Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΚΙΕΣ ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΔΕΡΜΑΝΗ

      Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από τη καρδιά μου το ΛΥΧΝΟ ΚΑΙΟΜΕΝΟ που μου επέτρεψε να αναδημοσιεύσω και εγώ στη προσωπική μου σελίδα ένα ποίημα το οποίο με το που το διάβασα  το πρωί με έκανε να γουρλώσω τα μάτια απο ικανοποίηση! Ναι... από ικανοποίηση για μια τέτοια σπουδαία γραφή γιατί αγαπημένη μου ΛΥΧΝΕ πρέπει να σου πω ότι όλα σου του ποιήματα είναι εξαιρετικά αλλά το συγκεκριμένο με μαγνήτισε, με προσήλωσε πριν καν καταφέρω να ολοκληρώσω την ανάγνωσή του. Ειλικρινά είναι ένα ποίημα που μπορεί να δώσει στον αναγνώστη βαθιά συναισθήματα, αρκεί να αφήσει τον εαυτό του για άλλη μια φορά να ψάξει και πίσω από τις λέξεις!


                                      
                                       ΣΚΙΕΣ.


                           Ίχνος φωνής δεν θα μείνει
                          στη σκιά που απλώνει σκιές

                          η θέληση άνισο επιφώνημα
                         σε γέφυρα ελπίδας
                         στην ανάσα που διαφεύγει
                         απ’ τα χείλη επιθυμώντας
                         να γλιστράει μες στο άπειρο

                         τροχός η ζωή που εκτροχιάζεται
                         υφάδι των φευγαλέων αντιθέσεων
                         ο δρόμος τραχύς
                         της εύπλαστης ψυχής


                         να πέφτω να σηκώνομαι
                         να τινάζω τη σκόνη από μέσα μου
                         να σκάνε οι ρίζες μου
                         τις πληγές ν’ αλείφω
                         με βάλσαμο από δάκρυα
                        να βηματίζω με την νύχτα
                        άυπνη άπνοη ανώλεθρη
                        μα πάντα πεινασμένη
                        τρέχω τρέχω τρέχω
                        τρέχω με την ανελέητη απληστία
                        της πορείας μου στο άχρονο

                        πέφτω πέφτω πέφτω  
                        σε μια πείνα που την τρέφω
                        με τους μαστούς της φαντασίας
                        με κομμένη ανάσα
                        στην γεύση της φωνής

                        έρημα τα δάχτυλα μένουν
                        ν’ αμφιρρέπουν στο κενό…
                        μπρος στα ύστερα της μύχιας ροής
                        τι να την κάνω την αγάπη, αγάπη μου;
                        μπρος στον χείμαρρο του ανελέητου αίματος
                        τι να το κάνω το λεπίδι;





signature












     * Σε ευχαριστώ πολύ που μου επέτρεψες αυτή την αναδημοσίευση που τόσο πολύ ήθελα και ζητώ συγνώμη που άλλαξα το χρώμα γραμματοσειράς και το μέγεθος αλλά το έκανα γιατί με το φόντο του blog μου η συγκεκριμένη γραμματοσειρά με το χρώμα που είχες δε θα το καθιστούσαν καθόλου ευανάγνωστο με το δικό μου backround! :)

Σχόλια

  1. δεν έχω λόγια να σ' ευχαριστήσω... ούτε να περιγράψω την συγκίνησή μου που τούτο το πόνημα, το κυρίως της ψυχής, βρήκε ανταπόκριση και στην δική σου…
    τα επαινετικά σου λόγια, το ίδιο με συγκίνησαν…

    καθόλου μη ζητάς συγνώμη για την γραμματοσειρά και το χρώμα! άλλωστε το ξέρεις πολύ καλά, ότι, η ουσία των πραγμάτων δεν βρίσκεται στο φαίνεσθαι αλλά του είναι!

    όποτε το θέλεις μπορείς να πάρεις, ότι θέλεις…

    σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΚΦΡΑΣΟΥ να σου πω αρχικά ότι μου αρέσει απίστευτα το nickname σου γιατί έχει από μόνο του μια ελευθερία!!
    Το ποίημα του Λύχνου υπέροχο αλλά μπράβο και σε σένα που το δημοσίευσε με τόσο σεβασμό προς τον συγγραφέα του!!
    Καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. * Λύχνε θα στο πω για άλλη μια φορά: Εγώ σε ευχαριστώ που μου επέτρεψες αυτή την αναδημοσίευση που τόσο πολύ ήθελα αλλά και γιατί μέσω των ποιημάτων σου με έμαθες να διαβάζω πέρα από αυτά που μπορεί να αντικρίσει ένα γυμνό μάτι!


    * Μοντέρνα Σταχτοπούτα σε ευχαριστώ πολύ για τα τόσο καλά σου λόγια! Ειλικρινά σε ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πράγματι πολύ ωραίο..πάω για επίσκεψη στο Λύχνο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να