KAΛΗΜΕΡΟΥΔΙΑ

         Φθινοπώριασε σήμερα και πολύ μου αρέσει. Δροσιά και πάλι δροσιά. Δεν αντέχω άλλο ούτε την ανυπόφορη ζέστη, ούτε τα κουνούπια και τις μύγες που ενώ κανονικά θα έπρεπε τέτοια εποχή να είχαν εξαφανιστεί, συνεχίζουν να κυκλοφορούν ανενόχλητα ανάμεσά μας. 

          Αλλά όχι δε θα γκρινιάξω άλλο μιας και που αυτή η ανάρτηση δε γίνεται σήμερα για να γκρινιάξω, γίνεται απλώς για να σας καλημερίσω και να μοιραστώ μαζί σας ένα άλλο βραβειάκι που μου έδωσε εχθές το δελφινάκι, δηλαδή ένα γειτονικό φιλικό αγαπημένο σπιτάκι και για να μοιραστώ μαζί σας μια προσωπική  μου εμπειρία ή στιγμή να πω καλύτερα.

         Αλλά ας ξεκινήσω με το βραβειάκι μου που είναι πολύ όμορφο και ιδιαίτερα γλυκό.

        Δελφινάκι μου και πάλι σ ευχαριστώ!!!!!

           Τώρα με τη σειρά μου και εγώ θα το δώσω σε πέντε αγαπημένα μου μπλοκοσπιτάκια χωρίς αυτό να σημαίνει πως μόνο τόσα είναι αυτά που έχω ξεχωρίσει εδω μέσα. Απλώς διάλεξα ένα τυχαίο μικρό σχετικά αριθμό  για να συνεχίσω την διαδρομή του βραβείου και να το δώσω σε πέντε σπιτάκια όπου ανήκουν σε γυναίκες μιας και που το βραβείο έχει ιδιαίτερα girly look, οπότε  σκέφτηκα να το απονείμω σε γυναίκες που έχουν άφθονη τη παιδικότητα στη ψυχή τους.

            Και ξεκινάμε:

            Στέλνω αυτό το βραβείο στις:

1. http://princess-airis.blogspot.gr/
2. http://withoutmybassetdog.blogspot.gr/
3. http://oladepalabras.blogspot.gr/
4. http://giagia-antigonh.blogspot.gr/
5. http://sagalia91.blogspot.gr/

          Και τώρα, λίγο πριν κλείσω τη σημερινή μου ανάρτηση θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα προσωπικό μου συμβάν που έγινε εχθές και θέλω να μου πείτε τη γνώμη σας.

           Εχθές λοιπόν και ενώ βρισκόμουνα στο χώρο εργασίας μου πέρασε ένας κύριος όπου πουλούσε ημερολόγια για τη νέα χρονιά όπου τα χρήματα πήγαιναν για φιλανθρωπικό σκοπό, συγκεκριμένα για κάποια παιδάκια που αντιμετώπιζαν κάποιου είδους αναπηρίας. 

              Έρχεται μέσα ευγενικός ευγενικός και μου τα δείχνει. Του εξηγώ πως δε μπορώ να αγοράσω επειδή είχα αγοράσει πριν λίγες μέρες από παιδιά λυκείου που μάζευαν χρήματα για τη καθιερωμένη σχολική πενταήμερη εκδρομή τους και επέμενε να αγοράσω και απο τα δικά του και συνεχίζω να του εξηγώ πως δε μπορώ μέσα σε τόσες λίγες μέρες να διαθέσω άλλα τόσα χρήματα για να αγοράσω ξανά ένα ημερολόγιο και του λέω πως αν δεν είχα αγοράσει από τα παιδιά για τη πενταήμερη θα έπαιρνα ένα από αυτά αλλά αυτή τη στιγμή δε μπορούσα να διαθέσω κι άλλο ποσό για ακόμη ένα ημερολόγιο. Και φεύγοντας με ευγενικό μεν τρόπο αλλά αυθάδη προσωπικά για εμένα μου λέει αυτά όμως τα παιδιά δε μπορουν να πάνε εκδρομή και γυρνάω κι εγώ με επίσης ευγενικό τρόπο και του λέω και δηλαδή τα παιδιά που μπορούνε να πάνε δε πρέπει να πάνε; Εκείνα δεν αξίζουν κάποια βοήθεια για να συγκεντρώσουν χρήματα για την εκδρομή τους; Όταν εσείς πηγαίνατε σχολείο δε μοιράζατε ημερολόγια και δε κάνατε εκδηλώσεις για να συγκεντρώσετε τα χρήματα; Γιατί εμείς στο δικό μου κάναμε και ξέρω καλά το πόσο πολύ θέλαμε να συγκεντρώσουμε αυτά τα χρήματα. Δε μου απαντησε κάτι απλώς  με κοίταξε και έφυγε.  

            Με πείραξε η συμπεριφορά του δε θα σας πω ψέματα. Με πείραξε και μάλιστα πολύ. Όσο και να θέλω δε μπορώ να βοηθήσω όλο το κόσμο. Κανένας μας δε μπορεί. Και στη τελική στη προκειμένη περίπτωση αντί να βοηθήσω κάποιο σύλλογο που ξέρω πως έτσι κι αλλιώς βοηθάει τα παιδιά προτίμησα να βοηθήσω κάποια παιδιά που δεν έχουν κάποιο σύλλογο να τα βοηθήσει.

            Τέλος πάντων δε θα σταθώ άλλο σε αυτό το συμβάν απλώς θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας για να δω και τη δική σας γνώμη επάνω στο θέμα. Ξέρω πως σε κάποιους όπως προφανώς και στον συγκεκριμένο κύριο μπορεί να μοιάζει ανούσιος ο λόγος του να πάει ένας μαθητής πενταήμερη, όμως όταν έχεις περάσει κι εσύ απο ένα τέτοιο στάδιο για να καταφέρει να πάει και το δικό σου σχολείο τότε καλό είναι να προσπαθείς να θυμηθείς πως αισθανόσουνα τότε όταν βρισκόσουνα και εσύ σε εκείνη την ηλικία και εγώ προσωπικά θυμαμαι πως όλα τα παιδιά που τότε κάναμε εκδηλώσεις, χοροεσπερίδες και ημερολόγια για να καταφέρουμε να συγκεντρώσουμε χρήματα  θέλαμε πάρα πολύ να έχουμε θετική ανταπόκριση από το κόσμο και εμείς τότε την είχαμε γιατί λοιπόν να μη την έχουν και κάποια άλλα παιδιά τη σήμερον εποχή που τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα από τότε;