ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ.

      Kαλημέρα στη μπλοκογειτονιά μου! Εύχομαι να σας βρίσκω όλους καλά και ευτυχισμένους.
      Έτοιμα και τα ανεκδοτάκια που σας είπα πως ήθελα να αναρτήσω από τη προηγούμενη ανάρτησή μου. Έβαλα τα δυνατά μου και αποφάσισα να δημοσιεύσω 5 στον αριθμό για να θυμίζουν κάτι σαν top 5. Εύηχη λέξη, σωστά; Κάνει κάτι σα show! :P

      Αφού επιστράτεψα όλη μου τη μνήμη και ένα παλιό τετράδιο με ανέκδοτα (εποχής γυμνασίου μιλάμε) σας τα παρουσιάζω και συγχωρέστε με που μερικά δεν τα θυμόμουν καλά και έβαλα και δικές μου εκφράσεις μέσα.

     Ελπίζω να σας αρέσουν.

     Έχουμε και λέμε λοιπόν:

    

          1)   Λέει ο ελέφαντας στον δεινόσαυρο:

                - Σου έκανε friend request ο Νώε;

                - Όχι.

                - Κακό αυτό...

          2)  Ποιά είναι η πιο δυστυχισμένη μάνα;

           Η αγελάδα! Γιατί έχει παιδί βόδι και άντρα μοσχάρι.

          3) Ο σύζυγος κάθεται στον καναπέ κάνοντας συνεχώς ζάπινγκ ανάμεσα σε δύο κανάλια όταν από το βάθος ακούγεται η φωνή της συζύγου:

           - Τι κάνεις εκεί ρε Δημήτρη, θα την κάψεις την τηλεόραση!

           - Τι να κάνω ρε γυναίκα; Αφού βάλανε το μπάσκετ μαζί με την τσόντα και δεν ξέρω ποιο από τα δύο να δω...

           Και η γυναίκα:

         - Την τσόντα δες... Μπάσκετ ξέρεις!

         4) Είναι ένα ζευγάρι νιόπαντρο (η Ελένη και ο Κώστας). Πρώτη μέρα του έγγαμου βίου τους και η Ελένη θέλει να περιποιηθεί τον άντρα της και έτσι αποφασίζει να του μαγειρέψει στιφάδο που είναι δύσκολο και ξέρει ότι του αρέσει πολύ. Πεθαίνει η Ελένη όλη μέρα στη κουζίνα και μάλιστα απο βραδύς με μαριναρίσμα τα στο κρασί κλπ. Το απόγευμα που γυρίζει αυτός από το γραφείο, βρίσκει το τραπέζι στρωμένο τέλεια, με κεριά αναμμένα και όλα τα σχετικά και ρωτάει τη γυναίκα του:                  

            - Ελενίτσα τι είναι αυτό που μυρίζει έτσι ωραία;                           

            - Στιφάδο Κώστα μου, του απαντάει εκείνη.                                   

            Κάθεται αυτός στο τραπέζι με ευχαρίστηση, δοκιμάζει το φαγητό και λέει:   

            - Ωραίο, Ελενίτσα μου το στιφάδο σου, αλλά η μαμά μου βάζει και κανέλα και

γίνεται καταπληκτικό! Θα της πω να σου δώσει τη συνταγή για να το κάνεις ίδιο.    

         Απογοητεύεται η καημένη η Ελένη που είχε κατακουραστεί για το στιφάδο του, αλλά δεν το βάζει κάτω. Την άλλη μέρα αποφασίζει να του φτιάξει μουσακά. Βάζει λοιπόν τα δυνατά της και σκοτώνεται όλη μέρα στα τηγανίσματα της μελιτζάνας, να φτιάξει πικάντικο τον κιμά, μπεσαμέλ, φούρνο κλπ. ώστε να τον εντυπωσιάσει αυτή τη φορά!

           Το απόγευμα που γυρίζει αυτός από το γραφείο, βρίσκει το τραπέζι πάλι στρωμένο τέλεια, με κεριά αναμμένα και όλα τα σχετικά και ρωτάει τη γυναίκα του:  

            -  Αχ, Ελενίτσα τι είναι αυτό που μυρίζει έτσι ωραία;  

           - Μουσακάς Κώστα μου, του απαντάει εκείνη.   Κάθεται αυτός στο τραπέζι με ευχαρίστηση, δοκιμάζει το φαγητό και λέει:
            - Ωραίος, Ελληνίτσα μου ο μουσακάς σου, αλλά η μανούλα μου κάτι βάζει στη μπεσαμέλ και της γίνεται υπέροχη! Θα της πω να σου δώσει τη συνταγή για να τον κάνεις ίδιο. 
           Αρχίζει να τα παίρνει η Ελένη που τσακίζεται όλη μέρα για εκείνον στη κουζίνα και δεν βλέπει να το εκτιμάει αυτός ιδιαίτερα, αλλά δεν το βάζει κάτω. Έτσι αποφασίζει την άλλη μέρα να τον εντυπωσιάσει εκτός κουζίνας, καθαρίζοντας το σπίτι τέλεια, τρίβοντας ώρες τα πατώματα με παρκετίνη ώσπου το πάτωμα γίνεται καθρέφτης.

             Το απόγευμα που γυρίζει αυτός από το γραφείο, μπαίνει στο σπίτι που μυρίζει καταπληκτικά από τα αρωματικά απορρυπαντικά που το έχει καθαρίσει η Ελένη, κοιτάει το πάτωμα….καθρέφτης και λέει στη γυναίκα του: 

           - Α, ωραίο το έκανες το σπίτι, Ελενήτσα, μοσχομυρίζει……αλλά ξέρεις η μανούλα μου έτσι το είχε κάθε μέρα…!    Έ, τότε είναι που τα παίρνει κι η Ελένη για τα καλά, και παίρνει μια φίλη της για να βγούνε για καφέ να της πεί τον πόνο της με τον ….Κωστάκη της. 

          - Κάτι τρέχει με τον Κώστα, Μαρία μου, τραβάει κάποιο χοντρό ζόρι με τη μάνα του! Άσε, μου φαίνεται ότι βιάστηκα να τον παντρευτώ, έκανα λάθος!    Αλλά η φίλη της η Μαρία την προσγειώνει και της λέει:  

          -  Μην είσαι χαζή Ελένη μου, παίζουνε ποτέ στο ταμπλό της μάνας; Άλλο είναι το ταμπλό το δικό σου! Το κρεβάτι! Θα πάς να αγοράσεις μαύρα σατέν σεντόνια και σέξι μαύρα εσώρουχα, ζαρτιέρες, στρινγκ κλπ., θα δημιουργήσεις ατμόσφαιρα με κεριά, απαλή μουσική και σβησμένα φώτα και θα τον περιμένεις στο κρεβάτι να γυρίσει και έλα να μου πεις  μετά….
         -  Βρες λές, Μαρία μου! Λες να την ξεχάσει επιτέλους τη μάνα του…

           Έτσι κι έκανε η Ελένη και ξάπλωσε στα μαύρα σατέν σεντόνια με φούλ εξοπλισμό.. .σέξι μαύρα εσώρουχα, ζαρτιέρες, στρινγκ κλπ., και περίμενε τον Κώστα να γυρίσει από τη δουλειά. Με το που γυρίζει ο Κώστας από το γραφείο, ψάχνει τη γυναίκα του στη κουζίνα και δεν τη βρίσκει.       

           - Ελενίτσα, που είσαι;    

           Καμία απάντηση. Πάει στο σαλόνι, βλέπει τα φώτα κλειστά. -Ελενίτσα, που είσαι;  Καμία απάντηση πάλι. Κατευθύνεται προς το υπνοδωμάτιο, ανοίγει την πόρτα, βλέπει κεριά αναμμένα παντού, τη γυναίκα του ξαπλωμένη στα μαύρα σατέν σεντόνια με τα μαύρα εσώρουχα να τον κοιτάει και τρελαίνεται ….   

         -   Ελενίτσα, γιατί δεν μου απαντάς τόση ώρα που... Γιατί φοράς μαύρα Ελενίτσα;;; Έπαθε τίποτα η μανούλα μου;;;!!!   

          5) Ο καινούριος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία, που δεν μπορούσε να μιλήσει. Πριν από την επόμενη λειτουργία ρωτάει το Μητροπολίτη, τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει. Ο Μητροπολίτης τον συμβουλεύει ως εξής:

             - Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα δεις πώς θα χαλαρώσεις.

             Την Κυριακή ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κήρυγμα χωρίς άγχος ακόμα και αν λυσσομανούσε καταιγίδα.

            Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο σπίτι του, όπου μετά από λίγο εμφανίζεται ο Διάκος του Μητροπολίτη και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα εξής:

          "Αγαπητέ πάτερ,

          Την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό κι όχι μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μην επαναληφθούν τα σημερινά.

          - Δεν χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου.

          - Το κουβούκλιο στην πλευρά της εκκλησίας είναι το εξομολογητήριο, όχι το μπάνιο.

           - Ο Αρχάγγελος είπε στην Παρθένο: "Χαίρε κεχαριτωμένη", όχι "Γεια σου πιπίνι".

          - Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας πόσο μάλλον να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο πάθος.

         - Οι εντολές είναι 10 και όχι 12. Οι απόστολοι ήταν 12 και όχι 7. Κανείς τους δεν ήταν νάνος.

         - Δεν αναφερόμαστε στον Ιησού Χριστό και τους αποστόλους ως "Ι.Χ. και Σία".

        - Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι "σκατορουφιάνος του κερατά" που είπες εσύ στους χριστιανούς.

         - Ο Χριστός μας είπε στον Πέτρο ότι "πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, θα με αρνηθείς", δεν του είπε: "Μέχρι να λαλήσουν τα κοκόρια θα μ' έχεις γράψει στ' α...... σου".

        - Δεν επιτρέπεται να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας "Νονό".

         - Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.

        - Ποτέ δεν κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπάμε το πόδι μας πάνω στη Βίβλο.

         - Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία όχι ως απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί.

         - Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήταν ενδιαφέρουσα, δεν χρειαζόταν όμως και να χορέψει γιάνκα γύρω από την εκκλησία.

         - Τις σκάλες του άμβωνα τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι τσουλήθρα στο κάγκελο.

         -Και τέλος, ...τη λειτουργία την τελειώνουμε με "Αμήν", όχι με "Ολέ!"

          ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτός που καθόταν στην άκρη του ιερού και τον οποίο αποκαλέσατε "αδερφάρα" και "τραβεστί με μάξι" ήμουν εγώ!

         Ελπίζω αυτά τα λάθη να διορθωθούν την ερχόμενη Κυριακή.