Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης / Ανοιχτό κάλεσμα/ Ποιητική δράση 2025 / ΣημειΩματάριο

 

Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης

Αγαπητοί ποιητές και ποιήτριες,

το περιοδικό Σημειωματάριο  το 2024 εγκαινίασε τη δράση: «Η Ποίηση ποτέ δεν σιωπά», με σκοπό τη συμπόρευση ποιητών/ποιητριών σε έναν κοινό δρόμο.

Πιστεύουμε ακράδαντα, πως η άσκηση της ποιητικής τέχνης είναι πάνω  απ` όλα μια αναβλύζουσα πηγή δημιουργίας, την οποία ο ποιητής οφείλει να εξυψώσει πέρα από κάθε όριο. Οφείλει να προσφέρει τον σταλαγμό της ψυχής του σε κάθε λέξη, στίχο, σύνθεση. Οφείλει να είναι ο σπινθήρας, που θα φωτίσει το χάος για να λάμψει η ομορφιά του κόσμου.

Αυτό λοιπόν, είναι το ζητούμενο της προτεινόμενης δράσης για το 2025: «Η ομορφιά του κόσμου»

Το Σημειωματάριο επέλεξε αυτό το θέμα, ανάμεσα σε τόσα καίρια ζητήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα, θεωρώντας το ύψιστο, καθώς, ό,τι είμαστε το οφείλουμε στη συμπαντική αρμονία.

Πιο συγκεκριμένα,

το ΣημειΩματάριο θα δεχτεί ανέκδοτα ποιήματα στην ηλεκτρονική διεύθυνση: info@simiomatario.gr, με ημερομηνία έναρξης 15/11/2024 και λήξης 28/02/2025, τα οποία θα αναφέρονται στην καταστροφή του πλανήτη μας και στο όραμα σωτηρίας του.

Βασικές προϋποθέσεις:

1)     Τα ποιήματα να είναι άρτια επιμελημένα.

2)     Να συνάδουν με το ύφος της δράσης.

3)     Να είναι απαλλαγμένα από κάθε ρητορική μίσους.

4)     Να συνοδεύονται α) με φωτογραφία επιλογής σας για το εξώφυλλο της δημοσίευσης, β)προσωπική φωτογραφία, γ) βιογραφικό του/της δημιουργού.

Ευελπιστούμε, πως το ποιητικό έργο που θα προκύψει, εκτός από τη δημοσίευσή του, θα παρουσιαστεί σε μια εκδήλωση για την ανάδειξη αυτού του καίριου θέματος και τη διάδοση - αφύπνιση μέσω της ποιητικής δημιουργίας. Τέλος, θα εργαστούμε θερμά, ώστε να αξιοποιηθεί εκδοτικά ως μια συλλογική προσπάθεια.

 

Παράκληση

Μην αρνηθείτε.

Δώστε στην ποιητική τέχνη το κύρος που της αξίζει.

 

Με κάθε εκτίμηση

Άννα Ρω

Συντονίστρια της δράσης

 

ΥΓ: Το περιοδικό ΣημειΩματάριο αποποιείται κάθε ευθύνη από την καταχρηστική χρήση της δράσης από άλλα άτομα συμμετέχοντα και μη, συλλόγους, φορείς ή οποιοδήποτε κακόβουλο στοιχείο.

 

 

Το περιοδικό ΣημειΩματάριο, απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση προς ποιητές και πεζογράφους για τη συμμετοχή τους στη λογοτεχνική δράση 2025 με θέμα: Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Πληροφορίες: bit.ly/4j8Mwif & https://bit.ly/40huv8F Δείτε και το σχετικό βίντεο: https://youtu.be/Yh61cyFQh6Y?i=2GS6YR6d9dfz99oC
 
Καλημέρα εκφραστικοί μου.
Υπέθεσα πως θα σας ενδιαφέρει αυτή η πρωτοβουλία.
Συμμετέχω με χαρά και σας προσκαλώ να πράξετε ομοίως.
 
Να είστε καλά και να περνάτε όμορφα!

Σχόλια

  1. Ευχαριστούμε για την κοινοποίηση, Κική μου. Πάντα τέτοια δρώμενα αναδεικνύουν το λόγο και την ποίηση. Καλό Σαββατοκύριακο καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Ευτυχία, η Κλόουν

  Την λέγανε Ευτυχία. Όχι ειρωνικά. Αυτό της είχαν δώσει για όνομα κι ας μην τα έφερε εύκολα η ζωή της. Είχε περάσει πολλά. Είχε χάσει ανθρώπους, είχε κλείσει πράγματα μέσα της, είχε κλάψει σιωπηλά αλλά ποτέ της δεν τα ξέχασε. Δεν έκανε πως δεν υπάρχουν. Τα κράτησε! Όχι για να την βαραίνουν, αλλά για να τα γυρίσει ανάποδα και να τα κάνει κάτι άλλο, κάτι το αναγεννητικό. Μια μέρα αποφάσισε να γίνει Κλόουν . Όχι για να κάνει την αστεία. Δεν της ταίριαζε αυτό, το έκανε γιατί ήθελε να είναι κοντά σε παιδιά που πονούσαν. Να τους δώσει κάτι απλό, κάτι καθαρό, κάποιου είδους μαγεία. Κάτι που της είχε λείψει όταν ήταν εκείνη μικρή. Λίγη χαρά χωρίς ερωτήσεις. Έραψε μόνη της τη στολή της. Ζωγράφισε στο μάγουλο ένα μικρό φεγγάρι. Πήρε μια σακούλα, την γέμισε μπαλόνια και πήγε σε παιδικά νοσοκομεία. Όμως τα μπαλόνια της δεν ήταν απλά ούτε μονότονα. Ήταν πολύχρωμα. Κόκκινα, μπλε, πράσινα, κίτρινα, ροζ. Και το καθένα είχε ζωγραφισμένο πάνω του ένα  δάκρυ . Όχι όπως το φαντάζεσαι. Όχι...