Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΒΟΛΤΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΣΥΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΕΣΤΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΓΟΡΓΟΝΑΣ - ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΙΝΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΕΙΟ.


Καλημέρα, εκφραστικοί μου. :)
Πάρ' τε την καλή σας διάθεση και ακολουθήστε μας.


Tα Λάφυρα στο ορειχάλκινο άγαλμα της Γοργόνας - Παναγιάς στο χωρίο Κίνι της Σύρου. 


Το ορειχάλκινο άγαλμα της "Γοργόνας - Παναγιάς" του γλύπτη Γιώργου Ξενούλη.
Η Γοργόνα κρατά στα χέρια της το σώμα ενός νεκρού ψαρά και το μνημείο είναι αφιερωμένο σε όλες τις ψυχές που χάθηκαν στη θάλασσα.


Το Κίνι είναι παραθαλάσσιο γραφικό χωριό της Σύρου. Βρίσκεται στη δυτική πλευρά του νησιού και απέχει 9 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Ερμούπολη. Είναι ψαροχώρι, με όμορφες παραλίες, πολλά καταλύματα, ταβέρνες και καφετέριες και θεωρείται ένας από τους πλέον τουριστικούς οικισμούς της Σύρου.
Κοντινές παραλίες στο Κίνι είναι το Δελφίνι στα βόρεια και ο Λωτός στα νότια, ενώ από τον όρμο του χωριού αναχωρούν τους καλοκαιρινούς μήνες τακτικά δρομολόγια με καΐκι προς τις άβατες και ερημικές παραλίες που βρίσκονται στις βόρειες περιοχές του νησιού.

 Ο Ν.Ο.Π.Ο.Κ. ανέθεσε στον γλύπτη Γιώργο Ξενούλη να φιλοτεχνήσει ένα μνημείο αφιερωμένο στους ανθρώπους που χάθηκαν στη θάλασσα. Έτσι, τον Σεπτέμβριο του 2003 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του έργου το οποίο ονομάστηκε «Γοργόνα-Παναγιά». Το μνημείο είναι ένα ορείχαλκο άγαλμα που αναπαριστά, σε φυσικό μέγεθος, μία γοργόνα καθισμένη σε έναν ύφαλο να κρατά στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα ενός ψαρά. Το μνημείο είναι τοποθετημένο σε κεντρικό σημείο της παραλίας του Κινίου και είναι ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της Σύρου. Ο Ν.Ο.Π.Ο.Κ. τελεί ετησίως μνημόσυνο για όλους όσους χάθηκαν στη θάλασσα.




Tα Λάφυρα της Ψυχής μου στο Βιομηχανικό μουσείο Σύρου, στην Ερμούπολη. 


Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τη πίσω πλευρά του μουσείου. Το εργοστάσιο “κυνηγετικών σφαιριδίων” ή σκαγιοποιείο Αναιρούση, λειτούργησε για πρώτη φορά το 1889. Πλέον το κτήριο λειτουργεί ως βιομηχανικό μουσείο με πάρα πολλά εκθέματα από τα πολλά εργοστάσια που λειτουργούσαν στο νησί και όχι μόνο. Διακρίνεται και ο βάρους 10 τόνων τροχός του ατμόπλοιου "Πατρίς" που ήρθε στο φως μετά από 138 χρόνια από το ναυάγιό του.

Το να γνωρίζεις το παρελθόν, το παρόν, αλλά και τις μελλοντικές τάσεις και προσδοκίες του βιομηχανικού περιβάλλοντος μιάς περιοχής, δεν είναι μόνο μιά πολιτισμική εμπειρία, αλλά και μιά συναρπαστική περιπέτεια.
Τα κτίρια της βιομηχανικής αρχαιολογίας με την αρχιτεκτονική τους ποιότητα, με τις μνήμες που τα συνδέουν με τις τοπικές κοινότητες, αλλά και με τον ανανεωμένο, σύγχρονο μουσειακό τους ρόλο, μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην κοινωνικο – πολιτισμική ανάπτυξη συγκεκριμένων ιστορικών περιοχών. Στη Σύρο και στην Ερμούπολη, υπάρχει μιά πλούσια βιομηχανική κληρονομιά – παλιά εργοστάσια και μουσειακοί χώροι όπως το Βιομηχανικό Μουσείο Ερμούπολης, το Βυρσοδεψείο Μενέλαου Κορνηλάκη, καθώς και το Σκαγιοποιείο Γεωργίου Αναιρούση – που σας προσκαλεί σε ένα συναρπαστικό ταξίδι, για να ανακαλύψετε τους διαφόρους τρόπους με τους οποίους, σε άλλες εποχές, άντρες και γυναίκες ξετύλιγαν την καθημερινότητά τους μέσα από την εργασία. Η ραγδαία αποβιομηχάνιση που έχει συντελεσθεί και εξακολουθεί να συντελείται, προσδίδει ακόμη μεγαλύτερη σημασία στο να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε έννοιες όπως η εκβιομηχάνιση, η καινοτομία και ο εκσυγχρονισμός.
Η Ερμούπολη είχε την τύχη να αποτελέσει προσφιλές αντικείμενο μελέτης για μιά ομάδα σημαντικών ιστορικών κατά τη δεκαετία 1973-1983 και μετέπειτα. Σήμερα ο βιομηχανικός της ερειπιώνας περιλαμβάνει δεκάδες κτιριακά συγκροτήματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα τρία υποδειγματικά αποκατεστημένα κτίρια του Βιομηχανικού Μουσείου: το Χρωματουργείο Αδελφών Κατσιμαντή, το Σκαγιοποιείο Γεωργίου Αναιρούση και το Βυρσοδεψείο Μενέλαου Κορνηλάκη. Αυτός ο ερειπιώνας της Ερμούπολης ήταν και είναι μοναδικός για τα ελληνικά δεδομένα και μαζί με τον συντηρημένο οικιστικό ιστό διαμορφώνουν έναν πολιτισμικό πόλο έλξης που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη της Σύρου.
Σας καλωσορίζουμε λοιπόν στο Βιομηχανικό Μουσείο της Ερμούπολης, ένα Μουσείο για την πόλη μας, για τη βιομηχανία, τη ναυτιλία και τα συναφή παραδοσιακά επαγγέλματα. 

Για περισσότερες πληροφορίες ακολουθήστε το σχετικό λινκ: http://www.ketepo.gr/el/%ce%bd%ce%ad%ce%b1

Εκφραστικοί μου, δεν τελειώσαμε ακόμη εμείς.
Έχουμε συνέχεια στο ταξίδι αυτό μιας και το Συριανό μας κορίτσι μου έχει στείλει κι άλλες φωτογραφίες, από πέρυσι βέβαια, που ανέβασα στο φεισμπουκ αλλά εδώ όχι. 
Εδώ φίλοι μου, μπορείτε να θυμηθείτε την πρώτη μας βόλτα στο πανέμορφο αυτό νησί: http://ekfrastite.blogspot.gr/2015/10/blog-post_2.html 
και εάν δεν προλάβατε να δείτε τη χθεσινή μας ανάρτηση, πολύ εύκολα, πατάτε εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2016/07/blog-post_13.html

Ευχαριστώ πάρα πολύ!
Όμορφη μέρα σε όλους σας, φίλοι.
Την αγάπη μου.

Σχόλια

  1. Αυτό το κορίτσι μόνο δίνει...

    Την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συνέχισε κοπέλα μου τις όμορφες περιηγήσεις σου αντάμα με τα "Λάφυρα". Να ευχαριστήσουμε και τη Συριανή φίλη σου για την εξαίρετη συνοδεία. Καλές στράτες Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έι! Ψιτ!
    Να σου πω κάτι?
    Η δική σου ξενάγηση στον δικό μου τόπο είναι υπέροχη!
    ;-)
    Ειλικρινά, κάνεις υπέροχη παρουσίαση! χιχι!
    ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, εκφραστικό μου και υπέροχό μου πλάσμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το άγαλμα της γοργονας τελειο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. και που δεν πήγε!!! μπράβο στο Χουανιτάκι!!! πολύ ωραία η παρουσάιση σου Κική μου! φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αρα ολα πανε κατ'ευχην,καλο μου.

    Την καλησπερα μου (κι ας "ακουγεται' μακρινη...δεν ειναι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...