Αν μπορούσα να με χαρακτηρίσω με μία μόνο λέξη,
θα μου απέδιδα τον ορισμό «τρυφερό».
Ξέρετε,
πολλές φορές οι άνθρωποι,
οι μοναχικοί, οι απαιτητικοί,
οι νευρικοί ή οι δύσκολοι αν θέλετε,
το μόνο που έχουν ανάγκη,
είναι μια γλυκιά, μελωδική τρυφερότητα.
Κάπως έτσι λοιπόν και με αυτή τη σκέψη,
καταλήγω πως μου ταιριάζει αυτός ο χαρακτηρισμός,
αφού επιδιώκω,
ο εκάστοτε παρατηρητής να νιώσει την "γλύκα" μου,
ως
μια προσπάθεια που δημιουργήθηκε με αγάπη, για να αποδώσει θεωρητικά,
έναν φόρο τιμής σε ένα συναίσθημα μονίμως παρεξηγημένο.
Κι όταν μιλώ για αγάπη, αυτομάτως, χάνει την αξία της.
Είναι άραγε οι ρεαλιστές, μόνιμα αδικημένοι;
Είναι άραγε οι ποιητές, κυρίαρχοι του κόσμου;
Ρεαλισμός και φαντασία.
Σπάει άραγε, σε χίλια κομμάτια η σιωπή;
Εγώ δεν ξέρω.
Αν μπορούσα να με χαρακτηρίσω με μία μόνο λέξη,
θα μου απέδιδα τον ορισμό "τρυφερό".
-- Ο Χαρακτηρισμός του Ανήξερου - Κική Κωνσταντίνου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ