ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑ.

        Η μπλοκογειτονιά μας έχει γίνει πασχαλινή, έτσι δεν είναι?

       Λίγο πολύ όλα τα μπλοκοσπιτάκια έχουν στολιστεί γιορτινά, έχουν  φτιάξει τα τσουρεκάκια τους, άλλα έχουν βάψει τα αυγουλάκια τους, άλλα μας ανακοινώνουν τα πασχαλινά τους σχέδια, άλλα μας δείχνουν τις πασχαλινές τους δημιουργίες και άλλα μας αναλύουν ήθη και έθιμα του Πάσχα.

       Πάντως σε όποια πλευρά της μπλοκογειτονιάς και να κοιτάξεις το Πάσχα δίνει έντονα το παρών του! Δηλαδή μυρίζει Πάσχα από παντού! :)

      Αλήθεια, εσάς πια είναι η αγαπημένη σας γιορτή? Εγώ λατρεύω το Πάσχα γιατί η Μεγάλη Εβδομάδα είναι πολύ αισθαντική για εμένα. Θεωρώ πως αν κάποιος δε πάει τη Μεγάλη Εβδομάδα στην εκκλησία, ιδίως τη Μεγάλη Πέμπτη, τη Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο δε θα καταφέρει να αισθανθεί σωστά τον εορτασμό του Πάσχα. 

      Βλέπω ανθρώπους που την Ανάσταση βγαίνουν, ξενυχτάνε, πίνουν και γενικώς καλοπαιρνάνε λέγοντας πως είναι Ανάσταση και πρέπει να  γιορτάσουν.... αλλά χωρίς προηγουμένως να έχουν ζήσει και να έχουν αισθανθεί όπως πρέπει τη Μεγάλη Εβδομάδα και αναρωτιέμαι πως ειναι δυνατό να γιορτάζεις κάτι που δε το έχεις ζήσει, που δε το έχεις νιώσει, που δεν εχεις αισθανθει ολα οσα επρεπε να αισθανθεις;

       Δε θέλω να μιλήσω σχετικά με τους ανθρώπους που δε πάνε στην εκκλησία, είναι δικαίωμά τους άλλωστε, εξάλλου ούτε κι εγω πάω συχνά αλλά και ξέρω πολλούς ανθρώπους που ενώ πάνε συνέχεια στην εκκλησία, φεύγοντας απο εκει είναι ικανοί να βρίσουν ή ακόμη και να βλασφυμήσουν συνανθρώπους τους, εξάλλου λένε πως όσοι κάνους τις μεγαλύτερες μετάνιες στην εκκλησία είναι και αυτοί που έχουν και τις περισσότερες αμαρτίες, αλλά να.... μου ειναι ειλικρινα αδιανόητο να σκεφτώ πώς μπορει καποιος να ζήσει πραγματικά τον εορτασμό του Πάσχα χωρίς να πάει καθόλου στην εκκλησία αυτες τις ημέρες.

        Φυσικά δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους που δε πιστευουν στη δικη μας θρησκεία ή σε ανθρώπους που για διάφορους λόγους δε μπορούν να παριστούν στη λειτουργία (και ξέρω πολλούς που δε μπορούν αλλά βάζουν τη λειτουργία σπίτι τους) αλλά αναφέρομαι σε εκείνους τους ανθρώπους που δεν είναι παιδιά για να έχουν ένα ελλάτωμμα αλλά είναι μεγάλοι ώριμοι άνθρωποι και ενω δειχνουν με τη σταση τους πως δε θελουν να θελουν να συμμετεχουν αν μπορω να το πω ετσι στη λειτουργία της Μεγάλης Εβδομάδας, το βράδυ της Ανάστασης είναι οι πρώτοι που βγαίνουν στα κλαμπ για να μεθύσουν και να διασκεδάσουν.

       Ειλικρινά αυτό ποτέ δε το κατάλαβα! Είναι σα να είναι κάποιος σε ενα μαγαζι και χαρουμενος να κερνάει ποτα και να χορεύει και οταν τον πλησιάσεις για να του πεις χρόνια πολλά να σου πει πως δε γιορτάζει αλλά επειδή γιορτάζει κάποιος άλλος αυτός απλά επιδυκνείετε. Τουλάχιστον για μένα κάπως έτσι είναι.

        Απο τη μία καταλαβαίνω πως για να καταλάβει καποιος Πάσχα θα πρέπει εκτός απο την εκκλησία να κάνει και άλλα πράγματα, όπως να νηστέψει, να φάει τον οβελία του, να τσουγκρήσει τα αυγά του, να φάει το τσουρέκι και το σοκολατένιο αυγό του αλλά πάλι για μένα προσωπικά όποιος δε ζήσει "απο κοντά" τη σταύρωση, την αποκαθήλωση, τον επιτάφιο και την Ανάσταση του Κυρίου, δε θα έχει αισθανθεί όπως πρέπει τον εορτασμό του Πάσχα.

        Είναι καθαρά προσωπική η άποψή μου φυσικά αλλά ετσι μεγάλωσα, χρόνια τώρα και ναι, δε σας κρύβω οτι πολυ φοβάμαι πως αν δε συνεχίσουμε όλοι εμείς τα έθιμά μας τότε μετά απο λίγα χρόνια θα ξεκινήσουν να χάνονται.... Ναι να χάνονται και αυτό είναι κάτι πολύ άσχημο. 

          Ποιός μπορει να σκεφτει Μεγάλη Εβδομάδα χωρίς το στολισμό του επιτάφιου? Ήδη σε πολλά μέρη δε τον στολίζουν πια μικρά κορίτσια όπως είθιστε και εγώ θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, ενθουσιασμένα τρέχαμε όλα μας να μαζέψουμε λουλούδια από τις αυλές των σπιτιών του χωριού για να στολίσουμε με μαργαρίτες τα φαναράκια του επιτάφιου και αυτό είναι κάτι από τα πολλά που αξίζει να ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας καθώς επίσης και οι υπόλοιπες γεννεές στο πέρασμα του χρόνου.

          Γιατί κακά τα ψέματα, αν αφήσουμε τις παραδόσεις μας να χαθούν στο πέρασμα του χρόνου θα ειναι σα να αφήσουμε και τις μνήμες μας να χαθούν.

         Ναι τις μνήμες μας... γιατί εμείς δε θα έχουμε τη πολυτέλεια να εξιστορήσουμε ιστορίες στα εγγόνια μας για το δικό μας Πάσχα, όπως έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν χρόνια τώρα οι δικές μας γιαγιάδες και προγιαγιάδες.

          Τώρα θα μου πείτε πως το θέμα μου είναι λίγο άσχετο με το τίτλο της ανάρτησης αλλά σας έχω ξαναπεί, έτσι είμαι εγώ. Γράφω σα να μιλάω. 

          Ξεκίνησα για τα πασχαλινά μπλοκόσπιτα και κατέληξα στην άποψή μου για τον εορτασμό του Πάσχα και τη Μεγάλη Εβδομάδα αλλά τελικά όλα τα παραπάνω ήθελα να τα πω και να ακούσω και τις δικές σας γνώμες.

         Απλά αγαπάω πολύ αυτές τις ημέρες που θα έρθουν και δε θέλω να χαθούν ποτέ! 

         Πολλές φορές βαριόμαστε να επαναλαμβάνουμε πράγματα στη ζωή μας και εγώ το παθαίνω συχνά αυτό, όμως τις παραπάνω ημέρς δε θα της βαρεθώ ποτέ! Δε θα βαρεθώ ακόμα και τη ταινία του Φράνκο Ζαφιρέλλι που παίζει όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα σε γνωστό κανάλι και τη βλέπω κάθε χρόνο! Πρέπει να είναι η μόνη ταινία που δε βαριέμαι να βλέπω ποτέ μία φορά το χρόνο, ίσως γιατί ακόμα και αυτή τη ταινία την έχω συνδέση με τον εορτασμό του Πάσχα.... Ποιός ξέρει....?

         Πασχαλινές καλημέρες σε όλους σας λοιπόν! :)