Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΝΤΡΟΠΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ

 Σε τι κόσμο ζούμε.

Μα τι άνθρωποι (παλιάνθρωποι) υπάρχουν και ζουν γύρω μας και πόσοι από αυτούς, χαίρουν σεβασμό και υπόληψη λόγω της οικονομικής τους (και όχι μόνο) επιφάνειας.

Να μια γενναία γυναίκα:  Η Gisele Pelicot ζει ξανά τον εφιάλτη και αντιμετωπίζει τους δεκάδες βιαστές της.

Η 72χρονη ήταν θύμα των αρρωστημένων σεξουαλικών ορέξεων τόσο του άνδρα της, όσο και 80 αγνώστων, για 9 χρόνια χρόνια, χωρίς να το γνωρίζει. Επέλεξε πλήρη δημοσιότητα της δίκης προκειμένου να εκθέσει τους βιαστές της και όπως χαρακτηριστικά ανέφερε "Η ντροπή πρέπει να αλλάξει στρατόπεδο".

Και σκέφτομαι πόσες φορές οι άνθρωποι ντρέπονται για λάθος λόγους και αντί να διαβάλλονται αυτοί που πρέπει, γίνεται ακριβώς το αντίθετο.

Βλέπουμε τα θύματα να φοβούνται να μιλήσουν και παρότι γίνονται ολόκληρες εκστρατείες για αυτό, τίποτα δεν αλλάζει ουσιαστικά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια, το θύμα και να ήθελε να μιλήσει, εφόσον ήταν ναρκωμένη, δεν το γνώριζε και δεν μπορούσε να το είχε κάνει νωρίτερα.

Αυτή η γυναίκα, μαζί με τα παιδιά της, είναι γενναία. Είναι παράδειγμα. Αυτή η γυναίκα μπορεί να είναι πρότυπο. Είναι σπουδαία!

Δεν κάνω συχνά τέτοιου είδους post, αν και στη ζωή μου προσπαθω να είμαι κοντά σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη και να τους υποστηρίζω. Είμαι βαθιά ευαισθητοποιημένος άνθρωπος και δεν μιλώ για αυτά, όμως προσπαθώ και κάνω πράξεις.


Κάνω αυτή την ανάρτηση λοιπόν σαν υπενθύμιση και ως προς τον εαυτό μου: Η ντροπή πρέπει να αλλάξει στρατόπεδο και πρέπει να γίνει τώρα. Να μάθουμε στα παιδιά μας, στους εαυτούς μας, στους γύρω μας πως ντροπή δεν είναι το σώμα μας, το χρώμα μας, το πρόσωπό μας, η οικονομική μας κατάσταση, ντροπή είναι να κάνεις κακό στους συνανθρώπους σου για να ταΐσεις το εγώ σου, το άρρωστο εγώ σου.  Ντροπή είναι να βλέπεις αρρωστημένους ανθρώπους και να μη σταματάς το αποτρόπαιο έργο τους. Ντροπή είναι να βιάζεις και όχι να βιάζεσαι.


Η ΝΤΡΟΠΗ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ


 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ

    Παραδοσιακοί χοροί Εύβοιας Εύβοια   Στο όμορφο νησί της Εύβοιας ο κορυφαίος χορός είναι ο καβοντορίτικος ή καλλιανιώτικος που χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο χορευτικό και μουσικό στυλ. Άλλοι χοροί του νησιού είναι ο συρτός και ο µηλωνιάτικος, παραλλαγή του συρτού χορού. Στην περιοχή χορεύεται ακόµα ο λεγόµενος όρθιος μπάλος (διαφοροποιείται από τον κυκλαδίτικο µπάλο) από ένα ή δύο ζευγάρια. Βόρειο Εύβοια   Στη Β. Εύβοια συναντάµε περισσότερο τους λεγόµενους στεριανούς χορούς όπως τσάµικα, καγκέλια, πατινάδες και συρτούς. Από τους πιο διαδεδοµένους χορούς ήταν ο Χειµαριώτικος, οργανική αργή µελωδία που παιζόταν και µε φύλλο από κοτσύκι ή άλλο δέντρο. Ακολουθούσε ο Συρτός, ο Τσάµικος και κάποιες φορές χορευόταν και το ηπειρώτικο Στα Τρία. Όσον αφορά το Συρτό, όταν παρατηρήθηκε (µε βάση τις καταγραφές) ότι οι µεγάλης ηλικίας άνθρωποι δεν κάνουν δύο διαδοχικά σταυρώµατα αλλά πάτηµα και άρση, ειπώθηκε ότι τα σταυρώµατα "τα κάναν οι δασκά...

ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε; Είστε όλοι καλά; Εγώ μια χαρά! :) Σήμερα φίλοι είχα μια έντονη, εσωτερική επιθυμία να γράψω. Τα χέρια μου δε με "έτρωγαν" ακριβώς όπως λένε κάποιοι, αλλά "πέταγαν", ήθελα έντονα να γράψω κάτι αλλά δεν ήξερα τί και πώς. Τελικά ήταν πανεύκολο να μάθω τί ήθελα. Απλώς ρώτησα τον εαυτό μου!  Λέω Κική τί θές να γράψεις; Κάτι για το πράσινο, τη φύση, την ελπίδα μου απάντησε. (Δε σας κανω πλάκα - μιλάω σε φιλαράκια και οτι λέω το εννοώ) Ε μετά κατάλαβα τί ήθελα Ήθελα να γράψω κάτι για τον αγώνα που δίνουνε (δίνουμε) εδώ και καιρό πολλά μπλοκοσπιτάκια (και όχι μόνο), ενάντια στον σκουπιδότοπο που θέλουνε κάποιοι να καταντήσουνε τη Μεσόγειο. Πατωντας ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ μπορείτε να ενημερωθείτε πλήρως. Συμμετέχω και εγώ λοιπόν με το ακόλουθο κείμενο (εφόσον γίνει δεκτό) στην  πράσινη έκδοση που ετοιμάζει το ηλεκτρονικό περιοδικό Ανθρώπων Έργα , για τα χημικά που ετοιμάζονται να ξεφορτωθούν στη...