Θέλω να φωνάξω μα δε βγαίνει φωνή.
Θέλω να κλάψω μα δεν κυλάει δάκρυ.
Θέλω να μιλήσω μα δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη.
Θέλω να πω όσα δε τόλμησα ποτέ μου μα τα κλειδώνω στο μαύρο σεντούκι της ψυχής μου!
Προσπαθώ να περπατήσω μα μένω κολλημένη, στάσιμη στον συνήθη Εαυτό μου.
Προσπαθώ να κουνήσω τα δάχτυλα μα σαν αντικείμενα κέρινου ομοιώματος μένουν εκεί άπραγα να στολίζουν την επιφανειακή μου βιτρίνα.
Νιώθω τη βαριά ανάσα μου μα δεν ακούω τον χτύπο της καρδιάς μου.
Ακούω ήχους από γύρω μου μα δεν αισθάνομαι τον κόσμο που δραστηριοποιούμαι.
Είναι σα να είμαι άνθρωπος αλλά και σα να μην είναι κιόλας!
Σα να έχω σάρκα με οστά μα σα να μην έχω εγκέφαλο και νεύρα για να κινήσω το σώμα μου.
Δεν είναι πως νιώθω ρομπότ! Είναι που οι άλλοι με ανάγκασαν να γίνω! Κι εγώ απλώς υπάκουσα!
Κι όχι πως τους χρεώνω τα λάθη μου! Τους πιστώνω όμως την ώθησή μου σε αυτά!
Είμαι άνθρωπος;
Δεν είμαι;
Είμαι μια φιγούρα;
Μια μαριονέτα;
Ένα ριγμένο κουτάλι στον ωκεανό;
Είμαι ένα τίποτα;
Είμαι τα πάντα, όλα;
Είμαι ο αληθινός μου εαυτός;
Ή μήπως το ορόσημο κάποιου άλλου;
Είμαι;
Αισθάνομαι;
Ζω;
Αναρωτιέμαι;
Γιατί αναρωτιέμαι!
Ο ζωντανός οργανισμός ρωτάει;
Απαντάει;
Αναλώνεται;
Ελπίζει;
Ορίζει;
Γεννά;
Αγαπά;
Ένα είναι σίγουρο!
Αισθάνεται!
Κι εγώ αισθάνομαι!
Καταπλακωμένη από χιλιάδες μίτους Αριάδνης μπορώ ακόμη να αισθάνομαι.
Ψάχνω, ψάχνω το λαβύρινθο τον ψάχνω, θα είναι ψέμα αν δε το παραδεχτώ, όμως ξέρω!
Ξέρω πως για κάθε είσοδο υπάρχει και μία έξοδος. Η ίδια είσοδος μπορεί να είναι και έξοδος!
Χάθηκα κάπου στους ανόητους διαδρόμους του απέραντου λαβυρίνθου που δε θυμάμαι αν εγώ ή κάποιοι άλλοι με τοποθέτησαν, μα ομολογώ πως θα βρω την άκρη!
Μπορώ να βρω την άκρη ακόμη κι αν το φανάρι που κρατώ στο χέρι μου σβήσει! Ακόμη κι αν ο μικροσκοπικός μου φακός χαλάσει. Ακόμη κι αν οι δαυλοί που φέγγουν σε ορισμένα, επικίνδυνα σημεία πάψουν να τρεμοπαίζουν. Ακόμη κι αν απογοητευτώ και σκεφτώ να τα παρατήσω μπορώ και πάλι να βρω τον δρόμο! Την έξοδο! Την είσοδο! Τη σωστή επιλογή μου!
Μπορώ! Ακόμη κι αν μόνη μείνω σε ένα φαράγγι βαθύ, μπορώ να σκάψω με τα νύχια μου ένα νέο, ολόδικό μου πέρασμα.
Το μόνο που χρειάζεται είναι η υπομονή και η επιμονή μου! Ακόμη κι αν δεν έχω τίποτα από αυτά η θέλησή μου είναι τόσο γενναία και δυνατή που κράνος - ασπίδα φορά, απέναντι στις εκάστοτε, αδιανόητες συνθήκες!
Όσο σκοτάδι κι αν πέσει στη γη, όσο μαύρος κι άραχνος γίνει ο προσωπικός μου λαβύρινθος, όσους ταύρους – εμπόδια προσθέσει κάποιος στα χαλινάρια της ζωής μου, όσο μόνη κι αβοήθητη μ’ αφήσει, όση πίσσα κι αν ρίξει στο μαύρο πέπλο της αέναης ζωής μου, μπορώ να σου πω με σιγουριά πως Εγώ θα τα καταφέρω!
Κι αφού μπορώ εγώ να είσαι σίγουρος/σίγουρη πως μπορείς κι Εσύ, κι Εσύ, κι Εσύ!
Στη μαύρη πίσσα που σίγουρα καποια στιγμή θα βυθιστείς ή θα σε βυθίσουν οι άλλοι, δυο πράγματα χρειάζεσαι!
Αυτοσυγκέντρωση και αυτοβοήθεια! Μην περιμένεις να σε βοηθήσουν οι άλλοι αν δεν τολμήσεις να βοηθήσεις ο ίδιος τον εαυτό σου!
Μην περιμένεις να ’ρθει η στιγμή που κάποιος θα πατήσει το κουμπί του «γενικού» για να έρθει και πάλι το φως στη ζωή σου! Λάβε το λυχνάρι που έχεις στην καρδιά και δυνάμωσε τη χαμηλή του φλόγα!
Άκουσε τον χτύπο της καρδιάς και θα καταλάβεις που οδηγείσαι! Εκείνος ξέρει! Είναι της Eλευθέριας πορείας ο ξεκάθαρος οδηγός μας! Ακόμη και με κλειστά τα μάτια μπορείς να επιβιώσεις! Να οδηγηθείς στην πλήρη Ελευθερία.
Μάθε να ακούς! Μάθε να οδηγείς! Μάθε να αφουγκράζεσαι τους χτύπους της καρδιάς σου, τις δικές σου προσωπικές ανάγκες! Μάθε να μην παρερμηνεύεις, ούτε να εξηγείς, απλώς να εκτελείς τον δρόμο που η ψυχή χαράζει!
Μπορεί να μοιάζει με θρόισμα, μπορεί με γδούπο, μπορεί με δείκτη ρολογιού, μπορεί απλώς να κινείται μέσα σου, μα να ξέρεις πως είναι η καρδιά, είναι η Ζωή!
Είναι μια λάμψη που κάποιος την ξέχασε στο χθες, μα σύντομα σα βεγγαλικό στον ουρανό θα «ανθίσει»!
Και να θυμάσαι! Είναι όλη δική σου!
Την αξίζεις!
Ανάσανε!
Ανάσανε!
Γέμισε τα πνευμόνια σου με οξυγόνο!
Για κάθε λεπτό που αναπνέεις μπορείς ακόμη να πολεμάς!
Και να κερδίζεις!
~~ Ελευθέρια Πορεία - Κική Κωνσταντίνου
(Τα Λάφυρα της Ψυχής μου)
Πόσα όμορφα τα περιγράφεις Κική μου και πόσο τελεία μας παρουσιάζεις τα λόγια καρδιάς με την φωτογραφία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περνάς πάντα όμορφα με ότι αγαπάς!!!
Φιλάκια!!!