Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΙ 'ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ.



(η εικόνα από το google)


Οδηγούμαι προς το θάνατο και είναι η ανυπαρξία της στιγμής που με ορίζει.

Εγκλωβισμένος,
σε μία παμπάλαιη πηγή χαράς
που μόνος, έρημος, σε μιά γωνιά,
τη βάφτισα ελπίδα.

Θρυμμάτισα τα όνειρα,
και σαν χρυσόσκονη,
όλα, μαγικά, τα φύσηξα
στον άδειο χώρο.

Ούτε ψίθυρος.
Ούτε απόηχος.
Μονάχα σιωπή.

Περίμενα να λάμψουν,
έστω να λάμψουν μιά μικρή στιγμή,
μα κουράστηκα να περιμένω τόσο.

Να θυμηθώ μονάχα ήθελα...
αυτό που δε θέλω άλλο να θυμάμαι.

Απλώς να...
ήταν μία στιγμή... μια στιγμή μόνο, που παραλίγο να καταφέρω να αγγίξω.

Κι ύστερα ήρθα τα "σκυλιά"...
Δε τόλμησα να τους δώσω την απαραίτητη "αξία".

Γάβγισαν, ξύπνησα, τράβηξα απότομα το χέρι.

Κι οδηγώ...
Τηλεκατευθυνόμενα, οδηγώ.


______________

Σήμερα εκφραστικοί, είχα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας πράγματα πιο προσωπικά και πηγαία.
Να κάνω δηλαδή μια μικρή κατάθεση ψυχής.

Απλώς σκεφτόμουν πως έχω παραμελήσει το μπλοκ μου ή τον χαρακτήρα που του είχα τόσα χρόνια αλλά απο την άλλη πάλι και στο παρελθόν είχε συμβεί αυτό και νομίζω πως είναι ένα στάδιο που όλοι περνάμε.

Θέλησα λοιπόν σήμερα να μοιραστώ μαζί σας το ποίημα "Κι ύστερα ήρθαν τα σκυλιά", το οποίο θα μπορούσα κάλλιστα να χαρακτηρίσω "εναρκτήριο", μιας και με αυτό ξεκίνησε η συγγραφή της τρίτης μου ποιητικής συλλογής.  

Το συγκεκριμένο λοιπόν το εμπνεύστηκα και το έγραψα καθώς βρισκόμουν μέσα σε ένα τρένο. Έχω παρατηρήσει πως αντικείμενα όπως τα τρένα και τα παγκάκια, είναι για εμένα  "το απόλυτο πάθος μου". Θεωρώ πως αν δε βαριόμουνα να μείνω για αρκετή ώρα "στάσιμη" σε αυτά, θα μπορούσα να δημιουργήσω ενδιαφέροντα έργα. Νιώθω οτι μέσω αυτών έχω έντονο ορατό και ερευνητικό ορίζοντα και μπορώ να παρατηρήσω πιο εύκολα τα "συναναστραφόμενα μέλη" αλλά δε μπορώ να μείνω για αρκετή ώρα εκεί επειδή χάνω το ενδιαφέρον μου και βαριέμαι. Το καλό πάντως στην υπόθεση είναι πως μπορώ να επιστρέψω πάλι όταν θελήσω.

Τέλος πάντων, σήμερα ήθελα να μοιραστώ με τους μπλοκοφίλους κάτι ΄"παραπάνω" και πιο "εσωτερικό" μου. Αυτό είναι όλο.

Καλή συνέχεια, εκφραστικοί μου.
Να περνάτε όμορφα.

Σχόλια

  1. Κική μου καλημέρα!
    Αυτά τα στάδια είναι για όλους μας απαραίτητα..
    Μου αρέσει που έχεις εντοπίσει τις πηγές έμπνευσής σου και εύχομαι να ανακαλύπτεις συνεχώς καινούργιες!
    Δυνατή αρχή κάνεις με την τρίτη ποιητική σου συλλογή!

    Καλή συνέχεια κοπέλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eυχαριστώ πολύ Κατερίνα μου!
      Και εσύ σε ό,τι κάνεις να το κάνεις με επιτυχία, ξέρεις άλλωστε εσύ, όταν βάζεις ψυχή και εαυτό, δε μπορεί παρά να είναι, με το τρόπο του, επιτυχημένο! :)

      Διαγραφή
  2. Χαίρομαι που ξεκινάς ξανά με ένα τόσο όμορφο και περιεκτικό ποίημα, που αγγίζει σκέψεις και συναισθήματα και δικά μου... ένιωσα σε κάποιες στροφές πως διάβαζες την ψυχή μου, εκφραστική μου Κική!!!
    Καλή συνέχεια, καλές εμπνεύσεις κορίτσι μου
    Σε φιλώ
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου αγαπημένη, ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Να είσαι πάντα καλά! Καλές εμπνεύσεις και σε εσένα!

      Διαγραφή
  3. Φωνάζει αυτό το ποίημα φόβο κι εγκατάλειψη

    Καλησπέρα Κική μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα Κική μου! Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας ένα από τα νέα ποιήματά σου και πώς το εμπνεύστηκες.
    Με το καλό όλα, καλή συνέχεια να έχεις. Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χαρά μας και τιμή μας Κική μου να μοιράζεσαι την έμπνευσή σου μαζί μας. Σε ευχαριστούμε για αυτό. Πολύ όμορφο το ποίημά σου γεμάτο ευαισθησία όπως το κάνεις πάντα.
    Συνέχισε ασίγαστα κορίτσι μου.
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ υποβλητική η ατμόσφαιρα στο ποίημα!
    Η έμπνευση έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις κι από πραγματα που οι κοινοί θνητοί προσπερνούν χωρίς να βλέπουν...
    Φιλιά Κικίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν είσαι η μόνη που περνάς κάποια "φάση" με το blogging. Πολλοί είναι αυτοί που χαλάρωσαν με τον ερχομό του καλοκαιριού και ακόμη δεν έχουν επιστρέψει ολοκληρωτικά.
    Μια συμβουλή θα σου δώσω: αν θες να δεις πιο καθάρια πρέπει να παγώσεις τη στιγμή και να κοιτάς επίμονα αυτό που σε εμπνέει. Μην ξεκολλήσεις το βλέμα σου αν δεν το δεις και δεν το καταλάβεις όλο. Να είσαι σίγουρη ότι αυτό θα φανεί στο γράψιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ειναι Κικη μου απο τις στιγμες ΄που όλοι μας λιγο πολύ εχουμε περάσει...να είσαι ακλα και να εμπνέεσαι παντα απο οτι κανει την καρδια σου να χτυπήσει ετσι αποδιδεις και τα συναισθημτα σου γραφοντας..καλο σου βράδυ φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να