Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ




Kαι κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτομαι το αύριο….
            Αυτό το αύριο που δε ξέρουμε τι μας επιφυλλάσει κι όμως, το περιμένουμε πώς και πώς με την ελπίδα για κάτι νέο, κάτι καλό, κάτι ευχάριστο, κάτι ακόμη καλύτερο από αυτό που ήδη έχουμε.
            Και πώς να μη το κάνουμε αυτό;
Πώς είναι δυνατό να πάψεις να ελπίζεις για κάτι καλύτερο στη ζωή σου;
Πώς είναι δυνατό να πάψεις να ονειρεύεσαι;
Να πάψεις να βάζεις στόχους;
Να πάψεις να βάζεις προτεραιότητες;
Να βάζεις μυαλό; Ε;
Ναι πώς είναι να βάζεις μυαλό;
Ναι να βάζεις μυαλό! Γιατί ολοένα και ζητάμε περισσότερα πράγματα δίχως ποτέ να ζητήσουμε να βάλουμε λίγο παραπάνω μυαλό από αυτό που ήδη έχουμε ή να πω καλύτερα να το βάλουμε να λειτουργήσει περισσότερο σωστά και έξυπνα προς όφελός μας….
Να βάλουμε μυαλό για ένα καλύτερο μέλλον…
Για ένα καλύτερο αύριο…
Ακόμη και για ένα καλύτερο λεπτό…
Ναι για ένα λεπτό… γιατί μέσα σε ένα μόνο λεπτό μπορεί να πάρεις αποφάσεις σημαντικές που θα στιγματίσουν για πάντα τη ζωή σου αλλά ίσως και τις ζωές των άλλων.
Σε λίγα μόνο λεπτά δε παίρνονται πολλές αποφάσεις που μετα τις μετανιώνουμε και δε μπορούμε να τις ανακαλέσουμε στη συνέχεια;
Κάνω λάθος;
Ποτέ δεν αργεί μέσα  σε ένα λεπτό να έρθει η καταστροφή…
Τώρα θα μου πείτε λίγο μυαλό παραπάνω θα μας βοηθούσε να παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις μέσα σε λίγα λεπτά;
Τι να πω… ίσως και ναι ίσως και όχι….
Ίσως και να είναι θέμα εξάσκησής του…
Δε ξέρω… δεν έχω καταλήξει ακόμη…
Ξέρω μονάχα πως το μυαλό όλοι μας το έχουμε, το θέμα είναι να το διαχειριζόμαστε σωστά.
Και φυσικά δε μιλώ για τη δύναμη του μυαλού, δεν είμαι η κατάλληλη να μιλήσω γι’ αυτό, μιλώ μονάχα για τη σκέψη του μυαλού μας.
Είναι μαγικό το να σκέφτεσαι αλλά είναι τραγικό το να σκέφτεσαι εις βάρος άλλων…..
Έχουμε αυτή την ιδιότητα, αν μπορώ να το πω έτσι και αντί να το χρησιμοποιούμε για δικός μας όφελος, τη χρησιμοποιούμε για κακό των συνανθρώπων μας.
Κι ύστερα λέμε «Αυτός δεν αλλάζει μυαλά» αλλά πάντοτε ξεχνάμε πως και εμείς το ίδιο κάνουμε….
Για μένα το ανθρώπινο μυαλό είναι κάτι σαν όλα τα μέλη του σώματός μας.
Χρειάζεται αγάπη και φροντίδα για να ¨ζήσει¨ σωστά.
Χωρίς αυτό δε μπορούμε να σκεφτούμε τίποτα!
Να ονειρευτούμε τίποτα!
Να πραγματοποιήσουμε τίποτα!
Να «πετάξουμε» σε αλλά μέρη και σε άλλους κόσμους.
Μα πάνω απ’ όλα να μάθουμε. Να μάθουμε ένα σωρό πράγματα που θα μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους!
Κι αυτό το μυαλό δε μετριέται με IQ….
Ούτε βραβεύεται με βραβεία….
Και ξέρετε γιατί;
Γιατί μιλώ για το «μυαλό» της καρδιάς μας!
Αυτό που όλοι μας διαθέτουμε στο ίδιο επίπεδο και άλλοι το καλλιεργούμε και άλλοι το καταχωνιάζουμε!
Κι όταν μάθουμε τη πραγματική του αξία, γιατί αργά ή γρήγορα θα τη μάθουμε, τότε μονάχα θα καταλάβουμε πόσο μεγάλο λάθος κάναμε που το καταχωνιάσαμε.
Γιατί η καλλιέργεια αυτού του μυαλού είναι σα τις καλλιέργειες των αγροτών μας.
Είναι αυτό που λένε: Ότι σπείρεις θα θερίσεις.
Κι αν κάποιες φορές η «σοδειά» του λόγο των διάφορων «καιρικών φαινόμενων» δεν είναι αυτή που ελπίζαμε, μη στεναχωριέστε.
Μια καλή περασμένη σοδειά έχει αρκετό απόθεμα για όλους μας.
Και για μας, αλλά και για τους διπλανούς μας!



Σχόλια

  1. Με τη δύναμη της σκέψης και της καρδιάς μας μπορούμε να μετακινήσουμε κάστρα, Κική μου. Καλό είναι κάποια στιγμή να το συνειδητοποιήσουμε. Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

Σ’ αγαπώ πάρα πολύ

  Εγώ, σ’ αγαπώ πάρα πολύ. Μπορώ να ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου από χιλιόμετρα μακριά. Να τρέφομαι με τις σκέψεις σου για μέρες · αιώνια. Μπορώ να απολαμβάνω στα μάτια σου, φεγγαροστόλιστους ουρανούς και καταρράκτες, που στάζουν διαμάντια. Μπορώ να χορεύω ολονυχτίς στους ήχους της φωνής σου, και να γεύομαι κελαριστό κρασί από τα χείλη σου, τα μισοφαγωμένα.   Εγώ, σ’ αγαπώ πάρα πολύ. Νιώθω τα συναισθήματά σου πριν βρούνε λέξεις για να εκφραστούν και διώχνω τους φόβους σου, πριν ο ίδιος τους ανακαλύψεις. Βλέπω τα θέλω σου, πελώρια σύννεφα, και ζωγραφίζω ήλιους, σε τόπους πεδινούς, που μυρίζουν μια νοσταλγική μυρωδιά που θυμίζει παιώνια.   Εγώ, σ’ αγαπώ πάρα πολύ. Γίνομαι καλύτερη, γίνομαι δυνατότερη, γίνομαι μια εκδοχή που θαυμάζω.   Με νοιάζει ο κόσμος. Με νοιάζει η φύση. Με νοιάζει το αύριο. Με νοιάζει το μέλλον. Με νοιάζει η μουσική. Με νοιάζει το θέατρο. Με νοιάζει ο κινηματογράφος. Με νοιάζει ο χορός. Με νοιάζει η ζωγραφική. Με

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκάλοι". Η τέχνη του