Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ: Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.

Εκφραστικοί μου φίλοι καλημέρα!
Τί μου κάνετε; Είστε όλοι καλά;
Καλως σας βρηκα και παλι!

Σήμερα επιστρέφω με μια ιστορία του Καφενέ και χαιρομαι πολύ.


Τι ειναι όμως για όσους δε ξέρουν οι Ιστορίες του Καφενέ. Ειναι μικρες, αυτοτελείς, ιστοριες που εξελίσσονται ή συσχετίζονται με κάποιο καφενεδάκι. Όπως το έχει φανταστεί και πλάσει ο καθένας μας.

Η δική μου ειναι η ακόλουθη και γράφτηκε γρήγορα μα αβίαστα για να προλάβω την προθεσμία μεχρι τέλος Αυγούστου. Για ενα περιεργο λογο, νοιωθω πολλη ομορφα γράφοντάς τη... :)


 Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.


Το εκτυφλωτικό φως του ήλιου ζέστανε κι άλλο τον ιδρωμένη επιδερμίδα του. Με δυσκολία μπόρεσε να αντικρίσει τον δρόμο. Κι αυτά τα αναθεματισμένα γυαλιά ηλίου πού είχαν καταχωνιαστεί και δε μπορούσε να τα βρει το πρωί;

Με μια απότομη κίνηση του δεξιού του χεριού απελευθέρωσε το τιμόνι και ψαχούλευσε για ένα μπουκαλάκι νερό στο διπλανό κάθισμα. Προσπέρασε δυο μπουκαλάκια άδεια και το τρίτο το έφερε κοντά στο στόμα του. Αναστέναξε όλο απογοήτευση όταν διαπίστωσε πως σταγόνα δεν κυλούσε στο λαιμό του. Με μανία το τσαλάκωσε στην παλάμη του δεξιού του χεριού και το πέταξε με δύναμη στο δίπλα κάθισμα για να το τιμωρήσει.

Κι αυτή η ζέστη…! Ανυπόφορη!
Μεσημεριάτικα. Ντάλα ο ήλιος. Να οδηγεί σε ένα μέρος που αντί να βλέπει πράσινο να συναντά καφέ και βράχους, να διψάει και αντί για νερό να πίνει ιδρώτα, δεν είχε χειρότερο. Το μόνο που έμελε να συμβεί τωρα ηταν μια βλάβη στο αμάξι και ένα κινητό δίχως σήμα. Είχε δει και μια ταινία το βράδυ…. Δεν ήθελε να σκέφτεται.

Οδηγούσε για ώρα όταν συνάντησε ένα μικρό, γραφικό χωριουδάκι.
Μα τι βλάκας! Ούτε το όνομά του δε πρόσεξε. Μόλις θυμήθηκε ότι είχε προσπεράσει μια ταμπέλα που δεν έκανε καν το κόπο να κοιτάξει.

Ο δρόμος ηταν ευρύχωρος. Χωμάτινος αλλά μεγάλος. Τα σπιτάκια δέσποζαν δεξιά και αριστερά σαν καλοί, ομοιόμορφα, στημένοι στρατιώτες. Όμορφα σπίτια, καλοδιατηρημένα, καθαρά, με προσεγμένες αυλές και κήπους.

Τον εντυπωσίασε αυτός ο μικρός οικισμός. Σαν ένας μικρός, ουτοπικός παράδεισος χαμένος πίσω από βράχια. Έντονη η βλάστηση στα σπίτια για έναν τοσο χωμάτινο δρόμο….

Έπιασε τον εαυτό του να στεναχωριέται  φθάνοντας στην έξοδο του χωριού. Μόνο τότε αντιλήφθηκε ότι κάτι του έλειπε. Άνθρωποι; Δε θυμάται να είδε ανθρώπους.
Συνοφρυώθηκε μα μουδιασμένος σκέφτηκε πως είναι μεσημέρι, οι νοικοκυραίοι θα κοιμούνται. Ή θα ηταν στις δουλειές τους.

Δουλειές; Τί δουλειές; Σάμπως είδε μαγαζιά; Σάμπως είδε καλλιεργήσιμη γη; Αλήθεια πως πότιζαν τόσα λουλούδια σε έναν τοσο σκληροτράχηλο τόπο;

Θα βγάζουν μεταλλεύματα από τη γη σκέφτηκε. Σε όλους τους τόπους υπάρχει πλούτος. Αρκεί να τον  ανακαλύψεις.

Η έξοδος τον οδήγησε σε ένα μικρό σταυροδρόμι. Δεξιά κι αριστερά δρόμος, στη μέση ένα μεγάλο πεύκο και πινακίδα καμιά. Με μια βρισιά στο κράτος επέλεξε την δεξιά διαδρομή για να ανακαλύψει αδιέξοδο. Όπισθεν και πάλι στη βάση του! Επιλογή λοιπόν της άλλης διαδρομής. Της αριστερής. Κι η καρδιά του φτερούγισε. Το πρόσωπό του πάγωσε. Τί ηταν άραγε αυτό; Σύμπτωμα θυρεοειδή; Μήπως να το κοιτούσε;

Σε λίγα μέτρα, που το χώμα έμοιαζε φίλος και εχθρός του, είδε μια φιγούρα από μακριά να γίνεται όλο και πιο έντονη καθώς τη πλησίαζε. Όσο πλησίαζε κοντά της, τοσο εκείνη διογκονώταν.

Μόλις βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής αντίκρισε ένα μικρό, παραδοσιακό καφενέ βγαλμένο από ασπρόμαυρη ταινία του παλαιού, βουβού κινηματογράφου.

Χαμογέλασε στην εικόνα του και επιτέλους ένοιωσε τη δίψα του να λυτρώνεται. Με σπασμωδικές κινήσεις έκλεισε το διακόπτη του αυτοκινήτου και κατέβηκε από αυτό.

Το μικρό καφενεδάκι είχε μόνο δυο τραπέζια που στόλιζαν το εξωτερικό του χώρο. Μέσα δε μπορούσε να διακρίνει τι βρισκόταν διότι η πόρτα ήταν κλειστή αλλά το ξύλινο παράθυρο που ηταν ανοιχτό μαρτυρούσε ανθρώπινη ύπαρξη στο χώρο. Η λευκή κουρτίνα όμως εμπόδιζε την όρασή του.

Για κάποιον απροσδιόριστο λογο, εστίασε στα δυο ξύλινα, στρογγυλά τραπεζάκια με τις δυο ξύλινες καρέκλες. Ένα εκ δεξιών και ένα εκ αριστερών της πόρτας.

Επάνω στα τραπεζάκια υπήρχε και από ένα μικρο, γυάλινο, στρογγυλό τασάκι. Αυτόματα σκέφτηκε τα τσιγάρα του στο αυτοκίνητο. Προβληματίστηκε βλέποντας πως από κάτω τους υπήρχαν κάποια μικρά, διπλωμένα χαρτάκια. Συγκεκριμένα, ένα διπλωμένο χαρτάκι κάτω από κάθε τασάκι.

Σκέφτηκε να μη δώσει σημασία και να χτυπήσει την πόρτα μα η περιέργεια ηταν τοσο έντονη που δε μπορούσε παρά να γίνει έρμαιό της.

Δίχως να το καλοσκεφτεί στάθηκε πάνω από το δεξιό τραπεζάκι. Το τασάκι ανασηκώθηκε και μια μικρή, λευκή, τσαλακωμένη επιφάνεια έκανε την εμφάνισή της. Σε λίγα λεπτά αυτή η επιφάνεια βρισκόταν στις παλάμες του. Με επιδέξιες κινήσεις την άνοιξε. Ήταν μια σελίδα τετραδίου. Μια μεγάλη μουτζούρα τη στόλιζε. Προσπάθησε να δει τι κρυβόταν πίσω απο τη μουτζούρα αλλα δε τα κατάφερε.

Ένα ιδιαίτερο κάλεσμα, όχι αυτό της περιέργειας ή της εξερεύνησης, κάτι άλλο όμως πιο δυνατό, πιο αισθαντικό τον οδήγησε στο αριστερό τραπέζι. Με γρήγορες κινήσεις μιμήθηκε την προηγούμενη στάση του.

Τον παραξένευσε που αυτό το χαρτάκι δεν ηταν τσαλακωμένο αλλα αυτό πού τον παραξένευσε ακόμη περισσοτερο ήταν το περιεχόμενό του.

Με μεγάλα γουρλωμένα μάτια έστρεψε το βλέμμα προς τα πίσω, προς το χωριό που είχε διαβεί και είδε τα σπίτια να στέκουν σαν μαρμάρινο άγαλμα και να τον κοιτάνε. Τρόμαξε όταν διαπίστωσε πως ακόμη και τα λουλούδια τον χαμογελούσαν. Οι κόρες των ματιών του επέστρεψαν ξανά στη σελίδα τετραδίου που κρατούσε στο χέρι του.

«Μόλις διαβήκατε την οδό της Αγάπης», φανερώθηκαν καποια εντονα, καλλιγραφικά, κόκκινα γράμματα και η καρδιά του φτερούγησε όπως πριν.

Ένα έντονο τρίξιμο φυλάκισε το βλέμμα του.  Η πόρτα του καφενέ είχε μόλις ανοίξει…. Το άρωμα του μεθυστικού καφέ τον τράβηξε μηχανικά κοντά του. Μπήκε μέσα και η πόρτα  έκλεισε….

Ενα δυνατό αεράκι φύσηξε και η λευκή κουρτίνα στο παράθυρο ξεπρόβαλλε στο κενό χώρο. Διάσπαρτα άνθη είχαν κεντηθεί επάνω της... Ενας ήχος κρυστάλλων ακούστηκε να κουδουνάει στον αγέρα και η κουρτίνα "χόρεψε".

Ενα μικρό ταμπελάκι επιγραφής στην πόρτα του καφενέ που ορκιζόμουν πριν οτι δεν υπήρχε έγραφε:

Εκλεκτός και ο επόμενος που θα καταφέρει να τη διαβεί… και θα ξεδιψάσει!

Ο αέρας το κούνησε ελαφρώς κι αυτό υπάκουσε. Απλά! Λιτά! Άξια!
___________________________________________________


Αυτό ήτανε. Ευχομαι να σας άρεσε...
Για.οσους θέλουν να "σερβιριστούν" και άλλες ιστορίες μπορούν άνετα να "ξεδιψάσουν" εδω:


Δημήτρης Ασλάνογλου , Coffee time



Christina Andromeda, Καφεναί


Γλαύκη, Η ζωή δεν μας χωράει όλους
Μαρία Κανελλάκη , Το αυγό του Προέδρου

Γιώργος-Hengeo, το Παζλ των Ψυχών



Καλό φθινόπωρο σε όλους! Να περνάτε όμορφα εύχομαι και να αγαπάτε! Φιλάκια πολλά!

Σχόλια

  1. "Απλά, Λιτά, Άξια" ΥΠΕΡΟΧΟ Κική μου!
    Την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κικίτσα μου μας κέρασες θαλασσινή αύρα πάνω σε έναν έρημο, βουνίσιο τόπο. Κρύβει πολλή αισιοδοξία το κείμενο σου παρ'ολη την ερημιά!
    Είναι η προσμονή ...σαν μια σκηνή από ταινία.... Να συνεχιστεί η ιστορία ...πρότασή μου :)

    Μπράβο σου!
    Φιλάκια πολλά καρδούλα μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλα κοπελα μου!
      Ευχαριστω πολυ για την πολυτιμη βοηθεια σου!
      Ξερεις εσυ!
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  3. εγώ πάντως διαβάζοντάς το ξεδίψασα και δροσίστηκα! ειναι υπέροχο Κικίτσα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι υπέροχη, όμορφη και ονειρεμένη ιστορία Κική μου!
    Την απόλαυσα!
    Καλημέρα σου εύχομαι!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ιδιαίτερη και όμορφη η συμμετοχή σου, Κική μου! Μπράβο!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα συμφωνήσω με την Αριστέα. Να την συνεχίσεις!
    Σ' αυτό το μυστήριο που άπλωσες, με τον ξεχωριστό σου τρόπο, "είδα" όλο το σκηνικό μιας πορείας που η κουρτίνα της ψυχής σάλεψε!
    Κική μου ήταν υπέροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μα τι παραστατικο το σχολιο σου Αντιγονη μου!
      ευχαριστω πολυ!

      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  7. Υπεροχη ιστορια Κικη μου! Με εκπλησσεις διαρκως ευχαριστα με την πολυδιαστατη γραφη σου!Δεν ξερω αν και πως θα μπορουσε μια τετοια ιστορια να συνεχιστει. Ομολογω πως οταν τελειωσε μου αφησε ενα αισθημα απολυτης πληροτητας, σαν να ειχαν ολα ειπωθει, σαν ο,τιδηποτε αλλο να ηταν περιττο, να αφαιρουσε κατι απο τη μαγεια. Ο ανθρωπος ταξιδεψε, ταλαιπωρηθηκε, διψασε, αλλα εφτασε τελικα στην αγαπη και δικαιωθηκε! Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω τοσο πολυ κοπελα μου!
      ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου!

      Διαγραφή
  8. Πραγματικά σε ξαφνιάζει ευχάριστα, αυτός ο παράξενος καφενές! Έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προσδοκίες του αναγνώστη και αυτό κάνει τη διαφορά! Ωραία επίσης η περιγραφή της αφόρητης
    ζέστης! Τελικά πολύ ωραίος ο διαφορετικός σου καφενές!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ ωραία η ιστορία σου Κική μου, αισθάνθηκα έντονα την ερημιά του τόπου και το μυστήριο του έρημου καφενέ! Θα ήταν τέλεια για συνέχειες, αν και είναι δουλειά για ... περίτεχνες πένες! Να... σαν τη δική σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Για την ιστορία σου, με εκφράζουν απόλυτα οι προλαλήσαντες. Υπέροχη!
    Ήθελα απλά να σου πω, πως θα μπορούσες να γράψεις ιστορίες μυστηρίου. Κρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον, η πλοκή εξελίσσεται και κορυφώνεται μ΄έναν τρόπο που δεν είναι καθόλου προβλέψιμος.
    Καλώς όρισες πίσω στη γειτονιά μας, με μια πολύ δυναμική συμμετοχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω πολυ Μαρια μου!
      τι να πω οταν εσυ μου λες τετοια λογια!
      να σαι καλα αγαπημενη μου!

      Διαγραφή
  11. Ιδιαίτερη η ιστορία σου Κική μου. Εξαιρετικό το ταμπελάκι στην πόρτα. Ίσως και κάποιοι άλλοι να διαβούν το κατώφλι και να ξεδιψάσουν...
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Άντε βρε πουλάκι μου και μας έλειψες!Όμορφη ιστορία, όπως όλες οι δικές σου ζωντανή και απροσδόκητη στο τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πολύ όμορφη η ιστορία σου, Κική μου! Να ΄σαι καλά! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλώς τη!
    Αγάπη μονο αχ!
    Καλό μας ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Υπέροχη και ιδιαίτερη κι αυτή η ιστορία σου Κική μου, με το μοναδικό σου τρόπο που ξέρεις εσύ να εκφράζεσαι . Περιμένω κι εγώ τη συνέχεια , μ΄αφησες ακόμα διψασμένη και με το άρωμα του καφέ στη μύτη !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Aυτή η αφόρητη ζέστη με έχει καταπονήσει όπως τον ήρωα της όμορφης ιστορίας σου που η περιπλάνηση τον οδήγησε μέσα από βουνίσιους χωματόδρομους , έρημα χωριουδάκια......, στο δρόμο της αγάπης , σε έναν υπέροχο προορισμό που θα δροσιστεί η ύπαρξή του !!! Θαυμάσιο !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγάπη μόνο! Υπέροχη η ιστορία σου Κική μου, όπως πάντα γράφεις τέλεια, σου το έχω ξαναπεί!
    Μπράβο σου!!! Όμορφη συμμετοχή! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Όμορφη ιστορία, σε ξεδιψά από την αφόρητη ατμόσφαιρα της πραγματικότητας! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλώς όρισες Κικίτσα!!!πολύ όμορφη ιστορία!με υπέροχο και απροσδόκητο τέλος.Καλή συνέχεια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Υπέροχη η συμμετοχή σου Κικίτσα
    Καλώς μας ήρθες!!!

    φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πολύ μυστηριώδης η ιστορία σου................!
    Ωραία ήταν....εύχομαι να είσαι καλά :)
    Να έχεις ένα όμορφο σαββατοκύριακο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Εξαιρετική και απρόβλεπτη όπως πάντα Κική μου!
    Κρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη!
    Καλώς όρισες πίσω στα "πάτρια εδάφη" (χαχαχαχαχα) αισθητή η απουσία σου!
    φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ένα κείμενο καλογραμμένο και αισιόδοξο, αυτό ακριβως που σου ταιριάζει!
    Συγχαρητήρια, πολϋ όμορφη ιστορία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Έχω ανατριχιάσει απο συγκίνηση.Λες καπου να βρούμε καποτε, χαρτάκια κάτω απο ένα τασάκι; όδος Αγάπης!'μπραβο σου Κική μου!
    Δεν προλαβα ως τωρα να διαβάσω τις άλλες ιστορίες , όμως εστω και με καθυστέρηση προσπαθώ να μην τις χανω.φιλια πολλά
    καλο μηνα απο αυριο!
    ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ έφυγε, ακριβώς όπως τον αναφέρεις στις εικόνες σου μέσα απ΄ τον όμορφο γραπτό σου λόγο!φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Καιρο ειχα να περασω απο τη μπλοκογειτονια ,αλλα τωρα ηρθα αφηνοντας τις καλυτερες ευχες μου για ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!!Να εισαι παντα καλα και να βρισκω ανοιχτο το σπιτικο σου!!♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Πολυ ομορφη η ιστορια σου!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μου θύμισε σκηνή από επεισόδιο της σειράς twilight zone, με ατμόσφαιρα λίγο θρίλερ! Κάτι διαφορετικό από τις τετριμμένες ιστορίες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Τι ωραία να γυρνάει κανείς από διαδικτυακή αποχή και να βρίσκει τέτοιες όμορφες ιστορίες!
    Καλό μήνα Κικίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Εκφρασούλα μου ποιος δεν θα θελε να συναντήσει και να διαβεί αυτήν την οδό;;; Πολύ όμορφη και παραστατική η ιστορία σου! Μου αρέσει πολύ κι αυτό το μυστήριο που αποπνέεις τελευταία στα κείμενά σου!
    Σε φιλώ κοπέλα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Πάρα πολύ όμορφη η ιστορία σου!!
    Έχει δίκιο η Μαριλένα...σου πάει το μυστήριο!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να