Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΙ ΑΓΑΠΑΣ ΑΛΛΟΚΟΤΕ ΞΕΝΕ; ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙΣ;




– Ποιον αγαπάς περισσότερο, άνθρωπε αινιγματικέ, λέγε: τον πατέρα σου, τη μάνα σου, την αδελφή σου, ή τον αδελφό σου;
– Δεν έχω ούτε πατέρα, ούτε μάνα, ούτε αδελφή, ούτε αδελφό.
– Τους φίλους σου;
– Χρησιμοποιείτε μια λέξη της οποίας η έννοια μου έμεινε άγνωστη μέχρι σήμερα.
– Την πατρίδα σου;
– Αγνοώ σε ποιο γεωγραφικό πλάτος βρίσκεται.
– Την ομορφιά;
– Ευχαρίστως θα την αγαπούσα, θεά κι αθάνατη.
– Το χρυσάφι;
– Το μισώ, όπως εσείς μισείτε το Θεό.
– Ε, λοιπόν! Τι αγαπάς αλλόκοτε ξένε;
– Αγαπώ τα σύννεφα… τα σύννεφα που περνούν… εκεί πέρα… εκεί κάτω… τα σύννεφα!



-Σαρλ Μπωντλαίρ, «Αγαπώ τα σύννεφα»
(Από το "Η μελαγχολία του Παρισιού", Πεζά ποιήματα)


___________________

Καλημέρα, εκφραστικοί μου!

Σχόλια

  1. Τι αγαπάς; Τη φαντασία, το όνειρο... το υπερβατικό, το αιώνιο! Πόσο μακριά από τον «πολιτισμό»! Πιο κοντά στο θεϊκό μονοπάτι! Αλίμονο σ' όσους είναι κολλημένοι στη γη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΄΄ Τα σύννεφα που περνούν... εκεί πέρα... εκεί κάτω... τα σύννεφα''!!!
    Όμορφο!!!
    Φιλάκια Κική μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λόγια σαν τα ανάρια σύννεφα
    που αφήνουν τις αχτίδες να διαβούν!!!

    φιλάκια πολλά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λόγια σαν τα ανάρια σύννεφα
    που αφήνουν τις αχτίδες να διαβούν!!!

    φιλάκια πολλά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα σου Κική μου. Πολύ όμορφο το σημερινό σου απόσπασμα. Αυτά τα σύννεφα με όσα κουβαλούν. Καλό σου βράδυ κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τον έχω ακουστα τον Μπωντλαίρ αλλα δεν έχω διαβασει κατι δικο του Κικη μου σε ευχαρσιστουμε που το μοιραστηκες μαζί μας..να περνας ομορφα γραφοντας.. φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αν διάβαζες το Γαλλικό κείμενο θα τον λάτρευες ακόμα περισσότερο!Τον Μπωντλέρ τον έχω "φάει" με το κουταλάκι μαζί με τον Βερλαίν στο Γαλλικό σχολείο που ήμουν!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωραίο! Δεν έχει τύχει να τον διαβάσω, σ'ευχαριστούμε που το μοιράστηκες!
    Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις Κική μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)