Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΔΗΛΩΝΩ ΠΑΡΩΝ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΟΥ



Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;

Νίκος Καζαντζάκης, 1883-1957, Έλληνας συγγραφέας

___________

Και η υπέροχη αυτή φωτογραφία έρχεται από την Αθήνα και την αγαπημένη μου Χρύσα Λαγού.

Την συνόδευαν πολλά καλά λόγια για το νέο μου βιβλίο, λόγια που κρατώ σαν φυλαχτό για εμένα όμως και θέλω να την ευχαριστήσω για την καθοριστική της συμβολή για την πορεία μου μέχρι τώρα.

Να είσαι πάντα καλά γλυκιά μου και σου εύχομαι τα καλύτερα! <3

Εδώ για να παρακολουθήσεις το τρειλερ του βιβλίου: https://www.youtube.com/watch?v=noFLpsDjz0w

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Νέο_βιβλίο
#Νουβέλες
#ιστορίες_αγάπης
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου

Δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω το ρολόι. Μπορείς όμως να το κουρδίσεις ξανά.


Bonnie Prudden, 1914-2011, Αμερικανίδα γυμνάστρια
___________

Και η υπέροχη αυτή φωτογραφία έρχεται από την Αθήνα και την αγαπημένη μου Χρύσα Λαγού.
Την συνόδευαν πολλά καλά λόγια για το νέο μου βιβλίο, λόγια που κρατώ σαν φυλαχτό για εμένα όμως και θέλω να την ευχαριστήσω για την καθοριστική της συμβολή για την πορεία μου μέχρι τώρα.

Να είσαι πάντα καλά γλυκιά μου και σου εύχομαι τα καλύτερα! <3

Εδώ για να παρακολουθήσεις το τρειλερ του βιβλίου: https://www.youtube.com/watch?v=noFLpsDjz0w

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Νέο_βιβλίο
#Νουβέλες
#ιστορίες_αγάπης
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
 «Κάθε λουλούδι έχει τη θέση του στον ήλιο,
κάθε άνθρωπος έχει ένα όνειρο. Κάθε άνθρωπος
έχει έναν ουρανό πάνου από την πληγή του,
κι ένα μικρό παράνομο σημείωμα της άνοιξης μέσα στην τσέπη του.»

Γιάννης Ρίτσος

____________

Είναι ιδιαιτέρως όμορφο και τιμητικό θα έλεγα, άνθρωποι που γράφουν και μάχονται για τα όνειρά τους, όπως εσύ, να σε στηρίζουν και να κρατούν στα χέρια τους, τόσο ευλαβικά, το πνευματικό σου παιδί.

Αγαπημένη μου συγγραφέα Κατερινα Καραμπαση ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλη την αγάπη που εδώ και χρόνια μου δείχνεις!

Κάθε επιτυχία στο διάβα σου!

Εδώ για να παρακολουθήσεις το τρειλερ του βιβλίου: https://www.youtube.com/watch?v=noFLpsDjz0w

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Νέο_βιβλίο
#Νουβέλες
#ιστορίες_αγάπης
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου

«Χωρίς να είμαστε τίποτ’ άλλο παρά μόνο άνθρωποι, περπατήσαμε μέσ’
απ’ τα δέντρα
Φοβισμένοι, αφήνοντας τις λέξεις μας να είναι τρυφερές
Από φόβο μήπως ξυπνήσουμε τις κουρούνες,
Από φόβο μήπως έρθουμε
Αθόρυβα μέσα σ’ έναν κόσμο φτερών και κραυγών.

Αν ήμασταν παιδιά, ίσως να σκαρφαλώναμε,
Θα πιάναμε τις κουρούνες να κοιμούνται, και δεν θα σπάγαμε ούτε κλαράκι,
Και, μετά το μαλακό ανέβασμα,
Θα τινάζαμε τα κεφάλια μας πιο πάνω απ’ τα κλαριά
Για να θαυμάσουμε την τελειότητα των άστρων.

Πέρα απ’ τη σύγχυση, όπως συμβαίνει συνήθως,
Και τον θαυμασμό για όσα ο άνθρωπος γνωρίζει,
Πέρα απ’ το χάος θα ‘ρχόταν η μακαριότητα.

Αυτό, τότε, είναι ομορφιά, είπαμε,
Παιδιά που με θαυμασμό κοιτάζουν τ’ αστέρια,
Είναι ο σκοπός και το τέλος.

Χωρίς να είμαστε τίποτ’ άλλο παρά μόνο άνθρωποι, περπατήσαμε
μέσ’ απ’ τα δέντρα.»

Dylan Thomas - «Χωρίς να είμαστε τίποτ' άλλο παρά μόνο άνθρωποι»

(Ξένη ποίηση 20ου αιώνα, Ελληνικά γράμματα)

Εδώ: https://neraidodimiourgies37.blogspot.gr/2017/12/secret-santa.html
πληροφορίες για την φωτογραφία του βιβλίου.

Ευχαριστώ πολύ.

Εδώ για να παρακολουθήσεις το τρειλερ του βιβλίου: https://www.youtube.com/watch?v=noFLpsDjz0w

#Η_Αγάπη_Δηλώνει_Παρών
#Νέο_βιβλίο
#Νουβέλες
#ιστορίες_αγάπης
#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου
 




Ένα μεγάλο μεγάλο ευχαριστώ στην αγαπημένη μου Νεφέλη Νέλη Αλεξανδρή και την ομάδα "Σεργιάνι στης ψυχής... τα καλντερίμια" για την υπέροχη φωτογραφία που με αγάπη και μεράκι μου πρόσφεραν και φυσικά φτιάχνουν σε πολλούς από εμάς.
Εκ μέρους όλων, το πιο θερμό μου χειροκρότημα για την τιμή που μας κάνετε και μάλιστα χωρίς να ζητάτε το παραμικρό!
Η πρώτη εικόνα της αγάπης που δήλωσε παρών και νιώθω θαυμάσια!











«Κοίταξέ με, είμαι εδώ! Δηλώνω παρών στο παρόν! Και έχω τόση δύναμη που μπορώ να καταστρέψω ή να συμφιλιώσω τα πάντα!»



Να περνάτε όμορφα, εκφραστικοί μου!
Καλό ΣΚ σας εύχομαι!

Σχόλια

  1. Υπέροχα όλα!! Να νοιώθεις θαυμάσια έτσι πρέπει! Μπράβο Κική μου και για τους φίλους που σε στηρίζουν και για τη δική σου προσπάθεια που είναι μεγάλη. Πανέμορφο το νέο σου βιβλίο το διάβασα και ξέρεις την άποψή μου. Εύχομαι ξανά καλοτάξιδο και σε άλλα που προσμένω με χαρά
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κική μου όμορφες σκέψεις. Θεωρώ ότι το καινούργιο σου βιβλίο είναι σε καλό δρόμο. Τις καλησπέρες μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λοιπόν Κική απο τα αποσπάσματα βλέπω οτι για άλλη μιά φορά εχεις δημιουργήσει κάτι πολύ όμορφο και ιδιαίτερο! Και έχεις και πολλούς φίλους και φίλες που σε στηρίζουν! Τι όμορφο και αυτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...

Η μπάντα με το κόκκινο φόρεμα

  Στην άκρη της πόλης, εκεί που δεν πατάνε πολλοί, υπήρχε ένα υπόγειο μπαρ. Από εκείνα που αν δεν σου πουν να πας, δεν θα τα βρεις ποτέ. Το φως του δρόμου δεν έφτανε ως την πόρτα του, μόνο μια ταμπέλα ξεχαρβαλωμένη κρεμόταν πάνω από τα σκαλιά. Έγραφε απλά «ανοιχτά». Μου είχαν μιλήσει για τη μπάντα με το κόκκινο φόρεμα. Δεν ήταν όνομα, ήταν φήμη. Έλεγαν πως κάθε βράδυ στη σκηνή ανέβαινε μια γυναίκα. Πάντα άλλη. Αλλά όλες φορούσαν το ίδιο φόρεμα. Κόκκινο, σαν κραυγή μέσα στο σκοτάδι. Κι όσοι ρωτούσαν παραπάνω, δεν ξαναγύριζαν. Κατέβηκα τα σκαλιά ένα βράδυ με κρύο. Το μπαρ είχε λίγα τραπέζια, παλιά, γεμάτα σημάδια. Ο αέρας μύριζε καπνό και ποτό χυμένο. Οι μουσικοί δεν μίλησαν σε κανέναν. Άρχισαν κατευθείαν. Σαξόφωνο, κιθάρα, πιάνο. Κι ύστερα εκείνη. Ψηλή, με μαλλιά δεμένα πίσω πρόχειρα, σαν να μην την ένοιαζε. Το κόκκινο φόρεμα έμοιαζε πιο ζωντανό από την ίδια. Τραγούδησε. Δεν ήξερα τη γλώσσα. Κι όμως καταλάβαινα. Έλεγε για ανθρώπους που χάθηκαν, για βράδια που δεν ξανα...