Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΒΑΓΟΝΙ - ΟΙ ΦΕΓΓΙΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ




Είσαι ένα τρένο και είμαι ένα βαγόνι!

Κάποτε θυμάμαι αντηχούσαν φωνές στο εσωτερικό μου, μα τωρα ακούω μονάχα τις συλλαβές της θλιβερής ψυχής μου.



Ρωτάω πράγματα, μα κανείς δε μου απαντάει.

Προτείνω εξορμήσεις, μα κανείς δε θέλει να ακολουθήσει και να μείνει μαζί μου ως το τέλος.

Γελάω με την πεποίθηση ότι χιλιάδες επιφωνήματα χαράς και ευτυχίας θα παίξουν κονσέρτο στο εσωτερικό μου, μα η τόση ησυχία με κάνει να ανησυχήσω πως έχω πλέον χάσει την ακοή μου.

Και κάπως έτσι, βουβά, δειλά, αθόρυβα αφήνω τα δάκρυα να κυλήσουν στα σιδερένια μου μάγουλα και να μυρίσω το κάρβουνο που δείχνει πως ο συρμός μου εχει πλέον καταλήξει.



Σκούριασε, πάλιωσε και απεσύρθη. Όπως αποσύρονται τα παλιοπράματα, έτσι κι εγω! Και κανείς τους δε θυμήθηκε πως δεν ήμουνα ένα απλό βαγόνι. Γιατί ήξεραν! Μπορεί να αποσιώπησαν, μα ήξεραν! Κι αυτό με θλίβει. Δεν ξέχασαν, απλώς όλοι συνηγόρησαν στο να κάνουν πως ξεχνούν, για να μην χρειαστεί ποτέ τους να μιλήσουν.



Ας είναι, τους συγχωρώ.

Γέρασα, άλλωστε, τα ηλεκτρολογικά, υδραυλικά  και τα μηχανολογικά μου αυτό δείχνουν, οπότε ας παραμείνω σιωπηλός και ας θρηνήσω τη μοναξιά και την ταπείνωσή μου.



Γιατί περί ταπείνωσης πρόκειται. Όταν έχεις μάθει να διανύεις καθημερινές αποστάσεις και ξαφνικά κάποιος σε τοποθετεί σε ένα χαντάκι με σάπια  παλιοσίδερα και σε αναγκάζει να κατατάξεις τον εαυτό σου εντός τους σα να σου λέει ότι είσαι ίδιος με αυτά, ενώ εσύ αισθάνεσαι πιο νέος και ζωηρός από ποτέ, τότε ναι. Δε σου αφαιρεί απλώς το δικαίωμα της ζωής, σε ταπεινώνει και σε καταδικάζει σε ένα ζωντανό – νεκρό κόσμο που δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο από το να δεχτεί σιωπηλά και αθόρυβα τη μοίρα του. Τον ψυχικό και σωματικό θάνατό του.



Κι ας μην είναι επιλογή του, θα γίνει. Και θα γίνει συνειδητά. Με τον καιρό θα συνηθίσει την κατάσταση της σαπίλας και θα του αρέσει. Κι ακόμη κι αν δεν του αρέσει θα πειστεί πως εκεί ανήκει ξεχνώντας πως η τοποθέτησή του σε εκείνο το δύσμοιρο χαντάκι δεν ηταν δική του επιλογή αλλά επιλογή άλλων, που απλώς υπάκουσε, γιατί έτσι του έμαθαν να πράττει.



Άλλωστε είμαι ένα απλό βαγόνι!

Πρόσεξε! Ένα απλό βαγόνι!

Ένα απλό βαγόνι, πρώην μέρος ενός τρένου.

Τι μπορεί να κάνει από μόνο του ένα απλό βαγόνι;;;



Πρόσεξε!

Συλλάβισε το κάθε γράμμα ξεχωριστά μαζί μου.

Ε – Ν – Α               Α– Π – Λ – Ο             Β – Α – Γ – Ο – Ν – Ι.



Κι έπειτα συλλάβισε σωστά αυτή τη φορά ξανά μαζί μου.

Ε – ΝΑ           Α- ΠΛΟ         ΒΑ – ΓΟ –ΝΙ



Πάμε μαζί.

Είμαι ένα απλό βαγόνι!

Ένα απλό βαγόνι!



Τι μπορεί να κάνει ένα απλό βαγόνι;

Ένα αντικείμενο χωρίς ψυχή, θέλω και όνειρα;



Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Είμαι ένα Βαγόνι", της νέας μου ποιητικής συλλογής "Οι Φεγγίτες της Ζωής μου".

Σχόλια

  1. Αχ βρε Κική μου.....! αχ βρε Κική μου....! έχω την ευτυχία και την τιμή να το κρατάω αυτό το έργο σου και να ξέρεις πως το Βαγόνι μιλάει στην καρδιά μου με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Τα παλιά παρατημένα και εγκατελειμμένα πράγματα έχουν τη δική του συναισθηματική ένταση και επιρροή.
    Θεωρώ ότι είναι από τα καλύτερά σου.
    Για μια ακόμα φορά ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από την αρχή ώς το τέλος, ένιωσα άλλο ένα βαγόνι... ας ενωθούμε βαγόνι βαγόνι, να σχηματίσουμε το τρένο!
    Εδώ και λίγες μέρες είμαι σε μία φάση, που δε θα μπορούσες να την περιγράψεις καλύτερα. Είμαι ακριβώς σε αυτή τη φάση... Φάση-βαγόνι!
    Φιλιά Κική μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χωρίς ψυχή , θέλω , όνειρα είμαστε ένα τίποτα, γι αυτό να μην ξεχνάμε να αγαπάμε και όλα θα γίνουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ταξιδευτές όπως είμαστε καλό είναι
    να ξεπερνάμε τα όρια!!!!
    Πολύ μου άρεσε...

    Καλημέρα Κική μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ένα υπέροχο ακούμπημα ψυχής κάθε σου ανάρτηση.Καλό ΣΚ γλυκό κορίτσι της μπλοκογειτονιάς μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλημερα! με ενα δακρυ να κυλαει στο μαγουλο μου!
    τοσο με αγγιξε..γιατι αραγε....μηπως γιατι και γω νιωθω σαν το απλο βαγονι σου?μηπωσ γιατι αυτα πουεγω νιωθω...εσυ τοσο μα τοσο ομορφα ταποτυπωσες στο χαρτι....σαν να διαβασες την ψυχη μου....

    ......ευλογημενο τρυφερο ..κοριτσι.....μην σταματας....συνεχισε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα.
    Έχω αρχίσει και διαβάζω το βιβλίο σου.
    Ελπίζω μέχρι το τέλος του μηνός να το περάσω στην εφημερίδα μας.
    Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...