Ευγνωμονώ όσους με έκαναν να «σέρνομαι», διότι έτσι έμαθα να κοιτάω «ψηλά»!
Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει. Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα. Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ. Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου". Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...
Καλημέρα λογοτεχνικό μου ταλέντο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα όλα σου αποσπάσματα και είμαι σίγουρη ότι θα προκύψει ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα!
Σου στέλνω την αγάπη μου και τις καλύτερες ευχές μου!
ταξιδεμένη μου με κάνεις να ντρέπομαι! ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια! ανταποδίδω την αγάπη σου και τις καλυτερες ευχες σου! φιλακια πολλα!
Διαγραφή