Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

27 ΑΠΡΙΛΗ

      Μα πότε κιόλας αναρωτήθηκα κοιτώντας τη σημερινή ημερομηνία. Σα να ταν χθες μου μοιάζει όταν πρωτομπήκε ο μήνας.
      Τη Τρίτη έχουμε Πρωτομαγιά. Άντε με το καλό να έρθει και ο επόμενος μήνας. Να δούμε τι θα μας φέρει...
       Παλιότερα, στο τέλος του κάθε μήνα αδημονούσα να φύγει και να έρθει ο επόμενος με τοση λαχτάρα λες και θα μου έφερνε τα καλύτερα δώρα του κόσμου. Δε ξέρω γιατί αισθανόμουνα έτσι μα ξέρω πως αυτό το μήνα δε θέλω και τόσο πολύ να φύγει για να έρθει ο επόμενος. Γενικά διακρίνω μια στασημότητα στα θέλω μου το τελευταίο καιρό και μάλλον εκεί οφείλεται και αυτό. 
       Κι απο την άλλη σκέφτομαι πως σε λίγο θα σφύξουν για τα καλά οι ζέστες και νευριάζω. Με ενοχλεί ο καύσωνας. Πω πω τι μας περιμένει. 
       Δε βαριέσε, ειναι πολύ νωρίς απο τώρα για να ασχοληθώ με αυτό.
       Είμαι κάπως πεσμένη σήμερα γιατί πριν λίγο διάβασα μια άσχημη είδηση που συνέβει στη περιοχή μου και πολύ στεναχωρέθηκα. Γενικώς με αγγίζουν πολύ τα όσα διαβάζω. Είτε θλιβερά είτε χαρμόσυνα με αγγίζουν σχεδόν πάντα.
       Είναι κρίμα που το τελευταίο καιρό γίνονται τόσο άσχημα πράγματα. Μάλλον πάντα γίνονται αλλά να το τελευταίο καιρό έχουν συμβεί πολλά παρόμοια περιστατικά μαζεμένα, ειδικά στη δική μου περιοχή.
       Δε θα συνεχίσω άλλο γιατί θα πέσω ακόμη περισσότερο και λογικό να παρασύρω και κάποιους από εσάς μαζί μου, όμως μου ειναι αδυνατο να το παιξω καλα οταν στην ουσια δεν ειμαι.
       Σας αφήνω τώρα, μεσημέριασε και έχω τόση ανάγκη να ξεκουραστώ. Εις το επανιδείν φίλοι μου!
      
   

Σχόλια

  1. και εγω καπως ετσι νιωθω γι αυτον τον μηνα..μετα θα ηθελα να ερθει κατευθειαν ο Ιουλιος!!!Μάιος-Ιουνιος ειναι πολυ κουραστικοι με τις εξετασεις!τα υπολοιπα ουτε εγω θελω να τα σκεφτομαι.........δυστυχως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ιουλιος νασια μου! κατακαλοκαιρο! για μενα το ιδιο θα ναι μιας και που η δικη μου αναπαυλα ερχεται μεσα Αυγουστου! θα περασει... που θα παει! :)

      φιλακια πολλα!

      καλημερες! :)

      Διαγραφή
  2. Καλώς σε βρήκα:)
    Δεν είσαι η μόνη που δε θέλει να περάσει ο καιρός.
    Μπορώ να σου αραδιάσω ένα σορό λόγους.
    Ενας όμως φτάνει και λέγεται 'νέα μετρα τον Ιούνη'.
    Καλό βραδάκι:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εγω καλως σε βρηκα σερενατα μου!

      ωχ! και ειχα ξεχασει τα νεα μετρα..

      αυτος ειναι ο κυριοτερος λογος τελικα!

      καλημερα! :)

      Διαγραφή
  3. Ο καθένας έχει τους λόγους του να βιάζεται ή μη..
    Η στασιμότητα στα θέλω σου με προβλημάτισε..

    Της καλημέρας τα φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γιατι σε προβληματισε γιαγια μου; εμενα να σου πω την αληθεια δε με προβληματισε ιδιαιτερα. απλα ετσι ενιωθα και εξακολουθω να νιωθω.. περιεργο...

      Διαγραφή
  4. Μα γιατί όταν σε επισκέπτομαι και σε διαβάζω είναι σα να διαβάζω κάτι από μένα;;;;
    Τυχαίο;;;;
    Δε νομίζω!!!!

    Θέλουμε δε θέλουμε θα τρέχουμε πίσω από το χρόνο και θα τον ακολουθούμε. Και θα βιώνουμε ότι μας "πασάρει"....
    Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα της ζωής...

    Τα φιλιά μου και την αγάπη μου:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σωστα τα λες Μαριβίλη μου ετσι ειναι!

      φιλια πολλα κι απο μενα! πασαλισμενα με πολυ πολυ αγαπη! :)

      Διαγραφή
  5. περνάει τόσο γρήγορα ο χρόνος
    βιάζεται να φέρει τι?
    να έφερνε τουλάχιστον χαμόγελα ...μακάρι...

    σε φιλώ
    καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μακαρι λεβινα μου! χαμογελα! μονο αυτα να σκορπα απλοχερα σε ολο το κοσμο! αυτο θελω κι εγω! :)

      Διαγραφή
  6. Καλησπερα!!!!!!
    σε σκεφτόμουν και τσουπ βλέπω σχόλιο!!
    ο blogger δεν μου εμφανίζει τις αναρτήσεις :(
    τι κάνεις?
    ελπίζω όλα καλά!!!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα. καλα ειμαι κοριτσαρα μου! εγω γυροφερνω στον ιστοτοπο! χχιχιχιιχ

      ευχομαι να εισαι και συ καλα και ευτυχισμενη! και να ξερεις πως δενε σε ξεχνω! φιλακια!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...