Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ.

     Καλημέρα στην αγαπημένη μπλοκογειτονιά! Τι μου κάνετε? Μου είστε όλοι καλά? Εγώ μια χαρά θα έλεγα αν και ο καιρός έχει βαλθεί να μας αρρωστήσει για τα καλά... Περαστικά στις κολλητές μου που είναι αρρωστούλες! 
    Λοιπόν, ομολογώ πως σας μπέρδεψα με το χθεσινό παιχνίδι και δε βρήκατε πολλοί την απάντηση αλλά δε πειράζει, όποιος θέλει μπορεί να το συνεχίσει μαζί με όποιον το βρήκε καθώς επίσης και με το πρόσωπο που έκρυβε η περιγραφή μου.
    Το άτομο που περιέγραψα είναι η αγαπημένη μου και αγαπημένη σας Μαιράκι (Οι πέντε αισθήσεις μου)!
    Eλπίζω να συνεχίσεις το παιχνιδάκι και να σου άρεσε η περιγραφή μου! Κάπως έτσι σε φαντάζομαι εγώ! :)
     Και πάλι καλημέρα σε όλους όσους με διαβάζουν και κυρίως στις αγαπημένες μου μπλοκοφίλες!

Σχόλια

  1. κοριτσάκι μου....σε ευχαριστώ πάρα πολύ...για μένα είναι τιμή....πραγματικά....όλα όσα περιέγραψες για μένα....Σ' ευχαριστώ καρδούλα μου...και βέβαια θα συνεχίσω το παιχνιδάκι....:))))
    Καλημέρα....σου στέλνω ένα γλυκό φιλί!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αγαπημένο μου μαιράκι μη με ευχαριστείς! :)

    είσαι υπέροχη! το ξέρω!

    φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αγαπημένη love2love σχεδόν όλοι είπαν εσένα αλλά εγώ τους την έσκασα (χεχε) και είχα σκεφτεί το γλυκό μας μαιράκι, όμως για να ειμαι ειλικρινής η περιγραφή ταίριαζε σε πολλές μπλοκοφίλες γιατί οι περισσότερες κοπέλες που εχω γνωρισει εδω είναι ψυχάρες! :)

    φιλια και σε σενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δεν μπορώ να μην ευχαριστήσω έναν άνθρωπο που δεν με ξέρει κι όμως με αγαπά τόσο πολύ!!!
    να ξέρεις πως έχεις γίνει απο τις αγαπημένες μου...γι αυτό που είσαι, γιατί κάθε μέρα βγάζεις και κάτι καινούργιο....ένα όμως μένει σταθερό...η χρυσή σου καρδούλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αχ αυτή η χρυσή καρδιά θα με φάει... χαχα

    δε μου αρέσει να περιαυτολογώ αλλά ναι θεωρώ τον εαυτό μου πολύ καλό άνθρωπο, τόσο καλό που καταντάει να γίνετε εις βάρος μου, το πιστεύεις αυτό έτσι δεν ειναι?

    το ίδιο συμβαίνει και με εσένα έτσι δεν είναι?

    δεν ειναι τυχαίο που όλες οι ευαίσθητες έχουμε γίνει κάτι σα μια ομάδα εδω μέσα.

    δεν είναι τυχαίο που όλες οι καλές και ευαίσθητες βλέπουμε κομμάτια του εαυτού μας μέσα απο τα κείμενα που γράφουν οι αγαπημές μας μπλοκοφίλες.

    δεν ειναι τυχαιο που νοιαζομαστε η μια για την αλλη!


    και ναι λοιπον και εσυ εισαι μια απο τις αγαπημένες μου μολοκοφίλες γιατί κάθε φορά που μπαίνω στο σπιτικό σου οι αλήθειες σου εκφράζουν και τις δικες μου αληθειες! :)

    φιλακια πολλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλημεραααα!!! Μας εξαπτεις την περιεργια με το mairaki και θα παω να το γνωρισω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ναι γλυκιά μου Μαρία, να πας να τη γνωρίσεις!

    θα την αγαπήσεις μα και θα σε αγαπήσει όταν σε γνωρίσει το ίδιο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. οχι δεν είναι τυχαίο που παρόλο που πολλές φορές εκμμεταλεύονται την καλοσύνη μας, εμείς και την επόμενη φορά είμαστε εκεί για να δώσουμε...καθόλου τυχαίο πως μπορείς να καταλάβεις έναν άνθρωπο το ίδιο ευαίσθητο...και ίσως και ακόμη καλύτερο....σημασία τελικά σε αυτή την ζωή...δεν έχει το τι λες....αλλα το τι είσαι....κι εσύ είσαι άγγελος!!!!

    για μένα τώρα πια συγκαταλέγεσαι στις πολύ αγαπημένες μου φίλες εδώ...σε αυτή την γειτονιά...δεν ξέρω πως μπορεί να φαίνομαι σε πολλούς...και η αλήθεια είναι πως θα θελα να γράφω περισσότερο τους προβληματισμούς μου...όμως το κάνω όποτε το νιώθω πολύ και εκεί βγαίνει...(γράφοντας) απο την ψυχή μου....!!!
    ξέρεις κάτι??? καλό κάνεις...καλό θα πάρεις λένε....αυτό να είναι η σκέψη σου απο εδώ και στο εξής....!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εχεις δικιο μαιρακι μου!

    και εγω ετσι θελω και προσπαθω να σκεφτομαι!

    εξαλλου ολοι λενε πως αν σκεφτεσε θετικα θα εχεις και θετικα αποτελεσματα.

    ειδωμεν λοιπον... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Ευτυχία, η Κλόουν

  Την λέγανε Ευτυχία. Όχι ειρωνικά. Αυτό της είχαν δώσει για όνομα κι ας μην τα έφερε εύκολα η ζωή της. Είχε περάσει πολλά. Είχε χάσει ανθρώπους, είχε κλείσει πράγματα μέσα της, είχε κλάψει σιωπηλά αλλά ποτέ της δεν τα ξέχασε. Δεν έκανε πως δεν υπάρχουν. Τα κράτησε! Όχι για να την βαραίνουν, αλλά για να τα γυρίσει ανάποδα και να τα κάνει κάτι άλλο, κάτι το αναγεννητικό. Μια μέρα αποφάσισε να γίνει Κλόουν . Όχι για να κάνει την αστεία. Δεν της ταίριαζε αυτό, το έκανε γιατί ήθελε να είναι κοντά σε παιδιά που πονούσαν. Να τους δώσει κάτι απλό, κάτι καθαρό, κάποιου είδους μαγεία. Κάτι που της είχε λείψει όταν ήταν εκείνη μικρή. Λίγη χαρά χωρίς ερωτήσεις. Έραψε μόνη της τη στολή της. Ζωγράφισε στο μάγουλο ένα μικρό φεγγάρι. Πήρε μια σακούλα, την γέμισε μπαλόνια και πήγε σε παιδικά νοσοκομεία. Όμως τα μπαλόνια της δεν ήταν απλά ούτε μονότονα. Ήταν πολύχρωμα. Κόκκινα, μπλε, πράσινα, κίτρινα, ροζ. Και το καθένα είχε ζωγραφισμένο πάνω του ένα  δάκρυ . Όχι όπως το φαντάζεσαι. Όχι...