Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΒΡΕΧΕΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟΨΕ

       Καλημέρα, καλημέρα, τι μου κάνετε; Βρέχει στις  περιοχές σας; Στην Εύβοια πάντως που μένω εγώ γίνετε χαλασμός κυρίου που λένε. Πολύ βροχή και λίγο (ευτυχώς) αέρα. 
       Για να είναι ειλικρινής θα προτιμούσα ήλιο τη δεδομένη χρονική στιγμή γιατί έχει αρχίσει να με θλίβει απο εχθές η αλλαγή του καιρού. Δεν ειναι πως δε μου αρέσει το κρύο και η βροχή, αντίθετα μάλιστα τα συμπαθώ περισσότερο από τη ζέστη αλλά να ο χειμώνας πέρασε και τώρα πια θέλω  να αισθανθώ την Άνοιξη που για μένα είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου γιατί δεν έχει ούτε υπερβολική ζέστη μα ούτε και υπερβολικό κρύο. Κι απ την άλλη ειναι  τα χρώματα της φύσης  που είναι πιο ζωντανά από ποτέ και που προσωπικά με κανουν να γαληνεύω και να σκέφτομαι όμορφα πράγματα. όταν χαζεύω τα ανθισμένα τοπία και κυρίως  της περιοχής μου. 
       Δυστυχώς όμως ο καιρός μου τα χάλασε και επειδή για διάφορους λόγους ψυχολογικά δεν ειμαι και στη καλύτερη φάση της ζωής μου ήθελα και  εξακολουθώ να θέλω μανιωδώς ήλιο! Έναν ήλιο μεγάλο, λαμπερό, όμορφο και χαμογελαστό! Ναι χαμογελαστό, σαν εκείνο που ζωγράφιζα όταν ήμουν μικρή στο μπλοκ ζωγραφικής μου και επειδή ήμουν άσχετη με τη ζωγραφική αυτά που μπορούσα να ζωγραφίζω ήταν και τα πιο απλά. Δηλαδή σπίτια, δέντρα, μαργαρίτες, τριαντάφυλλα, δρόμους, ήλιο, σύννεφα, πεταλούδες, κάτι ανθρώπους που μόνο με ανθρώπους δεν έμοιαζαν και αντε στο τσακίρι κέφι να ζωγράφιζα και κανα καράβι με σημαία και κανα ψάρι μέσα στη θάλασσα κάτω απο το καράβι που μεταξύ μας ούτε εκείνο έμοιαζε με καράβι. Είχαν πλάκα όμως! Ναι οι ζωγραφιές μου ήταν για γέλια. Μάλλον γι αυτό δεν έχω κρατήσει καμία.
       Αλλά ξέφυγα από το θέμα μου και δεν έπρεπε. Βασικά αυτό είναι κάτι που το κάνω συνέχεια. Από τότε που θυμαμαι τον εαυτό μου να συναναστρέφομαι με άλλους ανθρώπους πάντα παίρνω ένα θέμα και το πάω στην άλλη άκρη. Αλλάζω θέμα, αλλάζουν και οι άλλοι θέμα μαζί μου και στο τέλος δε θυμόμαστε τι συζητάγαμε. Τέλος πάντων, δε βαριέσε γέλιο έχει.
       Λοιπόν είχα μείνει στη βροχή. Πολύ βροχή που λέτε, πλημμύρα στους δρόμους και εγώ σκέφτομαι από το πρωί αυτό το τραγούδι: 




και εννοείτε πως το άκουσα ήδη αλλά να είπα να σας το βάλω να το ακούσετε και εσείς. Όποιος θέλει δηλαδή από εσάς. 
     Και να πω πως είναι σύγχρονο, ένα σωρό σύγχρονα  τραγούδια υπάρχουν με τη βροχή αλλά εμένα μου έχει κολλήσει το συγκεκριμένο από το πρωί. Το έχετε πάθει έτσι δεν είναι; Να ξυπνάτε έχοντας αποτυπωμένο ένα τραγούδι στο μυαλό σας δίχως να ξέρετε πως φύτρωσε εκεί; Αλλά εκτός από αυτό είναι και ένα πολύ όμορφο και διαχρονικό τραγούδι. Εμ τι να κάνουμε ο νέος ειναι ωραίος αλλά ο παλιός ειναι αλλιώς. Έτσι δεν λενε; Ε ισχύει και στα τραγούδια τελικά! :)
      Και συνεχίζω...
      Βασικά τι να συνεχίσω... δεν έχω κάτι άλλο να πω.
     Ανέκδοτα θέλω να σας δημοσιεύσω αλλά θέλει λίγο χρόνο να τα θυμηθώ, να τα γράψω, να τα βάλω σε μια σειρά και να σας τα παρουσιάσω. Έτσι για να γελάσουμε και λίγο! 
      Αν προλάβω θα τα αναρτήσω σήμερα αλλιώς αύριο ή καποια άλλη μέρα.
      Συμπέρασμα: Τελικά είναι  να μη πάρω φόρα εγώ. Δεν έγραφα δεν έγραφα τόσο καιρό, δυο δυο, τρεις τρεις τις ξεπετάω ξαφνικά από το πουθενά τις αναρτήσεις μου το τελευταίο καιρό.
       Μάλλον το μπλοκ ειναι κάτι σα ψυχοθεραπευτικό μέσο. Σα να αισθάνομαι μια ξαφνική χαρά μέσα μου. Αφού έχω όρεξη να σας γράψω και ιστορία που έχω πολύυυυυυυ καιρό να κάνω τώρα αλλά επειδή λόγω του καιρού θα μου βγει θλιβερή μάλλον δε θα μπω στη διαδικασία να τη γράψω. Τα ανεκδοτάκια όμως τα έχω στο πρόγραμμα.
      Φιλιά πολλά σε όλους!

Σχόλια

  1. καλημερα κοριτσακι!!
    ΑΧ!ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΝΟΙΞΗ.
    ..ΧΡΩΜΑΤΑ ΑΡΩΜΑΤΑ....ΚΑΙ ΗΛΙΟ...
    και.....ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗς ΦΥΣΗς..
    .ΠΟΥ ΞΥΠΝΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΑΛΑΖΙΟ ΟΥΡΑΝΟ.....
    .ΧΙΧΙ!
    οπως καταλαβες....
    παιδι..γκουχ!γκουχ!...
    της Ανοιξης και γω!!!
    καλα ντε...μην γελας .
    ..παιδι...τροπος.
    .του λεγειν....ετσι δεν λενε??

    ...irida...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. iridoula mou glukia ennoeite pos eisai kai esu paidaki! k ti paidaki! ena foteino zesto kai omorfo koritsaki! filia polla sou stelno! eisai h adunamia mou! :*

      Διαγραφή
  2. Φιλενάδα....!!!!!!!! αφού από τη πρώτη κιόλας πρόταση που διάβασα, άρχισα να σκέφτομαι...
    Βρε μήπως τα έχω γράψει εγώ αυτά????
    χαχαχα!
    Δεν είσαι μόνη σου λοιπόν!!!!!
    Συνάδελφοι είμαστε όλοι στη τρέλα!!!!!
    Φιλιά πολλά....:-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΜΑΡΙΒΙΛΗ Τ.

      χαχαχαχα! συναδελφοι δε λες τιποτα! παλι καλα που υπαρχει κ αυτη η τρελλα ομως! φιλια πολλα και σε σενα!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...