Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ



             Καλημέρα στην όμορφη γειτονιά μου. Παρασκευή σήμερα και άλλη μία εβδομάδα οδεύει προς το τέλος της. Το αγαπημένο ΣΚ είναι προ των πυλών και σας εύχομαι για άλλη  μια φορά είναι άκρως διασκευαστικό για όλους σας. Το ίδιο και για μένα φυσικά.
            Σήμερα έδωσα το παραπάνω τίτλο στη δημοσίευση γιατί αυτός της ταιριάζει μιας και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο αποτελεί ένα μέσο επικοινωνίας για τους ανθρώπους και θα ήθελα να επισημάνω ότι από σήμερα μπορώ ξανά να επικοινωνήσω μέσω του e mail μου με οποιονδήποτε θελήσει να μου πει κάτι σχετικά με το μπλοκ μου ή γενικότερα αν θελήσει να μοιραστεί κάτι μαζί μου ή και να αναδημοσιεύσω οτιδήποτε επιθυμήσει.
            Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω πως για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δε μπορούσα να ανοίξω το  e mail μου ενώ το τελευταίο διάστημα προσπαθούσα συνεχώς. Τελικά με τα πολλά κατάλαβα ότι ήτανε απενεργοποιημένο αλλα ποτέ δε κατάλαβα πως έγινε αυτό μιας και που εγώ δε το είχα απενεργοποιήσει.
            Τέλος πάντων με τα πολλά κατάφερα να το ενεργοποιήσω ξανά και μου έγραψε ότι είχε απενεργοποιηθεί επειδη είχα να το ανοίξω πάνω από τέσσερις μήνες (κάτι που όντως ισχύει μιας και που όσοι με διαβάζετε από παλιά θα θυμάστε ότι απείχα για μεγάλο χρονικό διάστηκα από τη μπλοκοσφαιρα) και ότι e mail είχα λάβει αυτό το διάστημα επέστρεφε στους αποστολείς του και δε μπορώ να ανακτήσω το ιστορικό των εισερχομένων, δηλαδή εγώ τώρα έφτιαξα το μαιλ μου ξανά αλλα δε πρόκειται να λάβω τη παλιά μου αλληλογραφία και γενικώς έχω χάσει και τις επαφές που είχα με κάποιες μπλοκοφιλες που είχε τύχει να μιλήσω στο παρελθόν.
            Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη στις μπλοκοφιλες που πιθανό να μου έστελναν μυνήματα και να μην απαντούσα αφού δε τα λάβαινα στην ουσία και να σας πω ότι από σήμερα έχω ξανά μαιλ το οποίο θα το βρείτε στο προφίλ μου για οτιδήποτε χρειαστείτε.
            Αυτά για σήμερα…
            Να έχετε μια όμορφη μέρα και να χαμογελάτε. Ανέξοδο και τόσο ισχυρό εφόδιο όχι μόνο για μια αλλα για πολλές ημέρες.

Σχόλια

  1. Σου εύχομαι μια χαμογελάστη Καλήμερα :)
    Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε καλά, από χαμόγελα εγώ ειδικά, άλλο τίποτα!
    Δεν μας έχουν μείνει και πολλά... Λίγη επικοινωνία, ένας καλός καφές, δυο ωραίες μουσικές, ένα γλυκάκι που και που και ναι είναι όλα αυτά αιτία να χαμογελάμε!
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μπραβο Αθηνα μου που μπορεις και χαμογελας με τα παραπανω πραγματα. μου αρεσουν πολυ τετοιου ειδους ανθρωποι! φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  3. Χμ... φαίνεται πως η μεγάλη αποχή από το ιντερνετ έχει απώλειες. Το πάθημα, μάθημα; Πάντως ὅ γέγονε, γέγονε! Πέρνα καλά το Σ/Κ και όλα θα πάνε καλά.
    Πάω να παίξω το παιχνιδάκι με τα «7δεν», που με προσκάλεσες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι μου εγινε μαθημα. αχαχαχαχα

      τι σημαινει το το παντως ο γεγονε, γεγονε;;;

      καλο σκ και σε σενα! θα περασω να δω το παιχνιδακι! τη καλημερα μου

      Διαγραφή
    2. ὅ γέγονε, γέγονε = ότι έγινε, έγινε! Με την έννοια πως από 'δω και πέρα τι κάνει κανείς, αφού ότι έγινε πια δεν αλλάζει.

      Διαγραφή
    3. ευχαριστω για την επεξηγηση! :)

      σωστος!

      Διαγραφή
  4. Φίλη μου, Καλό Σαββατοκύριακο σου εύχομαι!!!
    Να περάσεις όμροφα και χαρούμενα!!!
    Χαίρομαι που τελείωσε η ταλαιπωρία σου με το μέηλ σου.
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αγαπημενο μου Ροδουλα καλο σκ και σε σενα! να ειναι τοσο γλυκο οσο εσυ! φιλακια πολλα

      Διαγραφή
  5. δυστυχώς, πολλές φορές συμβαίνουν τρελά με τα μέηλ μας...

    να έχεις ένα όμορφο και τρυφερό σ/κ σαν και σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ευχή και κατάρα

    Είναι ευλογία και βάρος μαζί, να κρατάς την αγάπη και το όνειρο ζωντανά, σε έναν κόσμο που σε ξεχνά, σε έναν κόσμο που τρέχει μόνο για να επιβιώσει. Είναι ευχή, γιατί η ψυχή σου παραμένει φωτεινή. Είναι κατάρα, γιατί συχνά μένεις μόνος, παρεξηγημένος, ξεχασμένος. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η αλήθεια: να συνεχίζεις να αγαπάς, να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι, να συνεχίζεις να θυμάσαι ποιος είσαι, ακόμα κι όταν ο κόσμος γύρω σου προσπαθεί να σε κάνει να το ξεχάσεις. Κική Κωνσταντίνου   _____________   Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Εχθές βράδυ μας ταρακούνησε ο σεισμός. Εγώ δεν τον κατάλαβα — ευτυχώς, γιατί πάντα με φόβιζαν. Από ότι έμαθα όμως, ήταν αρκετά δυνατός, με διάρκεια και φόβο για όσους τον ένιωσαν. Θα περάσει κι αυτό. Στην Εύβοια, άλλωστε, είμαστε μαθημένοι. Σας φιλώ και σας εύχομαι μια όμορφη μέρα!  🌸  

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...