Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Είμαι Γεννημένη Ποιήτρια

Eκφραστικοί μου, καλημέρα.

Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Εχθές, μπήκαμε και επίσημα στην Άνοιξη.

Ας Ανθοφορήσουμε θα πω, γιατί ο Χειμώνας μας παίδεψε.

 

Χρόνια πολλά σε όλους τους Ποιητές της Γης και του Ουρανού.

Χρόνια πολλά στους Ποιητές μέσα μας.

Χρόνια πολλά στην Ποίηση που αγκαλιάζει τους Ανθρώπους.

 

Σήμερα, δεν θα μπορούσα να μη μοιραστώ μαζί σας ένα έργο μου.

Βρίσκεται στο υπό έκδοση βιβλίο μου "Η Σονάτα του Θήτα" από τις εκδόσεις "Ανατολικός".

 

 Είμαι Γεννημένη Ποιήτρια 

 

              

Είμαι γεννημένη ποιήτρια.

Δεν μου το αναγνωρίζω.

Με πονάει η φαντασία μου.


Στο παράθυρο βλέπω ένα άλλο παράθυρο.

Στο λουκέτο βλέπω ένα άλλο λουκέτο.

Παρακολουθώ τον κόσμο και ο κόσμος εμένα, δεν νιώθω το γιατί.


Πολλοί ρόλοι, μέσα και έξω μου.

Γύρω μου, δεν αναγνωρίζω τον τόπο που ζω. Ο χρόνος μας προσπέρασε.


Ένα στράτευμα η καρδιά μου, ένα καταφύγιο,

 ένα στρατόπεδο τεκμαρτό.


Δεν μπορώ να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου.

Οι λέξεις μοιάζουν με πλασματικοί αριθμοί,

με μαθηματικές πράξεις που σιχαίνομαι,

αλγόριθμοι και θεωρήματα με κυνηγούν,

δε νιώθω!


Είμαι γεννημένη ποιήτρια.

Δεν μου το αναγνωρίζω. Με πονάει η φαντασία μου. Με φοβίζει.

Πολλές φορές τσαλαπατά την αξιοπρέπεια μου. Ο εγωισμός με εκμηδενίζει.

Η τελειότητα μοιάζει με ένα δοχείο,

γεμάτο με στάχτη νεκρών.

 

Δεν μπορώ να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου.

Οι λέξεις μοιάζουν με πλασματικοί αριθμοί,

με μαθηματικές πράξεις που σιχαίνομαι,

αλγόριθμοι και θεωρήματα με κυνηγούν,

δε νιώθω!

 

Είμαι γεννημένη ποιήτρια

μα δεν ξέρω τι θα πει αυτό.

 

~~ Είμαι Γεννημένη Ποιήτρια - Κική Κωνσταντίνου 

 

_____________________________________

 

Με κίνδυνο να παρεξηγηθώ, δίχως όμως αυτό να με ενδιαφέρει, αυτό το Ποίημα είμαι εγώ.

Και είναι πολύ δύσκολο να δείξεις και συνάμα να αποδεχθείς τον εαυτό σου, όταν έχεις να μάθεις να κρύβεσαι μέσω της Ποίησης.

Γιατί πολλοί  Ποιητές (ανάμεσά τους κι εγώ) κρυβόμαστε πίσω και μέσα από τους στίχους μας. 


Σήμερα που γίνονται τόσα πολλά και δημιουργικά δρώμενα, εύχομαι κάπου να βρεθείτε, να σταθείτε, να μοιραστείτε και να απολαύσετε.


Σχόλια

  1. Να χαίρεσαι πάντα κάθε σου δημιουργική στιγμή, Κική μου. Χρόνια πολλά καλή μου φίλη. Και καλή επιτυχία στο νέο σου έργο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητήρια για την τελευταία σας ανάρτηση. Διορατική, ελκυστική και με μεγάλη εκτίμηση. Ανακαλύψτε πώς να αποφύγετε τα κοινά λάθη στο Aviator στο blog μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)