Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Είναι ο έρωτας ασθένεια, τέχνη ή επιστήμη;

Μια φορά μαζεύτηκαν γύρω από ένα γιορτινό τραπέζι αξιοσέβαστοι άνθρωποι και από την ερώτηση: “τι είναι ο έρωτας” άναψε η συζήτηση.

Μια γυναίκα είπε: Πιστεύω πως ο έρωτας είναι μια ασθένεια.

Όχι, ο έρωτας δεν είναι ασθένεια. Μάλλον είναι εργασία, γιατί εκκρίνεται πολύ ενέργεια, είπε ο γιατρός.

Στη συζήτηση ανακατεύτηκε ο οικοδόμος: Όχι, δεν έχει σχέση με κουραστική δουλειά, αφού είναι κάτι τέλειο. Μάλλον είναι τέχνη.

Σηκώθηκε ο καλλιτέχνης: Όχι, δεν είναι. Η τέχνη θέλει θεατές, αλλά αυτό συμβαίνει μεταξύ των δυο. Μάλλον είναι διαδικασία.

Τον λόγο πήρε ο νομικός: Όχι, δεν είναι διαδικασία, αφού και οι δυο είναι ικανοποιημένοι. Μάλλον ο έρωτας είναι επιστήμη.

Σήκωσε το κεφάλι του ο γέρος-καθηγητής και είπε: Σίγουρα δεν είναι επιστήμη, αφού ο κάθε φοιτητής μπορεί να κάνει έρωτα, αλλά εγώ ο καθηγητής δεν μπορώ…


Σχόλια

  1. @
    είναι επανάσταση.
    ανταρσία.
    θύελλα είναι, που σε παίρνει και σε σφεντονίζει.
    παράδεισος και μαύρη κόλαση μαζί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρααααα Κουκλίτσα .. .. τά βρίσκω ολα πολύ σοφά .. καί τόσο αληθινά .. !!
    Εάν θέλεις πέρνα μιά βόλτα από τό blog μου. έχω κάτι εξαιρετικά γιά σένα .
    Πολλά φιλιά .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θα συμφωνήσω απολύτως με την quartier libre

    με το σχόλιό της περιέγραψε του έρωτα τα πάντα!!

    τα φιλιά μου μικρό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ημερομηνίες/ Το θαύμα/ Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

  Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ το δικό μου "θαύμα", στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».     Εγώ θα σας μιλήσω για το μικρό μου "θαύμα", μιας και που αυτές οι μικρές πολύτιμες στιγμές μας γεμίζουν δύναμη, ζωντάνια, ενέργεια, αγάπη και ζωή.   Είμαι πολύ χαρούμενη και συγκινημένη, γιατί κρατώ στα χέρια μου το πρώτο μου παιδικό παραμύθι. Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και πριν από λίγες μέρες παρουσιάστηκε στη Χαλκίδα, στο Λογοτεχνικό Φεστιβάλ «Όψεις του Φανταστικού», μαζί με ακόμη οκτώ υπέροχα έργα και δημιουργούς. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον εκδότη μου, τον κύριο Γιώργο Σωτήρχο, που πίστεψε σε αυτό το παραμύθι. Ευχαριστώ τον κόσμο που ήρθε και μας τίμησε με την παρουσία του, τους συγγραφείς που ταξίδεψαν μέχρι την πόλη μας και ό...

Καλικαντζούρια / Η ανάμνηση / Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις

Καλημέρα, εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Ήρθε η στιγμή να μοιραστώ κι εγώ τη δική μου ανάμνηση, στο πλαίσιο του δρώμενου  "Χριστούγεννα σε τέσσερις πράξεις" που επινόησε  ο καλός μας φίλος και πάντα δημιουργικός Γιάννης Πιταροκοίλης, μέσα από το blog του «Ηδύποτον».   Η δική μου έντονη ανάμνηση είναι μια εικόνα που έχω στο μυαλό μου για τα καλικαντζούρια. Τα γνωρίζετε; Είναι εκείνα τα μικρά, άτακτα πλασματάκια της παράδοσης, που μέσα στο παιδικό μου μυαλό φτιάχτηκαν και μεγάλωσαν όπως ακριβώς τα φανταζόμουν: σκανταλιάρικα, σκοτεινά, γεμάτα ενέργεια και αταξία. Μια εικόνα που ακόμη και σήμερα, όταν τη θυμάμαι, με κάνει να χαμογελώ αλλά παράλληλα και να τρομάζω.  Θέλω να μοιραστώ μια παιδική ανάμνηση που ακόμα και σήμερα με ακολουθεί, άλλοτε σαν φόβος και άλλοτε σαν γλυκιά ζεστασιά. Ήμουν μικρή, στο χωριό, μαζί με την ξαδέρφη μου. Έκανε κρύο εκείνη τη μέρα και οι δυο μας παίζαμε καθισμένες πάνω στο βυσσινί χαλί, βυθισμένες στον δικό μας παιδικό κόσμο. ...