Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ.


Εκφραστικοί μου φίλοι καλημέρα.
Τι κάνετε; Εύχομαι να είστε όλοι καλά.

Για σήμερα έχω να σας παρουσιάσω, για όσους απο εσάς δε το γνωρίζετε ήδη, ένα νέο λογοτεχνικό ιστολόγιο της μπλοκόσφαιρας που δημιούργησε μια παλιά, γνώριμη φίλη της μπλοκογειτονιάς και έχει βάλει τόση αγάπη σε αυτό που προσωπικά δε θα μπορούσε να με αφήσει αδιάφορη.

Θεωρώ πως ότι κάνει κάποιος με αγάπη του αξίζει να φτάσει ψηλά, να διαδοθεί, να του δώσει τη δυνατότητα να υπάρξει στο χρόνο και τη δυνατότητα να μοιραστεί μαζί με τους υποστηρικτές του όσο το δυνατόν περισσότερες στιγμές μπορέσει.

Για να μπορέσουμε λοιπόν όλοι εμείς να γνωρίσουμε, αγαπήσουμε, συνταξιδεύσουμε με  "Το Κείμενο" της Μαρίας Νικολάου δεν έχουμε παρά να το επισκεφτούμε και να ενημερωθούμε για όσα κατα καιρούς έχει σκοπό να μας χαρίσει.

Αυτό που μου άρεσε από την αρχή είναι η συλλογικότητα που προβάλει, κάτι που δε θα μπορούσα παρά με τη σειρά μου να ενισχύσω και εγώ.

Ελάτε λοιπόν να γνωρίσουμε μα και να δημιουργήσουμε όλοι μαζί, το δικό μας συλλογικό Κείμενο, που όπως γράφει και στον υπέροχο τίτλο και την περιγραφή του μπλοκ η Μαρία, δε θα μπορούσε παρά να είναι:





Αδιέξοδο, λυτρωτικό, φιλικό, οργισμένο, κάποιες φορές άσκοπο, κάποιες καθοριστικό. Ένα κείμενο είναι η ζωή. Μια κολεκτίβα λέξεων. Ένα κείμενο είναι όλα. 
Για αυτό λοιπόν ας το γράψουμε. Ας αποτυπώσουμε σε λέξεις αυτά που νιώθουμε, αυτά θέλουμε να πούμε, αυτά που μας αρέσουν, αυτά που μισούμε, ακόμα και αυτά που φοβόμαστε. Και ας το κάνουμε όλοι μαζί. Ας μοιραστούμε όλες αυτές τις προσπάθειες έκφρασης και ας κάνουμε μια κολεκτίβα συναισθημάτων και δημιουργίας.
Το Κείμενο με μεγάλη χαρά και σεβασμό θα φιλοξενεί δικά σας κείμενα, ιστορίες, ποιήματα, δημοσιευμένα και μη. Επίσης δρώμενα, συλλογικές προσπάθειες δημιουργίας και λογοτεχνικές απόπειρες.
Εδώ θα βρείτε και μια συλλογή παλιών μου και νέων κειμένων.
Ελπίζω το Κείμενο να γίνει μια γωνιά ανθρώπων που μοιράζονται τις ίδιες αγάπες, τις ίδιες συνήθειες, τις ίδιες ευαισθησίες, μα κυρίως την δίψα για δημιουργία.
Κόντρα σε νωθρούς καιρούς δημιουργούμε όπως μπορεί ο καθένας.

Με εκτίμηση.



Για περισσότερες πληροφορίες και αναγνώσεις των όσων υπάρχουν μέχρι στιγμής ακολουθήστε το λινκ που σας δίνω και γραφτείτε για να γίνετε αναγνώστες του: http://tokeimeno.blogspot.gr/

Καλή αρχή στο λογοτεχνικό αυτό εγχείρημα Μαρία μου και εύχομαι ολόψυχα να γράψουμε όλοι μαζί το Κείμενο που θα καταφερει να είναι αυτό το Όλα που έχεις ονειρευτεί.

Σχόλια

  1. Πολύ συγκινητικό να στηρίζεσαι από καλούς φίλους.
    Σε ευχαριστώ από καρδιάς.
    Καλές εμπνεύσεις σε όλους μας.
    Κόντρα σε νωθρούς καιρούς δημιουργούμε όπως μπορεί ο καθένας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ειναι ομορφο πραγμα να μοιραζεσαι με αλλους πραγματα απο πολλες οπτικες γωνιες :)

      Διαγραφή
  2. Πολύ καλά έκανες Κικίτσα μου!
    Φιλάκια πολλά!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα!!
    Είναι πράγματι πολύ ωραία ιδέα το μπλογκ αυτό,ένας χώρος που όλοι μπορούν να εκφραστούν και να αφήσουν ένα κομμάτι τους.
    την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπράβο Κική, χαίρομαι όταν άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα έρχονται κοντά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αν και δεν είμαι του 'γραψίματος'...πάω να δώ το νέο ιστολόγιο της Μαρίας.
    Νά'σαι καλά, Κικίτσα!!! Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή επιτυχία κι από δω φυσικά!!!! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...