Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΟΡΟΒΟΥ.


Eκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα.
Τι μου κάνετε; Εύχομαι να είστε όλοι καλά.

Για σήμερα σας έχω μια φιλοξενία, μια ιδιαίτερη και άκρως "αγωνιστική" θα πω φιλοξενία.
Παρακάτω θα διαβάσετε ένα κείμενο που γράφτηκε απο την Φωτεινή Κοροβού, της οποίας ποίημα δημοσίευσα πριν λίγο καιρό εδώ:  http://ekfrastite.blogspot.gr/2016/03/blog-post_7.html και χάρηκα ιδιαίτερα για την προσοχή και την αγάπη που με τον τρόπο σας της δώσατε. Σας ευχαριστώ και εκ μέρους της πολύ.

Σήμερα λοιπόν η Φωτεινή μοιράζεται μαζί μας ένα κείμενο, κινητήριο θα το πω, που γράφτηκε με σκοπό να δώσει δύναμη σε πολλούς απο τους συνανθρώπους μας, ενίοτε και στον εαυτό μας.

Έχει και ειδική αφιέρωση στο τέλος αλλά αυτά θα τα ανακαλύψετε σε λίγο μόνοι σας.
Ένα ευχαριστώ στην Φωτεινή για την εμπιστοσύνη.



Είναι φορές που κραυγάζεις στη ζωή κι εκείνη φαντάζει βουβή...βουβή και σκοτεινή...
Θαρρείς πως είναι τόσο απασχολημένη ενώ εσύ ανυπόφορα καταβεβλημένη... Στέκεσαι ώρες μες στη σκέψη και τη ζάλη σα να πολεμάς την άκρη σου να βρεις... Να πιάσεις το νήμα και να ξετυλιχτούν μπρος σου όλοι οι λαβύρινθοι που ’χες χαθεί...
Δεν είναι η πρώτα φορά που βλέπεις τον εαυτό σου να βυθίζεται ολοένα κ πιο πολύ...Ξέρεις καλά πως στην πλάτη του ο καθένας έχει βαρύ φορτίο...Μα εσύ δεν φοβάσαι να το σηκώσεις. Ποτέ δεν το φοβήθηκες άλλωστε..
Τώρα όμως δεν έχεις να κάνεις με ανηφοριές αλλά με σταυροδρόμι. Και σ’ αυτό το σταυροδρόμι εσύ πρέπει να διαλέξεις το σωστό...
Και εκεί φωνάζεις στη ζωή να σ’ ακούσει... Μα η ζωή δεν έφυγε, ούτε έστεκε ποτέ σιωπηλή... Απλώς εσύ δεν ήξερες πως και οι σιωπές μιλούν...
Πάντα μιλούν...και συνήθως τότε ακούς και τις μεγαλύτερες αλήθειες...
Αλήθειες ποτισμένες Κόκκινο και Μπλε..
Και όταν τις ακούσεις τότε θα ξέρεις πως ειναι η στιγμή να διαβείς το μονοπάτι σου...Αυτό που για σένα έχει οριστεί...
Για το καλό σου...
Πάντα για το καλό σου...
Σ' αυτό το Κόκκινο επάνω, θα ξαναγυρίσεις να περπατήσεις θριαμβευτικά για να πάρεις το λάβαρό σου...
            Το ~στεφάνι~ σου θα σε περιμένει...Όχι το αγκάθινο..! Όχι αυτή τη φορά...Μα το λουλουφορεμένο...Το ανθοστολισμένο στεφάνι που θα κοσμήσει περίτρανα το φωτεινό σου πρόσωπο... Είναι που ο αγώνας σου δεν προοριζόταν για δόξα και τιμές, ούτε διψούσε μεγαλεία...
            Θα ’ναι τότε η στιγμή που το Κόκκινο της καρδιάς σου θα ανταμώσει το μπλε τ’ ουρανού για πρώτη φορά και τότε θα γίνουν ένα!... Κι εσύ θα λουστείς με νέο φως.. Απαστράπτουσα και λαμπερή με το στεφάνι σου να στέκει περήφανο και να σκορπά ευωδία κ αναγέννηση...
Ω θεέ μου!...
Σε βλέπω να βαδίζεις αγέρωχη και φωτεινή σαν τον αθλητή σε βάθρο νικητή ύστερα απο σκληρή αναμέτρηση...Δεν χρειάζεσαι επευφημίες...Κάθε άλλο...Ξέρεις καλά το έργο σου όπως έμαθες πλέον ότι ακόμα και οι σιωπές μιλούν..
Αρκεί να μη ξεθωριάσουν μέσα σου, το κόκκινο και μπλε...

______________

Σ' αυτούς τους ανθρώπους που μέσα στην πάλη της ζωής εξακολουθούν να δίνουν φως απ' το φως τους, να οραματίζονται κ να διεκδικούν τα όνειρά τους, όχι μονάχα για προσωπική ευτυχία μα για ένα καλύτερο μέλλον συνολικά...

Φωτεινή Κοροβού

xxx//xxx


Καλή συνέχεια εκφραστικοί μου.
Να αγωνίζεστε και όσο μπορείτε να νικάτε. Κι αν δε νικάτε δεν έγινε κάτι, ξαναπροσπαθήστε.

Σχόλια

  1. Πολύ όμορφο! Καλή συνέχεια στην Φωτεινή! Καλημερούδια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραίο το κείμενο της ανάρτησης.
    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραίο κείμενο πράγματι!!!!

    Την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...τρυφερούδια,
    η ζωή, σπανίως απρόσκοπτη, πάντοτε ενδιαφέρουσα και ευεργετική.

    Φιλί μακρινό,
    Υιώτα
    "αστοριανή"
    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπράβο στη Φωτεινή, πολύ όμορφο!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καταπληκτικο! Μεσα απο τις δυσκολιες γινομαστε δυνατοι, βλεπουμε το φως και φυσικα δεν τα παραταμε ποτε! πολυ ωραια μηνυματα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πανέμορφες σκέψεις , είναι μέσα στα δικά μου πιστεύω αφού πάντα προσπαθώ να δω το φως ακόμη και στα..σκοτεινά!Καλημέρα όλη μέρα Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σας ευχαριστω κ παλι!!Ευχομαι στο δικο του μονοπατι της ζωης,ο καθενας να εφοδιαζεται με δυναμη γνωση κ σοφια... Τιποτε δεν χανεται ... Καλη σας μερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ωριαο κειμενο ειναι αυτό που πρεπει ν κανουμε ολοι μας να προσπαθοουνε ακομη και στα δυσκολα .. πισω απο αυτα υπαρχει παντα η ελπιδα και ενα χαμογελο.. μπραβο στην Φωτεινή..!! αφήνω φιλακια και στις δύο..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ όμορφο το κείμενο Κική μου!! Νομίζω πως οι γραφές σας με την Φωτεινή έχουν ομοιότητες και κοινούς τόπους!!
    Μακάρι όλοι να θριαμβεύσουν στο μονοπάτι τους!! Φιλιά και στις δυο και καλή Σαρακοστή!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Να αφησω μια καλησπερα περασα,ελειπα καιρο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μπραβο στη Φωτεινη για την καταθεση ψυχης της και μπραβο και σε σενα Κικη μου που τη φιλοξενησες!
    Καλή εβδομάδα να έχουμε!
    Καλό ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τα δύσκολα συνεχώς τα βρίσκουμε μπροστά μας και το φως χωρίς προσπάθεια θα σβήσει... Το στεφάνι της νίκης κρύβει πολύ αγώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Να στε ολοι σας καλα!! Ο καθενας με τα λογια του με γεμισε χαρα!Για τον καθενας σας τα καλυτερα!! Σας ευχαριστω...ολοι περπαταμε παραλληλα στα δικα μας μονοπατια...Καλη διαδρομη λοιπον..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πολύ όμορφο κείμενο, σκέψεις...
    Μένω στις τελευταίες φράσεις...
    Διαρκής αγώνας η ζωή!
    Κική και Φωτεινή σας ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Nέο Διαδικτυακό Δρώμενο - Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας - Η Βρύση «Μαυρομαντήλα»

Καλημέρα, εκφραστικοί μου φίλοι! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Υπάρχει χώρος και όρεξη για ένα ακόμη καλοκαιρινό διαδικτυακό δρώμενο στη γειτονιά μας; Νομίζω πως ναι! 😉 Ελάτε λοιπόν να σας παρουσιάσω τη δική μου ιδέα, η οποία εύχομαι να μην σας μπερδέψει, αλλά αντίθετα να σας βάλει στη διαδικασία της συμμετοχής και του μοιράσματος — η οποία, φυσικά, είναι ανοιχτή και αφορά όλο το καλοκαίρι. Εύχομαι να την απολαύσετε! Το concept είναι απλό: 🌞 Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας 🌿 Έχεις κάποιο αγαπημένο, κρυφό σημείο στη γειτονιά που λίγοι γνωρίζουν; Εκείνη τη γωνιά που σε μαγεύει, το μικρό μονοπάτι που ανακαλύπτεις στα καλοκαιρινά σου περπατήματα ή το μυστικό μέρος με την πιο όμορφη θέα; 📸 Μοιράσου μαζί μας μια φωτογραφία, ένα βίντεο, ένα τραγούδι ή ήχο που στο θυμίζει, μια ιστορία ή μια σύντομη περιγραφή. Αν θέλεις, πρόσθεσε και οδηγίες για να το βρούμε κι εμείς! Ας φτιάξουμε μαζί έναν χάρτη με τους μικρούς θησαυρούς που κρύβει η γειτονιά μας — να τα αν...

Ντύθηκε Θάλασσα

Ντύθηκε θάλασσα, όχι για να εντυπωσιάσει — αλλά γιατί δεν άντεχε πια να είναι στεριά. Άφησε πίσω της τους δρόμους, τα χαρτιά με τις εκκρεμότητες, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ. Έπλεξε τα μαλλιά της με φύκια, φρόντισε να μπλέξει μέσα κι έναν μικρό ιππόκαμπο. Κανείς δεν τον είδε να κρύβεται, παρά μόνο ο άνεμος, που της μιλούσε σαν παλιός εραστής. Αστερίες για πιάστρες. Λευκά, χρυσά, κοκκινωπά — έστεκαν ήσυχα πάνω στους κυματισμούς των μαλλιών της, σαν να ήξεραν πως εκεί ανήκουν. Το φόρεμά της από διάφανο νερό. Στιγμές που κυλούν, λάμψεις ήλιου, μυστικά που άκουσαν τα βράχια και κράτησαν. Στο λαιμό της κρεμόταν ένα κοχύλι. Αν το πλησίαζες, θα άκουγες τη φωνή της — όχι να λέει λόγια, αλλά να τραγουδά παλιούς αποχαιρετισμούς. Περπατούσε ξυπόλυτη στην άμμο. Τα πόδια της δεν άφηναν ίχνη, λες και η γη δεν ήθελε να την κρατήσει, λες και της έδινε την ελευθερία να φεύγει όποτε το θελήσει. Πίσω της, τα παιδιά την φώναζαν "θεά", οι γέροι την κοιτούσαν με τα μάτ...