Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΙ 'ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ.



(η εικόνα από το google)


Οδηγούμαι προς το θάνατο και είναι η ανυπαρξία της στιγμής που με ορίζει.

Εγκλωβισμένος,
σε μία παμπάλαιη πηγή χαράς
που μόνος, έρημος, σε μιά γωνιά,
τη βάφτισα ελπίδα.

Θρυμμάτισα τα όνειρα,
και σαν χρυσόσκονη,
όλα, μαγικά, τα φύσηξα
στον άδειο χώρο.

Ούτε ψίθυρος.
Ούτε απόηχος.
Μονάχα σιωπή.

Περίμενα να λάμψουν,
έστω να λάμψουν μιά μικρή στιγμή,
μα κουράστηκα να περιμένω τόσο.

Να θυμηθώ μονάχα ήθελα...
αυτό που δε θέλω άλλο να θυμάμαι.

Απλώς να...
ήταν μία στιγμή... μια στιγμή μόνο, που παραλίγο να καταφέρω να αγγίξω.

Κι ύστερα ήρθα τα "σκυλιά"...
Δε τόλμησα να τους δώσω την απαραίτητη "αξία".

Γάβγισαν, ξύπνησα, τράβηξα απότομα το χέρι.

Κι οδηγώ...
Τηλεκατευθυνόμενα, οδηγώ.


______________

Σήμερα εκφραστικοί, είχα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας πράγματα πιο προσωπικά και πηγαία.
Να κάνω δηλαδή μια μικρή κατάθεση ψυχής.

Απλώς σκεφτόμουν πως έχω παραμελήσει το μπλοκ μου ή τον χαρακτήρα που του είχα τόσα χρόνια αλλά απο την άλλη πάλι και στο παρελθόν είχε συμβεί αυτό και νομίζω πως είναι ένα στάδιο που όλοι περνάμε.

Θέλησα λοιπόν σήμερα να μοιραστώ μαζί σας το ποίημα "Κι ύστερα ήρθαν τα σκυλιά", το οποίο θα μπορούσα κάλλιστα να χαρακτηρίσω "εναρκτήριο", μιας και με αυτό ξεκίνησε η συγγραφή της τρίτης μου ποιητικής συλλογής.  

Το συγκεκριμένο λοιπόν το εμπνεύστηκα και το έγραψα καθώς βρισκόμουν μέσα σε ένα τρένο. Έχω παρατηρήσει πως αντικείμενα όπως τα τρένα και τα παγκάκια, είναι για εμένα  "το απόλυτο πάθος μου". Θεωρώ πως αν δε βαριόμουνα να μείνω για αρκετή ώρα "στάσιμη" σε αυτά, θα μπορούσα να δημιουργήσω ενδιαφέροντα έργα. Νιώθω οτι μέσω αυτών έχω έντονο ορατό και ερευνητικό ορίζοντα και μπορώ να παρατηρήσω πιο εύκολα τα "συναναστραφόμενα μέλη" αλλά δε μπορώ να μείνω για αρκετή ώρα εκεί επειδή χάνω το ενδιαφέρον μου και βαριέμαι. Το καλό πάντως στην υπόθεση είναι πως μπορώ να επιστρέψω πάλι όταν θελήσω.

Τέλος πάντων, σήμερα ήθελα να μοιραστώ με τους μπλοκοφίλους κάτι ΄"παραπάνω" και πιο "εσωτερικό" μου. Αυτό είναι όλο.

Καλή συνέχεια, εκφραστικοί μου.
Να περνάτε όμορφα.

Σχόλια

  1. Κική μου καλημέρα!
    Αυτά τα στάδια είναι για όλους μας απαραίτητα..
    Μου αρέσει που έχεις εντοπίσει τις πηγές έμπνευσής σου και εύχομαι να ανακαλύπτεις συνεχώς καινούργιες!
    Δυνατή αρχή κάνεις με την τρίτη ποιητική σου συλλογή!

    Καλή συνέχεια κοπέλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eυχαριστώ πολύ Κατερίνα μου!
      Και εσύ σε ό,τι κάνεις να το κάνεις με επιτυχία, ξέρεις άλλωστε εσύ, όταν βάζεις ψυχή και εαυτό, δε μπορεί παρά να είναι, με το τρόπο του, επιτυχημένο! :)

      Διαγραφή
  2. Χαίρομαι που ξεκινάς ξανά με ένα τόσο όμορφο και περιεκτικό ποίημα, που αγγίζει σκέψεις και συναισθήματα και δικά μου... ένιωσα σε κάποιες στροφές πως διάβαζες την ψυχή μου, εκφραστική μου Κική!!!
    Καλή συνέχεια, καλές εμπνεύσεις κορίτσι μου
    Σε φιλώ
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου αγαπημένη, ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Να είσαι πάντα καλά! Καλές εμπνεύσεις και σε εσένα!

      Διαγραφή
  3. Φωνάζει αυτό το ποίημα φόβο κι εγκατάλειψη

    Καλησπέρα Κική μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα Κική μου! Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας ένα από τα νέα ποιήματά σου και πώς το εμπνεύστηκες.
    Με το καλό όλα, καλή συνέχεια να έχεις. Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χαρά μας και τιμή μας Κική μου να μοιράζεσαι την έμπνευσή σου μαζί μας. Σε ευχαριστούμε για αυτό. Πολύ όμορφο το ποίημά σου γεμάτο ευαισθησία όπως το κάνεις πάντα.
    Συνέχισε ασίγαστα κορίτσι μου.
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ υποβλητική η ατμόσφαιρα στο ποίημα!
    Η έμπνευση έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις κι από πραγματα που οι κοινοί θνητοί προσπερνούν χωρίς να βλέπουν...
    Φιλιά Κικίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν είσαι η μόνη που περνάς κάποια "φάση" με το blogging. Πολλοί είναι αυτοί που χαλάρωσαν με τον ερχομό του καλοκαιριού και ακόμη δεν έχουν επιστρέψει ολοκληρωτικά.
    Μια συμβουλή θα σου δώσω: αν θες να δεις πιο καθάρια πρέπει να παγώσεις τη στιγμή και να κοιτάς επίμονα αυτό που σε εμπνέει. Μην ξεκολλήσεις το βλέμα σου αν δεν το δεις και δεν το καταλάβεις όλο. Να είσαι σίγουρη ότι αυτό θα φανεί στο γράψιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ειναι Κικη μου απο τις στιγμες ΄που όλοι μας λιγο πολύ εχουμε περάσει...να είσαι ακλα και να εμπνέεσαι παντα απο οτι κανει την καρδια σου να χτυπήσει ετσι αποδιδεις και τα συναισθημτα σου γραφοντας..καλο σου βράδυ φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...