Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

H ΒΟΛΤΑ ΤΩΝ ΛΑΦΥΡΩΝ ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ. ΑΥΤΗ Η ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΧΑΡΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΑΒΕΡΕ.


Εκφραστικοί μου φίλοι, καλησπέρα.
Χρόνια πολλά, Καλή Σαρακοστή να έχουμε.
Με υγεία και ευλάβεια.

Υποθέτω πως λόγω των ημερών θα φάγατε πολύ, οπότε ελάτε να σας πάω μια βολτούλα μαζί με τον Νίκο Μουσαβερέ για να κάψουμε τις θερμίδες ;)

Να σας θυμίσω πως ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι κάπως έτσι:

Ξεκινήσαμε το οδοιπορικό μας (ναι έτσι θέλω να το πω) με το ιστορικό Γιοφύρι της Άρτας  
Και συνεχίσαμε αυτό το ιδιαίτερο ταξίδι στην όμορφη πόλη της Λάρισας, με το πάρκο Αλκαζάρ και το σήμα κατατεθέν της, "το αλογάκι".

Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος του ταξιδιού μας με τις εξής όμορφες φωτογραφίες που κράτησα για το τέλος:



Αυτό το παγκάκι είναι Reserve.
Όχι, όχι μην κάτσεις!
Είναι Reserve.

Είναι δικό μου και είναι Reserve.

Πάντα θα είναι δικό μου και θα είναι Reserve.

Αυτό το γέρικο και χαλασμένο για κάποιους παγκάκι
ειναι γεμάτο από γαρύφαλλα και ανθρώπους που «αγαπούν» τα ζώα.
Σήμερα είναι εδώ και «ραντίζουν» με δάκρυα τα πέταλα των μαραμένων λουλουδιών.
Μιλούν για μένα και δείχνουν να υποφέρουν!
Τι υποκρισία! Δεν με ξέρουν καν! Δεν προσπάθησαν ποτέ να με γνωρίσουν! Δε μου έστρεψαν καμία φορά το βλέμμα!
Τους κοιτάζω από ψηλά και ομολογώ πως με κάνουν να γελάω μαζί τους!
Αυτή τη φορά Εγώ τους βλέπω και μπορώ να χαίρομαι που δεν είμαι στη θέση τους!
Είχα συνηθίσει να περισυλλέγω ματιές που έδειχναν να με λυπούνται! Σήμερα όμως μπορώ να λυπάμαι εγώ για όλους εσάς! Και λυπάμαι όντως πολύ!

Αυτό το παγκάκι ήταν Reserve.
Ήταν δικό μου και ήταν Reserve.

Σήμερα ελευθερώθηκε.
Αύριο θα έχει ήδη χρεωθεί σε κάποιον άλλο!

Αυτό το παγκάκι ηταν Reserve.
Αν κοιτάξεις καλά θα δεις χαραγμένο με αίμα το όνομά σου!

Τι περίμενες να σου πω ότι θα δεις το δικό μου όνομα;
Κι όμως! Το δικό σου βρισκόταν ανέκαθεν εκεί!
Απλώς το παράβλεψες…
Όπως είθισται να κάνεις τη ζωή που σου δόθηκε!

Αυτή τη φωτογραφία δε γινόταν να μη τη συνοδέψω με ένα απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Παγκάκι Reserve", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" για λόγους ευνόητους.





Αγαπημένη μου φωτογραφία διότι θεωρώ πως με αυτή την πόζα ο φίλος Νίκος  έδωσε μια άλλη "εικόνα" του οπισθόφυλλου των "Λαφύρων". Με φόντο αυτή την υπέροχη πετρόχτιση βρύση που βρίσκεται στην κοίτη του ποταμού Πηνειού, στην όμορφη πόλη της Λάρισας "απογειώθηκε" το οπισθόφυλλό μας. :)
Να σας πω μάλιστα πως λατρεύω όλου του είδους τις πετρόχτιστες κατασκευές και ειδικά τις βρυσούλες που μου θυμίζουν κάτι απο τα παιδικά μου χρόνια.
Ξέρετε, όσοι έχετε μεγαλώσει σε χωριά ή τα αγαπάτε και τα επισκέπτεστε συχνά, σίγουρα θα έχετε πιει νερό αρκετές φορές απο τις "κούπες" τέτοιων βρυσών, που το νερό τους είναι αρκετά παγωμένο και δροσιστικό. Βέβαια καλό είναι να ξέρετε απο που κάνει να πιείτε νερό και απο που όχι αλλά και σαν αξιοθέατο αυτού του είδους οι κατασκευές βρυσών είναι υπέροχες. Προσωπικά μου αρκεί να τις κοιτάζω και να προσέχω τις λεπτομέρειές της κατασκευής τους. 


Ευχαριστώ θερμά τον Νίκο Μουσαβερέ για όλες αυτές τις όμορφες φωτογραφίες καθώς επίσης για το υπέροχο βίντεο που έφτιαξε για το βιβλίο:


Κική Κωνσταντίνου: Τα λάφυρα της ψυχής μου.
Αποσπάσματα από την ποιητική συλλογή της Κικής Κωνσταντίνου, Τα Λάφυρα της ψυχής μου...
σειρά κήπος- επιμέλεια έκδοσης: mystory
Επιμέλεια βίντεο: Νίκος Μουσαβερές
Η μουσική επένδυση του βίντεο ανήκει στον Αμερικανό συνθέτη και ράπερ Zack Hemsey και φέρει τον τίτλο "The Way"(2011).

Αν αποφασίσετε να δείτε το βίντεο, να ακούσετε οπωσδήποτε και την μουσική επιμέλεια, υπάρχει λόγος, συμβαδίζει απόλυτα. Θα το δείτε κι εσείς.

Τα ιστολόγια του Νίκου, για όσους θέλουν να τον γνωρίσουν, είναι τα εξής:


Παντού υπάρχουν αντιθέσεις... η αγάπη, τ' όνειρο κι η ελπίδα όμως δεν τελειώνουν ποτέ..!

Όταν τα λόγια συναντούν τις εικόνες, παίρνουν τροφή και γίνονται σκέψεις κι εκείνες με τη σειρά τους λεύτερες πλέον και χωρίς δεσμά, ιχνηλατούν μόνες τους την αυλή των θαυμάτων..!Καλωσήρθες λοιπόν μαζί μου σε τούτη τη μαγική αυλή.. 

  
Για καλοσυνάτες και όχι μόνο, επαναστάσεις που συνδυαχειρίζεται με την γλυκιά Χριστίνα μας


Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλα! Κάτι παραπάνω απο πολύτιμα τα όσα μου πρόσφερες!

Καλό βράδυ σε όλους. Να είστε όλοι καλά!

Σχόλια

  1. Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ καλή μου φίλη για όλα όσα έγραψες!!!
    Και χωρίς αυτά όμως είχες κερδίσει-από τότε που βρέθηκες στο δρόμο μου-την εκτίμησή μου!!!
    Είσαι ένας υπέροχος Άνθρωπος απλός!!!
    Να 'σαι πάντα καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανατριχιαστικά συγκινητικό το ποίημα με το παγκάκι! Το αγαπώ!! Υπέροχες φωτο απο την Λάρισα! φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μόλις είδα τη φωτογραφία με το παγκάκι, ήξερα ποιο ποίημα θα ακολουθήσει!!!
    :-)
    Υπέροχη ανάρτηση! Ευχαριστούμε πολύ κι εσένα και ασφαλώς τον Νίκο μας!
    Να είστε καλά και οι 2 σας!
    Καλό βραδάκι! ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπημένη μου Κική, για μια ακόμα φορά απόλαυσα το ταξίδι των λαφύρων σου, μέσα από τις υπέροχες φωτογραφίες. Εκείνη με το παγκάκι, ίσως γιατί συνοδευόταν κι από το εκπληκτικό ποίημά σου με καθήλωσε για ώρα, "παγιδευμένη" στις λέξεις, τις εικόνες, τα συναισθήματα! Το βίντεο, όντως μοναδικό, φτιαγμένο με μεράκι και σεβασμό στη δουλειά σου.
    Κοριτσάκι μου εύχομαι ολόψυχα, κάθε επιτυχία, γιατί την αξίζεις!
    Σε φιλώ γλυκά και σου στέλνω την αγάπη μου
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χρόνια Πολλά και Καλή Σαρακοστή Κική μου. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...μαδώντας τα φύλλα από τιςμαργαρίτες... ναί, Κική μας, σε αγαπούμε!

    Καλή σου Σαρακοστή,
    Υιώτα
    "αστοριανή"
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπεροχο αφιερωμα του Νικου κι η βολτα στη Λαρισα μαγευτικη! Ευχομσι τα Λαφυρα σου να ταξιδεψουν στα περατα της γης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι φωτογραφίες συνοδεύουν τέλεια τους στίχους σου, και το αντίστροφο!
    Σε αυτά τα παγκάκια έχω ξαποστάσει πάμπολλες φορές, κάνοντας τις βόλτες μου πλάι στο ποτάμι.
    Φιλιά, Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Από τα πιο ωραία σου το παγκάκι Κική!! οι φωτό του Νίκου όπως και το βίντεό του φυσικά αναδεικνύουν και δένουν με τις λέξεις σου!!! Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...