Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΛΑΘΙ ΑΧΡΗΣΤΩΝ

        Και επειδή σήμερα χάρηκα πάρα πολύ που κατάφερα να μπω στο μπλοκ μου θέλησα να μοιραστω μαζί σας ένα κείμενο που είχα γράψει παλαιότερα. Ελπίζω να σας αρέσει!

       "Το καλάθι αχρήστων είναι κάτι ανάλογο με το καλάθι των απλύτων. Στο δεύτερο βάζεις τα λερωμένα ρούχα σου και στο πρώτο τις «λερωμένες» σου αναμνήσεις, με τη μόνη διαφορά ότι το περιεχόμενο του δευτέρου καλαθιού, ύστερα από μια πλύση βολεύεται, ενώ το περιεχομένου του πρώτου πρέπει να πεταχτεί κατευθείαν στα σκουπίδια και φυσικά δε πρέπει να νιώσουμε καμιά ενοχή για αυτό, το μόνο λάθος είναι το ότι δε πετάχτηκε νωρίτερα. 
        Το καλάθι αχρήστων είναι ειδικά σχεδιασμένο, έτσι ώστε να μπορεί να χωρέσει πολλά άσχημα γεγονότα της ζωής μας. Χωρισμούς, δάκρυα, πόνο, λύπη, κακία, άγχος, κατάθλιψη, φθόνος είναι μερικά από τα αρνητικά συναισθήματα, τα οποία πρέπει πρώτα – πρώτα να λάβουν τη θέση τους στο συγκεκριμένο καλάθι. Δε λέω, ακόμα και αυτά χρειάζονται στη ζωή μας για να μπορούμε να εκτιμήσουμε την ωραία πλευρά της ζωής όταν θα αισθανθούμε τη ψυχική λύτρωση που θα επέλθει στη καρδια μας όταν εγκατασταθουν μεσα σε αυτή όμορφα και ζεστά συναισθήματα, όμως δε πρέπει να ξεχνάμε ότι τα αρνητικά συναισθήματα πρέπει να αποβάλλονται από μεσα μας όσο το δυνατό γρηγορότερα, γιατί αλλιώς μόνο κακό θα μας κάνουν.             
   Υπάρχουν όμως και κάποια αλλά καλάθια, τα οποία συγκεντρώνουν όμορφες και ευχάριστες αναμνήσεις και μάλιστα κάποιες από αυτές τις αποκομίσαμε από τους ίδιους ανθρώπους που μας χάρισαν και αναμνήσεις όπου αποτελούν πια περιεχόμενου του άλλου καλαθιού. Αυτά τα καλάθια είναι σχεδιασμένα με αστείρευτη χωρητικότητα για να υπάρχει πάντα χώρος να προσθέσουμε επιπλέον ευχάριστες στιγμές μας στο εσωτερικό τους.
         Σε έναν απολογισμό αναμνήσεων κάποιες τοποθετούνται στο ένα καλάθι και κάποιες στο άλλο. Σκοπός μας πρέπει να είναι το καλό καλάθι να μένει πάντα γεμάτο, ενώ το κακό καλάθι να αδειάζει πριν καλά – καλά προλάβει να γεμίσει. 
        Ο απολογισμός έχει ως εξής: Εσύ στη μέση με δυο καλάθια. Ένα εκ δεξιών σου και ένα εκ αριστερών σου. Είναι αναμενόμενο το τι πρέπει να κανείς, εκτός από το να κάθεσαι να τα κοιτάς. Το καλάθι των ευχάριστων αναμνήσεων το βολεύεις σε ένα ευάερο και ευήλιο σημείο, στο οποίο έχεις εύκολη και γρήγορη πρόσβαση για να μπορείς να το γεμίζεις πάντα και το περιεχόμενο του καλαθιού με τα άχρηστα το τοποθετείς σε μια σακούλα απορριμμάτων, τη δένεις σφιχτά, τη πετάς στο σκουπιδοτενεκέ, ενώ σε διακατέχει το αίσθημα της ανακούφισης και στη συνέχεια βλέπεις το απορριμματοφόρο να περνάει και εσύ στέκεσαι και το κοιτάς χαμογελώντας………..

Σχόλια

  1. καλο μηνα να 'χεις, να 'σαι καλα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα καλή μου φίλη!!
    Τι όμορφα που εκφράστηκες!! Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Πολύ ωραίος αυτός ο παραλληλισμός. Είσαι από τους ανθρώπους που ψάχνονται, γι' αυτό μ' αρέσεις τόσο.
    Να είσαι πάντα καλά φίλη μου και να ανεβαίνεις τα σκαλιά του πνεύματος, έτσι, όμορφα, όπως τα ανεβαίνεις τώρα!
    Σου εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα!!!
    Με την αγάπη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οοο ροδουλα μου σε ευχαριστω απο καρδιας για το ομορφο σχολιο σου! χαιρομαι πολυ που ειναι απο εσενα!

      να εχεις κ εσυ μια υπεροχη εβδομαδα!!! φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  3. Πολύ πολύ σοφό αλλά δύσκολο στην εφαρμογή του.
    Εγώ το προσπαθώ πάντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και εγω στη προσπαθεια ειμαι φιλη μου. χιχιχιχι

      ελπιζω να τα καταφερουμε! καλη εβδομαδα να εχεις!

      Διαγραφή
  4. Θα το δοκιμάσω, αν και λίγο δύσκολο το βλέπω!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. για προσπαθησε... που θα παει καποια στιγμη θα τα καταφερεις! ο επιμενων νικα! χιχιχιιχ

      καλη εβδομαδα και σε σενα. φιλακιαα

      Διαγραφή
  5. Πόσο δίκιο έχεις!
    Οταν αναμασάμε τις πληγές τις γδέρνουμε πάλι με αποτέλεσμα να μας πληγώνουν.
    Σαν αρκετά μεγαλύτερη στην παρέα θα σου εκμυστηρευτώ ένα ..."κόλπο"
    Εγραφα σ'ένα χαρτί όλες τις αρνητικές μου σκέψεις... τα λάθη μου.. τις αβλεψίες μου..όσα με ενόχλησαν.

    Το διάβαζα και μετά έσκιζα τη σελίδα και την πετούσα!
    Συγκινήθηκα που διάβασα το καλάθι αχρήστων!

    Να είσαι καλά! Φιλιά κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αγαπημενη και γλυκυτατη γιαγια αντιγονη χαιρομαι πολυ που σου αρεσε και χαιρομαι για την εκμυστηρευση σου. αυτο ειναι κατι που εχω κανει κ γω στο παρελθον. χιχιχιχιχ

      φιλακια πολλα πολλα!!

      Διαγραφή
  6. Προσπερνάμε ότι μας στεναχωρεί και μας αγχώνει, αφήνουμε πίσω πικρίες κα απογοητεύσεις και με χαμόγελο λέμε στον ήλιο καλημέρα!

    Ανθρώπινες οι λύπε, οι διαψεύσεις κι οι αποχωρισμοί, σημασία έχει να κοιτάμε μπροστά και να κάνουμε σχέδια για το νέο μας ξεκίνημα!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σωστα αγαπητε φιλε ευαγγελε! μου αρεσαν πολυ αυτα που ειπες και ο τροπος που τα ειπες! να σαι καλα και να εχεις κ συ μια υπεροχη εβδομαδα!

      Διαγραφή
  7. γεια σου δελφινακι μου! καλη εβδομαδα να εχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)