Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Ο ΝΕΟΣ BLOGGER

       Yπάρχει περίπτωση να επιστρέψει στην αρχική του σχεδίαση; Όσο κι αν προσπαθώ να πιστέψω πως θα τον συνηθίσω και θα μου αρέσει, πιστεύω πως δε πρόκειτε να μου αρέσει ποτέ. Τον βρίσκω δύσκολο, πιο εξελιγμένο μεν αλλά για όσους μισούν κάτα κάποιο τρόπο τη τεχνολογία, πολύπλοκο και δυσκολότερο δε. 
        Και στη τελική ακόμη δεν έχω καταλάβει που χρησιμεύουν οι αλλαγές του. Για μένα στην ουσία ειναι μια διαμόρφωση του παλιού σε μια πιο χαώδη μορφή. 
        Τέλος πάντων σταματώ τα πρωινιάτικά μου παράπονα και σας καλημερίζω με ένα ανέκδοτο:

           Ήταν μια φορά ένας οδηγός που έτρεχε στην εθνική με 120 χιλιόμετρα. Τον σταματάει λοιπόν ένας αστυνομικός και του λέει:

         - Άδεια παρακαλώ.

         - Δεν μπορώ να σας τη δώσω κύριε.

        - Δίπλωμα τότε;

        - Ούτε αυτό μπορώ να σας το δώσω.

        - Γιατί δεν μπορείτε να μου τα δώσετε;

       - Κοιτάξτε, στο ντουλαπάκι που έχω το δίπλωμα έχω ένα πιστόλι και στο πορτ-μπαγκάζ που έχω την άδεια, έχω ένα πτώμα.

       Τότε ο αστυνομικός λέει από μέσα του «κελεπούρι έπιασα». Αμέσως μετά, καλεί τον αρχηγό της Αστυνομίας και του εξηγεί την κατάσταση. Και μετά από λίγο φτάνει ο αρχηγός. Κοιτάει στο πορτ-μπαγκάζ και το ντουλαπάκι αλλά δεν βλέπει τίποτα. Και λέει ο οδηγός:

      - Τώρα θα σας πει πως έτρεχα και με 120 χιλιόμετρα.


 * Μηπως μπορεί κάποιος να μου πει πώς βάζω ετικέτα στις αναρτήσεις μου; Δε το βρίσκω... Ευχαριστώ προκαταβολικά!

Σχόλια

  1. απο τεχνολογια ειμαι σκραπας!άλλοι με βοηθανε και μενα...ωραιο το ανεκδοτο!ετσι με αισιοδοξια να ξεκινα η μερα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλα κ γω μη φανταστεις, τα βασικα ξερω, ισως και πιο λιγα απο τα βασικα! :)

      ναι να ξεκινησει καλα μπας και μας βγει καλα! :)

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα! Ούτε εμένα μου αρέσει ο καινούργιος βλόγγερ. Αντί να γίνει καλύτερος με τις αλλαγές έγινε χειρότερος. Δεν επιτρέπει να προσθέσω αγαπημένα βλογς στο βλογρόλ και ούτε επιτρέπει την μετονομασία τους. Προς το παρόν τουλάχιστον. Αν συνεχίσει έτσι θα κάνω παράρτημα στο γουόρντπρεσσ!!! Ο βλογγερ Ασημώνης έχει πάει εκεί δύο χρόνια περίπου τώρα και έχει ησυχάσει ο άνθρωπος!
    Το ανέκδοτο καταπληκτικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εχω ακουσει κι εγω για το wordpress αλλα δεν εχω μπει ακομη στο πειρασμο να πειραματιστω κι εκει. ας κανουμε λιγη υπομονη και βλεπουμε! φιλακια Αθηνά μου!

      Διαγραφή
  3. ΚΑΛΗΜΕΡΑ!ΩΡΑΙΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ! ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ BLOG ΠΕΡΙΤΤΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΕΠΑΘΑ ΚΡΙΣΗ ΝΕΥΡΑΣΘΕΝΙΑΣ! ΧΑΧΑ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΘΑ ΣΚΟΤΩΣΩ ΑΝΘΡΩΠΟ,ΜΟΥ ΕΦΤΑΙΓΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΟΥ ΗΜΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΝΑΡΚΩΜΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΛΥΠΕΙ Η ΔΟΣΗ ΤΟΥΣ.ΧΑΧΑΧΑ ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!!! ΘΑ ΤΟ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙΣ Η ΑΡΧΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ! ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΑΝΩ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΟΥΤΑΚΙ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΕΤΙΚΕΤΕΣ. ΝΟΜΙΖΩ ΑΥΤΟ ΕΝΝΟΕΙΣ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΑ .ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτο εννοουσα! ευχαριστω παρα πολυ! θελει χρονι μεχρι να τα βρουμε ολα ξανα! σα να ξεκιναω απο την αρχη αισθανομαι! χιχιχιχι

      καλο σκ και φιλακια πολλα σου στελνω!

      Διαγραφή
  4. καλημέρα! πήγαινε στην κεντρικη σου σελίδα. επάνω δεξιά έχει 2 επιλογές. μία που λέει english και δίπλα ένα κουτάκι με ένα γρανάζι. πάτα το γρανάζι και πάτα old blogger interface. ή αν το έχεις στα ελληνικά, κάτι αντίστοιχο θα έχει φαντάζομαι. σε γυρνάει στην παλιά εμφάνιση. δεν ξέρω για πόσο, πάντως για να κάνεις τη δουλειά σου είναι αρκετό! :) καλησπέρα και χρόνια πολλά Κική!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ιωαννα μου, γλυκο μου κοριτσακι! μου ελειψες τοσο μα τοσο πολυ! ευχαριστω πολυ για οσα μου ειπες! μονη μου δε θα τα εβρισκα ουτε σε μηνα! χρονια πολλα και απο μενα καλη μου! φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  5. ούτε εμένα μου αρέσει έτσι! Μου έχει σπάσει τα νεύρα!! Δεν το θέλω! Δεν το θέλω! Δεν το θέλω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα! Ωραίο το ανεκδοτάκι σου!
    Δεν έχω δοκιμάσει την νέα εμφάνιση...από τα σχόλια σας καταλαβαίνω πως καλύτερα είναι να μην την δοκιμάσω...αχαχαχα!!!
    Σχετικά με τις ετικέτες στο τέλος των αναρτησέων, έχει ένα μικρό πλαίσιο μόλις γράψεις την ανάρτηση που λέει "ετικέτες". Εκεί πληκτρολογείς το θέμα σου, και κάθε φορά που θα γράφεις κάποια ετικέτα, θα σου την αποθηκεύει ώστε αν θες να την ξαναχρησιμοποίησεις να πατάς την επιλογή "εμφάνιση όλων" κι έτσι να μπορείς να την επιλέξεις. Αφού βάλεις τις ετικέτες, και κάνεις και την δημοσίευση της ανάρτησης, αυτές θα εμφανίζονται και στο πλαι του μπλογκ σου.
    ΕΛπίζω να βοήθησα : ) Δοκίμασέ το και αν θες βοήθεια σου ξαναστέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. σε ευχαριστώ πολύ για τη κατατοπιστική βοήθειά σου! να σου πω την αλήθεια επέστρεχα στη παλιά του μορφή τον μπλόκερ. μου αρέσει περισσότερο και δείχνει και δείχνει και ευκολότερος! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...