Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Tα δάχτυλα δεν αγγίζουν το πληκτρολόγιο


Tα δάχτυλα δεν αγγίζουν το πληκτρολόγιο.

Είναι ψέμα.

Είναι ψέμα πως γράφονται οι λέξεις με τα χέρια

πως πληκτρολογούν τα δάχτυλα, είναι ψέμα.

 

Άλλοτε με δάκρυα.

Άλλοτε με χαμόγελο.

Άλλοτε οι αναμνήσεις να ξεπηδούν και οι θύμησες

να ζωγραφίζουν.

 

Θα κλέψω από τ’ ουρανού τα πάθη ένα αστέρι

που μιλά στην Ανατολή

που καλωσορίζει τις αυταπάτες σαν να είναι

η λύτρωση

το μόνο λάθος των ανθρώπων

που μπορεί να αντικρίζει τον ήλιο σαν μια πέτρα

που δεν γεύτηκε το νερό της βροχής ακόμη

που το χώμα δεν πατήθηκε από μια εσοχή

που βάφτισα «καρδιά».

 

Είναι ματωμένα τα γόνατα φίλε μου,

έχουν μια πληγή από μια αιχμαλωσία

όμως η λευτεριά είναι η μόνη φίλη, φίλε μου

κι αυτό γιατί η ψυχή μου στάζει συγχώρεση,

στάζει καθάριο νερό.

 

Tα δάχτυλα δεν αγγίζουν το πληκτρολόγιο.

Είναι ψέμα.

Είναι ψέμα πως γράφονται οι λέξεις με τα χέρια

πως πληκτρολογούν τα δάχτυλα, είναι ψέμα.

 

Άλλοτε με δάκρυα.

Άλλοτε με χαμόγελο.

Άλλοτε οι αναμνήσεις να ξεπηδούν και οι θύμησες

να ζωγραφίζουν.

 

Θα κλέψω απ΄ την αυλή μου ένα λουλούδι

που κοιτά τη Δύση και νιώθει πως στο πέλαγος

υπάρχει μια κρυφή χαραμάδα που σε βγάζει στη στεριά

όταν έχεις χάσει κάθε ίχνος ελπίδας

γιατί η ζωή

το μόνο παιχνίδι των ανθρώπων

μπορεί να υπακούσει σε κανόνες μη υπαρκτούς

και να γνέψει ρότες μιας ομηρικής εποχής που αναζητεί

τη λευτεριά των ονείρων στο γαλάζιο

τους αστερίες στο βυθό να οραματίζονται πως τα κοράλλια

τους καλούν να χορέψουν αγκαλιά στο μεθυσμένο μουράγιο

που φιλοξενεί εικόνες μιας αλησμόνητης εποχής.

 

Είναι μεθυσμένα τα όνειρα ναυαγέ μου,

φέρουν μέσα τους μια απροσπέλαστη συνενοχή

γιατί η η λευτεριά είναι η μόνη φίλη, ναυαγέ μου

κι αυτό γιατί η ψυχή μου στάζει συγχώρεση,

στάζει καθάριο νερό.

 

Tα δάχτυλα δεν αγγίζουν το πληκτρολόγιο.

Είναι ψέμα.

Είναι ψέμα πως γράφονται οι λέξεις με τα χέρια

πως πληκτρολογούν τα δάχτυλα, είναι ψέμα.

 

Άλλοτε με δάκρυα.

Άλλοτε με χαμόγελο.

Άλλοτε οι αναμνήσεις να ξεπηδούν και οι θύμησες

να ζωγραφίζουν.

 

Tα δάχτυλα δεν αγγίζουν το πληκτρολόγιο.

Μόνο η ψυχή μπορεί να το αγγίξει

όμως πονά, ματώνει, εξαϋλώνεται.

Αναγεννάται!

 

~~ Tα δάχτυλα δεν αγγίζουν το πληκτρολόγιο – Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Πολυ ομορφο Κικη μου παρα πολυ ομορφο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ όμορφη η ποίησή σου Κική μου γεμάτη εικόνες, όπως αυτή!
    "Θα κλέψω από τ’ ουρανού τα πάθη ένα αστέρι
    που μιλά στην Ανατολή"
    Να είσαι πάντα καλά! Να κάνεις ότι αγαπάς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΝΑ ΜΕ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΒΡΕ! :) :)

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε! Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη διότι έχω γενέθλια! Και δεν κάνω πλάκα! ;)  Και πρωτομηνιά και πρωταπριλιά, τί άλλο θέλω; Εμ βέβαια, σαν εκφραστικός άνθρωπος που θα γινόμουν, ήξερα εγώ όταν επέλεγα ημερομηνία; :P Mεσα στα ψέματα έσκασα μούρη στη γη. Ξέρετε, για να κάνω πιο εκφραστικά τα ψέματά μας. ;) Εντωμεταξύ τώρα θυμήθηκα πως στα πρώτα πάρτυ γενεθλιών που έκανα στο Δημοτικό σχολείο δεν είχα βρει προσκλητήρια στο χωριό και καλούσα με το στόμα τους συμμαθητές στο σπίτι και εκείνοι νομιζαν πως τους κορόιδευα. Βεβαια ολοι ήρθανε μετά! Εντάξει, όχι να το παινευτώ αλλά θα το παινευτώ. Κυρίως όταν ήμουν μικρή έκανα πολύ όμορφα πάρτυ γενεθλίων. Τι ωραίες στιγμές. :) Να, ένα τέτοιο πάρτυ θα σας κάνω σήμερα! Τώρα θα μου πείτε 28 χρονών γαιδούρα (διότι τα 28 κλείνω) θες και πάρτυ; Αλλά ναι θέλω, άλλωστε μέχρι τα 100 που έχω σκοπό να φτάσω νεογέννητο θεωρούμε ακόμη. :P Πορτοκαλαδίτσα;  ...

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν...