Γιαγιά Αντιγόνη, Καρμέλα Αντιγόνη Σώρρου, εσύ!

 

Αγαπημένη μου,

σε συνάντησα πριν χρόνια, ερχόμενη στον κόσμο των blogs και έκτοτε, κατέκτησες μια θέση στην καρδιά μου.

Θυμάμαι τη χαρά που είχα κάθε φορά που επισκεπτόμουν το μπλοκοσπιτάκι σου, για να διαβάσω τις ιστορίες, εκείνες, από το τετράδιο, που ζέσταναν κάθε φορά τη ψυχή μου.

Θυμάμαι τα e mails σου… στην αρχή για το καλωσόρισμα, στη συνέχεια για την αναφορά στα γραπτά μου, για την πίστη σου σε εμένα και το έναυσμα να προχωρήσω.

Θυμάμαι επίσης το e mail σου με την εξομολόγηση της ασθένειάς σου και εγώ ένιωθα, πως η δύναμη που ανέβλυζες, ήταν η ελπίδα για όλους εμάς.

Γιαγιά Αντιγόνη, Καρμέλα Αντιγόνη Σώρρου, εσύ!

Τη βιβλιοθήκη αλλά και την καρδιά μου, στολίζουν τα δύο υπέροχα έργα σου «Οι Αύγουστοι» και «360 μίλια χαμένης αθωότητας».

Θυμάσαι σαν χθες, όταν τα κράτησα στα χέρια μου και το πόσο όμορφα αισθάνθηκα με τις αφιερώσεις/ευχές/εναύσματά σου.

Θυμάμαι επίσης σαν χθες, τα καλοκαιρινά βράδια, όταν βρισκόμουν στο χωριό που μιλούσαμε στο τηλέφωνο και μου έδινες συμβουλές για το τι να προσέξω στον χώρο των εκδόσεων που τόσο ήθελα κι εγώ να βαδίσω.

Στη συνέχεια, γεννήθηκαν και τα δικά μου βιβλία και εσύ, ήσουν εκεί, με λόγια αλλά και με πράξεις να με στηρίξεις.

Και βρέθηκαν στην αγκαλιά σου και συζητήσαμε για αυτά, τα μελετήσαμε, τα αγαπήσαμε, αποφασίσαμε πως θα έρθει σύντομα η στιγμή που θα τα παρουσιάσουμε στην Αθήνα.

Μιλούσαμε για αυτή την παρουσίαση, μιλούσαμε συνεχώς, την ετοιμάζαμε και καμία από εμάς δεν περίμενε πως η μοίρα είχε άλλα σχέδια.

Δύο ημέρες πριν την παρουσίαση που είχαμε ετοιμάσει σε γνωστό βιβλιοκαφέ/βιβλιοπωλείο στην περιοχή των Εξαρχείων, με πήρες τηλέφωνο και μου είπες για το πρόβλημα υγείας που προέκυψε και δυστυχώς δεν θα μπορούσες να παραστείς.

Και ένιωθες τόσο άσχημα για αυτό γλυκιά μου και εγώ δεν ήξερα τι να κάνω να σε παρηγορήσω.

Θυμάμαι πως σου είπα να μη στεναχωριέσαι, να μην ανησυχείς για μένα, είχα άτομα να με βοηθήσουν και εσύ, να γίνεις καλά και κάποια άλλη στιγμή, θα συναντηθούμε.

Και αυτή η στιγμή δεν άργησε να έρθει, αγαπημένη μου.. τη θέλαμε άλλωστε τόσο πολύ και οι δυο μας.

Σε συνάντησα επιτέλους στη παρουσίαση του βιβλίου "Η Αγάπη Δηλώνει Παρ(ώ)ν" στον όμορφο χώρο του Βυρσοδεψείου στον Πειραιά και ήσουν πανέμορφη, εντυπωσιακή, ευγενική με ήθος, αξιοπρέπεια, τρυφερότητα. Ήσουν όλα όσα είχα τόσο καιρό αισθανθεί.

Σε άκουσα να μιλάς για τα έργα μου, για εμένα, σε άκουσα να διαβάζεις, σε αγκάλιασα, σου κράτησα τα χέρια και αυτές οι στιγμές χαράχθηκαν μέσα μου.

Κάπως έτσι θα σε αποχαιρετήσω σήμερα, κρατώντας σε για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά μου. 

 

 

Καλή ανάπαυση στον Παράδεισο, καλό ταξίδι στο Φώς, αγαπημένη, Γιαγιά Αντιγόνη!