ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ... ΓΙΑΤΙ ΧΑΡΗΚΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!

               Σήμερα νιώθω τόσο χαρούμενη!

            Για να καταλάβετε άλλου είδους ανάρτηση είχα σκεφτεί να κάνω (εντελώς αντίθετη με αυτή που κάνω τελικά) αλλα επειδη τα καλά νέα «καπαρώνουν» τα μη καλά εγώ έχω ενθουσιαστεί τόσο πολύ που δε μπορώ παρά να κάνω αυτή την ανάρτηση που τόσο πολύ θέλω!

            Και αυτό το θέλω που ανέφερα παραπάνω θέλω να ξέρετε πως πηγάζει αυθόρμητα από μέσα μου, τόσο αυθόρμητα όσο αυτή η δημοσίευση που κάνω τώρα γράφοντας δίχως να σκέφτομαι (δηλαδή τις περισσότερες φορές γράφω χωρίς να σκέφτομαι γιατί μου βγαίνουν αβίαστα όσα θέλω να πω) αλλα χάρηκα τόσο πολύ με κάτι που είδα που πραγματικά θέλω με κάποιο τρόπο να εκφράσω τη χαρά μου κι επειδή ως γνωστών γράφω σα να μιλάω δε θα μπορούσα να μη γράψω και τώρα μιας που έχω ανάγκη να μιλήσω αλλα δε μπορώ.

            Θέλω να σας πω ότι σε ένα άτομο είναι αφιερωμένη αυτή η ανάρτηση αλλα σε όλους εσάς θέλω να μπορέσω να μεταφέρω λίγο από τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου. Ξέρετε νιώθω κατά κάποιο τρόπο ευλογημένη που μπορώ ακόμη να χαίρομαι τόσο πολύ με τα νέα ανθρώπων που δε γνωρίζω ή μάλλον γνωρίζω κατά κάποιο τρόπο μέσα από το μπλοκ.

            Λοιπόν έχουμε και λέμε. Πριν λίγο πληροφορήθηκα για μια παλιά αλλα αγαπημένη μπλοκοφίλη ότι ένα νέο ευχάριστο κομμάτι ζωής ξεκίνησε και για να είμαι ειλικρινής όταν είδα πως καινούργια ζωή τη περιμένει δε περίμενα σε καμιά περίπτωση να ηταν τόσο σαρωτική κατά κάποιο τρόπο μα και τόσο τόσο ευχάριστη συνάμα.

            Επειδή είμαι λίγο επιφυλακτική στο να αναφέρομαι σε τρίτα πρόσωπα μέσω του ιστολογίου είτε θέλω να παινέψω ή να διαφωνήσω δε θα επεκταθώ περισσότερο στο άτομο αυτό που με γέμισε με ενθουσιασμό πρωινιάτικα, θα την ευχαριστήσω απλώς για το όμορφο συναίσθημα που μου χάρισε.

            * Όταν ανέφερα τη λέξη επιφυλακτική παραπάνω εννοούσα πως δε θέλω να αναφέρομαι σε τρίτα πρόσωπα με τα ονόματά τους ή τα ονόματα που χρησιμοποιούν εδώ γιατί θεωρώ πως δεν είναι σωστό να μιλάμε για τη ζωή των άλλων και κυρίως δίχως να τους έχουμε ρωτήσει πρώτα. (απλώς ήθελα να γράψω αυτή την υποσημείωση.)

            Τελειώνοντας αυτά τα λίγα μα όμορφα συναισθήματα που ήθελα να εκφράσω θέλω να ευχηθώ ολόψυχα ότι καλύτερο σε αυτή τη μπλοκοφίλη και να της υποσχεθώ πως καποια στιγμή ένα παραμυθάκι θα είναι αφιερωμένο… Ξέρει εκείνη…! :)

            Φιλιά πολλά σε όλους!