Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΙ 'ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ.



(η εικόνα από το google)


Οδηγούμαι προς το θάνατο και είναι η ανυπαρξία της στιγμής που με ορίζει.

Εγκλωβισμένος,
σε μία παμπάλαιη πηγή χαράς
που μόνος, έρημος, σε μιά γωνιά,
τη βάφτισα ελπίδα.

Θρυμμάτισα τα όνειρα,
και σαν χρυσόσκονη,
όλα, μαγικά, τα φύσηξα
στον άδειο χώρο.

Ούτε ψίθυρος.
Ούτε απόηχος.
Μονάχα σιωπή.

Περίμενα να λάμψουν,
έστω να λάμψουν μιά μικρή στιγμή,
μα κουράστηκα να περιμένω τόσο.

Να θυμηθώ μονάχα ήθελα...
αυτό που δε θέλω άλλο να θυμάμαι.

Απλώς να...
ήταν μία στιγμή... μια στιγμή μόνο, που παραλίγο να καταφέρω να αγγίξω.

Κι ύστερα ήρθα τα "σκυλιά"...
Δε τόλμησα να τους δώσω την απαραίτητη "αξία".

Γάβγισαν, ξύπνησα, τράβηξα απότομα το χέρι.

Κι οδηγώ...
Τηλεκατευθυνόμενα, οδηγώ.


______________

Σήμερα εκφραστικοί, είχα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας πράγματα πιο προσωπικά και πηγαία.
Να κάνω δηλαδή μια μικρή κατάθεση ψυχής.

Απλώς σκεφτόμουν πως έχω παραμελήσει το μπλοκ μου ή τον χαρακτήρα που του είχα τόσα χρόνια αλλά απο την άλλη πάλι και στο παρελθόν είχε συμβεί αυτό και νομίζω πως είναι ένα στάδιο που όλοι περνάμε.

Θέλησα λοιπόν σήμερα να μοιραστώ μαζί σας το ποίημα "Κι ύστερα ήρθαν τα σκυλιά", το οποίο θα μπορούσα κάλλιστα να χαρακτηρίσω "εναρκτήριο", μιας και με αυτό ξεκίνησε η συγγραφή της τρίτης μου ποιητικής συλλογής.  

Το συγκεκριμένο λοιπόν το εμπνεύστηκα και το έγραψα καθώς βρισκόμουν μέσα σε ένα τρένο. Έχω παρατηρήσει πως αντικείμενα όπως τα τρένα και τα παγκάκια, είναι για εμένα  "το απόλυτο πάθος μου". Θεωρώ πως αν δε βαριόμουνα να μείνω για αρκετή ώρα "στάσιμη" σε αυτά, θα μπορούσα να δημιουργήσω ενδιαφέροντα έργα. Νιώθω οτι μέσω αυτών έχω έντονο ορατό και ερευνητικό ορίζοντα και μπορώ να παρατηρήσω πιο εύκολα τα "συναναστραφόμενα μέλη" αλλά δε μπορώ να μείνω για αρκετή ώρα εκεί επειδή χάνω το ενδιαφέρον μου και βαριέμαι. Το καλό πάντως στην υπόθεση είναι πως μπορώ να επιστρέψω πάλι όταν θελήσω.

Τέλος πάντων, σήμερα ήθελα να μοιραστώ με τους μπλοκοφίλους κάτι ΄"παραπάνω" και πιο "εσωτερικό" μου. Αυτό είναι όλο.

Καλή συνέχεια, εκφραστικοί μου.
Να περνάτε όμορφα.

Σχόλια

  1. Κική μου καλημέρα!
    Αυτά τα στάδια είναι για όλους μας απαραίτητα..
    Μου αρέσει που έχεις εντοπίσει τις πηγές έμπνευσής σου και εύχομαι να ανακαλύπτεις συνεχώς καινούργιες!
    Δυνατή αρχή κάνεις με την τρίτη ποιητική σου συλλογή!

    Καλή συνέχεια κοπέλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eυχαριστώ πολύ Κατερίνα μου!
      Και εσύ σε ό,τι κάνεις να το κάνεις με επιτυχία, ξέρεις άλλωστε εσύ, όταν βάζεις ψυχή και εαυτό, δε μπορεί παρά να είναι, με το τρόπο του, επιτυχημένο! :)

      Διαγραφή
  2. Χαίρομαι που ξεκινάς ξανά με ένα τόσο όμορφο και περιεκτικό ποίημα, που αγγίζει σκέψεις και συναισθήματα και δικά μου... ένιωσα σε κάποιες στροφές πως διάβαζες την ψυχή μου, εκφραστική μου Κική!!!
    Καλή συνέχεια, καλές εμπνεύσεις κορίτσι μου
    Σε φιλώ
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου αγαπημένη, ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Να είσαι πάντα καλά! Καλές εμπνεύσεις και σε εσένα!

      Διαγραφή
  3. Φωνάζει αυτό το ποίημα φόβο κι εγκατάλειψη

    Καλησπέρα Κική μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα Κική μου! Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας ένα από τα νέα ποιήματά σου και πώς το εμπνεύστηκες.
    Με το καλό όλα, καλή συνέχεια να έχεις. Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χαρά μας και τιμή μας Κική μου να μοιράζεσαι την έμπνευσή σου μαζί μας. Σε ευχαριστούμε για αυτό. Πολύ όμορφο το ποίημά σου γεμάτο ευαισθησία όπως το κάνεις πάντα.
    Συνέχισε ασίγαστα κορίτσι μου.
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ υποβλητική η ατμόσφαιρα στο ποίημα!
    Η έμπνευση έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις κι από πραγματα που οι κοινοί θνητοί προσπερνούν χωρίς να βλέπουν...
    Φιλιά Κικίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν είσαι η μόνη που περνάς κάποια "φάση" με το blogging. Πολλοί είναι αυτοί που χαλάρωσαν με τον ερχομό του καλοκαιριού και ακόμη δεν έχουν επιστρέψει ολοκληρωτικά.
    Μια συμβουλή θα σου δώσω: αν θες να δεις πιο καθάρια πρέπει να παγώσεις τη στιγμή και να κοιτάς επίμονα αυτό που σε εμπνέει. Μην ξεκολλήσεις το βλέμα σου αν δεν το δεις και δεν το καταλάβεις όλο. Να είσαι σίγουρη ότι αυτό θα φανεί στο γράψιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ειναι Κικη μου απο τις στιγμες ΄που όλοι μας λιγο πολύ εχουμε περάσει...να είσαι ακλα και να εμπνέεσαι παντα απο οτι κανει την καρδια σου να χτυπήσει ετσι αποδιδεις και τα συναισθημτα σου γραφοντας..καλο σου βράδυ φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...