Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ




Kαι κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτομαι το αύριο….
            Αυτό το αύριο που δε ξέρουμε τι μας επιφυλλάσει κι όμως, το περιμένουμε πώς και πώς με την ελπίδα για κάτι νέο, κάτι καλό, κάτι ευχάριστο, κάτι ακόμη καλύτερο από αυτό που ήδη έχουμε.
            Και πώς να μη το κάνουμε αυτό;
Πώς είναι δυνατό να πάψεις να ελπίζεις για κάτι καλύτερο στη ζωή σου;
Πώς είναι δυνατό να πάψεις να ονειρεύεσαι;
Να πάψεις να βάζεις στόχους;
Να πάψεις να βάζεις προτεραιότητες;
Να βάζεις μυαλό; Ε;
Ναι πώς είναι να βάζεις μυαλό;
Ναι να βάζεις μυαλό! Γιατί ολοένα και ζητάμε περισσότερα πράγματα δίχως ποτέ να ζητήσουμε να βάλουμε λίγο παραπάνω μυαλό από αυτό που ήδη έχουμε ή να πω καλύτερα να το βάλουμε να λειτουργήσει περισσότερο σωστά και έξυπνα προς όφελός μας….
Να βάλουμε μυαλό για ένα καλύτερο μέλλον…
Για ένα καλύτερο αύριο…
Ακόμη και για ένα καλύτερο λεπτό…
Ναι για ένα λεπτό… γιατί μέσα σε ένα μόνο λεπτό μπορεί να πάρεις αποφάσεις σημαντικές που θα στιγματίσουν για πάντα τη ζωή σου αλλά ίσως και τις ζωές των άλλων.
Σε λίγα μόνο λεπτά δε παίρνονται πολλές αποφάσεις που μετα τις μετανιώνουμε και δε μπορούμε να τις ανακαλέσουμε στη συνέχεια;
Κάνω λάθος;
Ποτέ δεν αργεί μέσα  σε ένα λεπτό να έρθει η καταστροφή…
Τώρα θα μου πείτε λίγο μυαλό παραπάνω θα μας βοηθούσε να παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις μέσα σε λίγα λεπτά;
Τι να πω… ίσως και ναι ίσως και όχι….
Ίσως και να είναι θέμα εξάσκησής του…
Δε ξέρω… δεν έχω καταλήξει ακόμη…
Ξέρω μονάχα πως το μυαλό όλοι μας το έχουμε, το θέμα είναι να το διαχειριζόμαστε σωστά.
Και φυσικά δε μιλώ για τη δύναμη του μυαλού, δεν είμαι η κατάλληλη να μιλήσω γι’ αυτό, μιλώ μονάχα για τη σκέψη του μυαλού μας.
Είναι μαγικό το να σκέφτεσαι αλλά είναι τραγικό το να σκέφτεσαι εις βάρος άλλων…..
Έχουμε αυτή την ιδιότητα, αν μπορώ να το πω έτσι και αντί να το χρησιμοποιούμε για δικός μας όφελος, τη χρησιμοποιούμε για κακό των συνανθρώπων μας.
Κι ύστερα λέμε «Αυτός δεν αλλάζει μυαλά» αλλά πάντοτε ξεχνάμε πως και εμείς το ίδιο κάνουμε….
Για μένα το ανθρώπινο μυαλό είναι κάτι σαν όλα τα μέλη του σώματός μας.
Χρειάζεται αγάπη και φροντίδα για να ¨ζήσει¨ σωστά.
Χωρίς αυτό δε μπορούμε να σκεφτούμε τίποτα!
Να ονειρευτούμε τίποτα!
Να πραγματοποιήσουμε τίποτα!
Να «πετάξουμε» σε αλλά μέρη και σε άλλους κόσμους.
Μα πάνω απ’ όλα να μάθουμε. Να μάθουμε ένα σωρό πράγματα που θα μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους!
Κι αυτό το μυαλό δε μετριέται με IQ….
Ούτε βραβεύεται με βραβεία….
Και ξέρετε γιατί;
Γιατί μιλώ για το «μυαλό» της καρδιάς μας!
Αυτό που όλοι μας διαθέτουμε στο ίδιο επίπεδο και άλλοι το καλλιεργούμε και άλλοι το καταχωνιάζουμε!
Κι όταν μάθουμε τη πραγματική του αξία, γιατί αργά ή γρήγορα θα τη μάθουμε, τότε μονάχα θα καταλάβουμε πόσο μεγάλο λάθος κάναμε που το καταχωνιάσαμε.
Γιατί η καλλιέργεια αυτού του μυαλού είναι σα τις καλλιέργειες των αγροτών μας.
Είναι αυτό που λένε: Ότι σπείρεις θα θερίσεις.
Κι αν κάποιες φορές η «σοδειά» του λόγο των διάφορων «καιρικών φαινόμενων» δεν είναι αυτή που ελπίζαμε, μη στεναχωριέστε.
Μια καλή περασμένη σοδειά έχει αρκετό απόθεμα για όλους μας.
Και για μας, αλλά και για τους διπλανούς μας!



Σχόλια

  1. Με τη δύναμη της σκέψης και της καρδιάς μας μπορούμε να μετακινήσουμε κάστρα, Κική μου. Καλό είναι κάποια στιγμή να το συνειδητοποιήσουμε. Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...