Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Είμαι Γεννημένη Ποιήτρια

Eκφραστικοί μου, καλημέρα.

Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Εχθές, μπήκαμε και επίσημα στην Άνοιξη.

Ας Ανθοφορήσουμε θα πω, γιατί ο Χειμώνας μας παίδεψε.

 

Χρόνια πολλά σε όλους τους Ποιητές της Γης και του Ουρανού.

Χρόνια πολλά στους Ποιητές μέσα μας.

Χρόνια πολλά στην Ποίηση που αγκαλιάζει τους Ανθρώπους.

 

Σήμερα, δεν θα μπορούσα να μη μοιραστώ μαζί σας ένα έργο μου.

Βρίσκεται στο υπό έκδοση βιβλίο μου "Η Σονάτα του Θήτα" από τις εκδόσεις "Ανατολικός".

 

 Είμαι Γεννημένη Ποιήτρια 

 

              

Είμαι γεννημένη ποιήτρια.

Δεν μου το αναγνωρίζω.

Με πονάει η φαντασία μου.


Στο παράθυρο βλέπω ένα άλλο παράθυρο.

Στο λουκέτο βλέπω ένα άλλο λουκέτο.

Παρακολουθώ τον κόσμο και ο κόσμος εμένα, δεν νιώθω το γιατί.


Πολλοί ρόλοι, μέσα και έξω μου.

Γύρω μου, δεν αναγνωρίζω τον τόπο που ζω. Ο χρόνος μας προσπέρασε.


Ένα στράτευμα η καρδιά μου, ένα καταφύγιο,

 ένα στρατόπεδο τεκμαρτό.


Δεν μπορώ να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου.

Οι λέξεις μοιάζουν με πλασματικοί αριθμοί,

με μαθηματικές πράξεις που σιχαίνομαι,

αλγόριθμοι και θεωρήματα με κυνηγούν,

δε νιώθω!


Είμαι γεννημένη ποιήτρια.

Δεν μου το αναγνωρίζω. Με πονάει η φαντασία μου. Με φοβίζει.

Πολλές φορές τσαλαπατά την αξιοπρέπεια μου. Ο εγωισμός με εκμηδενίζει.

Η τελειότητα μοιάζει με ένα δοχείο,

γεμάτο με στάχτη νεκρών.

 

Δεν μπορώ να βάλω σε σειρά τις σκέψεις μου.

Οι λέξεις μοιάζουν με πλασματικοί αριθμοί,

με μαθηματικές πράξεις που σιχαίνομαι,

αλγόριθμοι και θεωρήματα με κυνηγούν,

δε νιώθω!

 

Είμαι γεννημένη ποιήτρια

μα δεν ξέρω τι θα πει αυτό.

 

~~ Είμαι Γεννημένη Ποιήτρια - Κική Κωνσταντίνου 

 

_____________________________________

 

Με κίνδυνο να παρεξηγηθώ, δίχως όμως αυτό να με ενδιαφέρει, αυτό το Ποίημα είμαι εγώ.

Και είναι πολύ δύσκολο να δείξεις και συνάμα να αποδεχθείς τον εαυτό σου, όταν έχεις να μάθεις να κρύβεσαι μέσω της Ποίησης.

Γιατί πολλοί  Ποιητές (ανάμεσά τους κι εγώ) κρυβόμαστε πίσω και μέσα από τους στίχους μας. 


Σήμερα που γίνονται τόσα πολλά και δημιουργικά δρώμενα, εύχομαι κάπου να βρεθείτε, να σταθείτε, να μοιραστείτε και να απολαύσετε.


Σχόλια

  1. Να χαίρεσαι πάντα κάθε σου δημιουργική στιγμή, Κική μου. Χρόνια πολλά καλή μου φίλη. Και καλή επιτυχία στο νέο σου έργο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητήρια για την τελευταία σας ανάρτηση. Διορατική, ελκυστική και με μεγάλη εκτίμηση. Ανακαλύψτε πώς να αποφύγετε τα κοινά λάθη στο Aviator στο blog μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...