Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΗΝ ΕΙΔΕ.....





"Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο διέσχισε ένα πλακόστρωτο, επιβλητικό στενό στο οποίο δεξιά κι αριστερά υπήρχαν μικρά οπωροπωλεία όπου στους εξωτερικούς τους πάγκους απλώνονταν πανέμορφα, ολόφρεσκα φρούτα όλων των ειδών.

Τα λευκά σταφύλια του κέντρισαν το ενδιαφέρον. Αμέσως έφερε τη μηχανή στο πρόσωπό του. Εστιάζοντας στο σταφύλι και πριν ακόμη πατήσει το κουμπί είδε μέσα από το φακό του ένα χέρι με όμορφα, μακριά, αδύνατα δάχτυλα να αρπάζει το σταφύλι και να το απομακρύνει από το πεδίο όρασής του.


Και ξαφνικά την είδε…"
 
 
 
 



«Δηλαδή φοβήθηκα μη σε αφήσω να με ανακαλύψεις;» ρώτησε κοιτώντας τον ρομαντικά, δείχνοντας πως έχει πλέον αφεθεί.
«Ας το πούμε κι έτσι…» τόνισε χαρίζοντάς της το πιο γλυκό του χαμόγελο και πιάνοντάς τη από το χέρι, την έβαλε να καθίσει ξανά στο παγκάκι πάνω στο οποίο είχε αφήσει τον μπλε φάκελο με τις σημειώσεις της.
«Παραλίγο να αφήσεις εδώ τις σημειώσεις σου. Πρέπει να θύμωσες πολύ μαζί μου;» ρώτησε καθισμένος πια, μια ανάσα από αυτήν και με διάθεση περιπαιχτική.
«Όχι τίποτα άλλο, θα έχανα και την εργασία μου. Κι άντε πάλι από την αρχή», τόνισε χαμογελαστή πλέον και απαλλαγμένη από κάθε στιβαρή έννοια.
«Λοιπόν, θα μου μιλήσεις τώρα για το θέμα της εργασίας σου; Ρώτησε με γλυκιά φωνή και η συζήτηση άρχισε να κυμαίνετε σε φιλικό επίπεδο.
«Πάντα πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω πως η ζωή ενός ανθρώπου έχει μια κοινή συνισταμένη με τη διαδρομή ενός τρένου», είπε θαρραλέα η Στεφανία.
«Δηλαδή;»
«Να…, η ζωή μας έχει πολλά κοινά με τη διαδρομή ενός τρένου. Τι εννοώ… "






"Το νεαρό αγόρι, σαν αίλουρος, έτρεξε μακριά. Τα πρόβατα τον κοίταζαν να απομακρύνεται και ξάφνου, ένα μικρό αεράκι, έμοιαζε να τρέχει ξοπίσω του. Ήταν σα να ήταν οι προσευχές τους. Διότι για την Αγάπη, ακόμη και τα ζώα, μπορούν να προσεύχονται!
Η Μάρθα προχώρησε προς τη στάνη και έψαξε να βρει παγούρι με νερό. Όταν το εντόπισε σα μανιασμένη οδηγήθηκε επάνω του.
Είχε πιει σχεδόν όλο το παγούρι όταν διαπίστωσε πως το νεαρό αγόρι είχε ήδη φτάσει στο τέλος του κάμπου.
Προσευχήθηκε με όλη της τη δύναμη να προλάβει. Δεν ήξερε αν ήταν σωστή ή λάθος η κίνησή της αυτή αλλά ήξερε πως αν δεν το έκανε θα το μετάνιωνε για πάντα.
Τα πρόβατα στράφηκαν προς το μέρος της και διαπίστωσαν πως η γυναίκα σταύρωνε το αγόρι που είχε πλέον εξαφανιστεί από το οπτικό τους πεδίο.
Ό,τι ήταν να γίνει θα γινόταν σε λίγα μόλις λεπτά.
Σαν ο Θεός να έδωσε φτερά στο αγόρι, εκείνο κατηφόριζε πετώντας προς το χωριό."

~~ Απoσπάσματα από το νέο μου βιβλίο "Η Αγάπη Δηλώνει Παρών"
Για να το αποκτήσεις, επικοινώνησε άμεσα μαζί μου.
Ευχαριστώ για κάθε δυνατότητα που μου δίνεις.

Εδώ για να παρακολουθήσεις το τρειλερ του βιβλίου: https://www.youtube.com/watch?v=noFLpsDjz0w

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Νέο_βιβλίο
#Νουβέλες
#ιστορίες_αγάπης
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου



Καλημέρα, εκφραστικοί.
Καλή εβδομάδα. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...