εσένα!

      Διαγραφή
  2. DIMI5 Δεκεμβρίου 2017 στις 10:52 π.μ.

    Καλημέρα Κική μου!
    Εκπληκτικό το ποίημα σου!
    Για άλλη μια φορά με εντυπωσίασες με το ταλέντο σου!!
    Καλο μηνα και χαρούμενη εβδομάδα εύχομαι!
    Πολλα φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική Κωνσταντίνου5 Δεκεμβρίου 2017 στις 10:59 π.μ.

      Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου, να είσαι πάντα καλά.
      Καλό μήνα και καλή εβδομάδα κι από εμένα!
      Να περνάς όμορφα.

      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...
42 σχόλια
Read more »

Ημερομηνίες/ Το θαύμα/ Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

  Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ το δικό μου "θαύμα", στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».     Εγώ θα σας μιλήσω για το μικρό μου "θαύμα", μιας και που αυτές οι μικρές πολύτιμες στιγμές μας γεμίζουν δύναμη, ζωντάνια, ενέργεια, αγάπη και ζωή.   Είμαι πολύ χαρούμενη και συγκινημένη, γιατί κρατώ στα χέρια μου το πρώτο μου παιδικό παραμύθι. Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και πριν από λίγες μέρες παρουσιάστηκε στη Χαλκίδα, στο Λογοτεχνικό Φεστιβάλ «Όψεις του Φανταστικού», μαζί με ακόμη οκτώ υπέροχα έργα και δημιουργούς. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον εκδότη μου, τον κύριο Γιώργο Σωτήρχο, που πίστεψε σε αυτό το παραμύθι. Ευχαριστώ τον κόσμο που ήρθε και μας τίμησε με την παρουσία του, τους συγγραφείς που ταξίδεψαν μέχρι την πόλη μας και ό...
11 σχόλια
Read more »

Καλικαντζούρια / Η ανάμνηση / Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου ανάμνηση, στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε  ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».   Η δική μου έντονη ανάμνηση είναι μια εικόνα που έχω στο μυαλό μου για τα καλικαντζούρια. Τα γνωρίζετε; Είναι εκείνα τα μικρά, άτακτα πλασματάκια της παράδοσης, που μέσα στο παιδικό μου μυαλό φτιάχτηκαν και μεγάλωσαν όπως ακριβώς τα φανταζόμουν: σκανταλιάρικα, σκοτεινά, γεμάτα ενέργεια και αταξία. Μια εικόνα που ακόμη και σήμερα, όταν τη θυμάμαι, με κάνει να χαμογελώ αλλά παράλληλα και να τρομάζω.  Θέλω να μοιραστώ μια παιδική ανάμνηση που ακόμα και σήμερα με ακολουθεί, άλλοτε σαν φόβος και άλλοτε σαν γλυκιά ζεστασιά. Ήμουν μικρή, στο χωριό, μαζί με την ξαδέρφη μου. Έκανε κρύο εκείνη τη μέρα και οι δυο μας παίζαμε καθισμένες πάνω στο βυσσινί χαλί, βυθισμένες στον δικό μας παιδικό κόσμο. ...
13 σχόλια
Read more »