ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΗΝ ΕΙΔΕ.....

"Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο διέσχισε ένα πλακόστρωτο, επιβλητικό στενό στο οποίο δεξιά κι αριστερά υπήρχαν μικρά οπωροπωλεία όπου στους εξωτερικούς τους πάγκους απλώνονταν πανέμορφα, ολόφρεσκα φρούτα όλων των ειδών.

Τα λευκά σταφύλια του κέντρισαν το ενδιαφέρον. Αμέσως έφερε τη μηχανή στο πρόσωπό του. Εστιάζοντας στο σταφύλι και πριν ακόμη πατήσει το κουμπί είδε μέσα από το φακό του ένα χέρι με όμορφα, μακριά, αδύνατα δάχτυλα να αρπάζει το σταφύλι και να το απομακρύνει από το πεδίο όρασής του.

Και ξαφνικά την είδε…"

 

 

 

 

«Δηλαδή φοβήθηκα μη σε αφήσω να με ανακαλύψεις;» ρώτησε κοιτώντας τον ρομαντικά, δείχνοντας πως έχει πλέον αφεθεί.
«Ας το πούμε κι έτσι…» τόνισε χαρίζοντάς της το πιο γλυκό του χαμόγελο και πιάνοντάς τη από το χέρι, την έβαλε να καθίσει ξανά στο παγκάκι πάνω στο οποίο είχε αφήσει τον μπλε φάκελο με τις σημειώσεις της.
«Παραλίγο να αφήσεις εδώ τις σημειώσεις σου. Πρέπει να θύμωσες πολύ μαζί μου;» ρώτησε καθισμένος πια, μια ανάσα από αυτήν και με διάθεση περιπαιχτική.
«Όχι τίποτα άλλο, θα έχανα και την εργασία μου. Κι άντε πάλι από την αρχή», τόνισε χαμογελαστή πλέον και απαλλαγμένη από κάθε στιβαρή έννοια.
«Λοιπόν, θα μου μιλήσεις τώρα για το θέμα της εργασίας σου; Ρώτησε με γλυκιά φωνή και η συζήτηση άρχισε να κυμαίνετε σε φιλικό επίπεδο.
«Πάντα πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω πως η ζωή ενός ανθρώπου έχει μια κοινή συνισταμένη με τη διαδρομή ενός τρένου», είπε θαρραλέα η Στεφανία.
«Δηλαδή;»
«Να…, η ζωή μας έχει πολλά κοινά με τη διαδρομή ενός τρένου. Τι εννοώ… "

"Το νεαρό αγόρι, σαν αίλουρος, έτρεξε μακριά. Τα πρόβατα τον κοίταζαν να απομακρύνεται και ξάφνου, ένα μικρό αεράκι, έμοιαζε να τρέχει ξοπίσω του. Ήταν σα να ήταν οι προσευχές τους. Διότι για την Αγάπη, ακόμη και τα ζώα, μπορούν να προσεύχονται!
Η Μάρθα προχώρησε προς τη στάνη και έψαξε να βρει παγούρι με νερό. Όταν το εντόπισε σα μανιασμένη οδηγήθηκε επάνω του.
Είχε πιει σχεδόν όλο το παγούρι όταν διαπίστωσε πως το νεαρό αγόρι είχε ήδη φτάσει στο τέλος του κάμπου.
Προσευχήθηκε με όλη της τη δύναμη να προλάβει. Δεν ήξερε αν ήταν σωστή ή λάθος η κίνησή της αυτή αλλά ήξερε πως αν δεν το έκανε θα το μετάνιωνε για πάντα.
Τα πρόβατα στράφηκαν προς το μέρος της και διαπίστωσαν πως η γυναίκα σταύρωνε το αγόρι που είχε πλέον εξαφανιστεί από το οπτικό τους πεδίο.
Ό,τι ήταν να γίνει θα γινόταν σε λίγα μόλις λεπτά.
Σαν ο Θεός να έδωσε φτερά στο αγόρι, εκείνο κατηφόριζε πετώντας προς το χωριό."

~~ Απoσπάσματα από το νέο μου βιβλίο "Η Αγάπη Δηλώνει Παρών"
Για να το αποκτήσεις, επικοινώνησε άμεσα μαζί μου.
Ευχαριστώ για κάθε δυνατότητα που μου δίνεις.

Εδώ για να παρακολουθήσεις το τρειλερ του βιβλίου: https://www.youtube.com/watch?v=noFLpsDjz0w

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Νέο_βιβλίο
#Νουβέλες
#ιστορίες_αγάπης
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου


Καλημέρα, εκφραστικοί.
Καλή εβδομάδα.