Εχθές το μεσημέρι κάθισα να δω τηλεόραση και μιας και που οι δημοσιογράφοι απεργούσαν, όλα τα κανάλια είχαν εφοπλιστεί πλήρως με επαναλήψεις παλιών σειρών μα και με προβολές ξένων ταινιών, μία από τις οποίες έτυχε να δω και μου άρεσε πάρα πολύ, ώστε να θέλω σήμερα να τη μοιραστώ μαζί σας μα και να ανταλλάξω απόψεις με όποιον/όποια από εσάς την είδε ή την έχει δει στο παρελθόν.
Συνήθως, όπως θα έχετε προσέξει άλλωστε δεν αναλύω ταινίες αλλά αυτή τη συγκεκριμένη θέλω πολύ να σας τη διηγηθώ γιατί πραγματικά για μένα ήταν ξεχωριστή.
Ξέρετε.., εκτός από το ότι ήταν κωμωδία που πραγματικά σε έκανε να ξεπατώνεσαι στα γέλια, κάτι που μας χρειάζεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή, ήταν μια πραγματική αυθεντική κωμωδία, παλαιάς κοπής θα έλεγα που δε χρειαζόταν κάποιος να βωμολοχεί και να προβαίνει σε άσχημες πράξεις για να σε κάνει εσένα να γελάσεις που στη τελική δε θα γελάσεις για κάτι αστείο μα για κάτι γελοίο… , ήταν μια ταινία που μιλούσε στο παιδί που όλοι έχουμε μέσα μας και σε έκανε να γυρίσεις έστω και μέσω της μνήμης σου πίσω, στα δικά σου παιδικά χρόνια, τότε που ανοίγαμε το πρωί τη τηλεόραση και βλέπαμε ένα σωρό υπέροχα παιδικά προγράμματα (τουλάχιστον εγώ αυτό έκανα, μου άρεσαν πολύ τα παιδικά).
Λοιπόν για να μη μακρηγορώ (αν και μεταξύ μας θα το κάνω) γιατί έχω από το Σάββατο να γράψω, πράγμα δύσκολο για μένα, πρέπει να ήταν γύρω στο μεσημεράκι όταν άνοιξα τη τηλεόραση για να ρίξω μια ματιά αν και ήμουν σίγουρη πως δε θα είχε κάτι μου θα μου άρεσε πολύ… κι όμως έπεσα έξω και χάρηκα πολύ γι αυτό.
Καθώς έκανα το zapping μου, επάνω σε ένα κανάλι βλέπω 7 περίεργα παιδιά και μια συμπαθητική μαυρούλα που ήταν σε μια τάξη ενός σχολείου με πολλά έφηβα παιδιά και η αμφίεση των περιέργων παιδιών ήταν τόσο ιδιαίτερη που μου κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον…
Ήταν σα να είχαν βγει από παιδικό παραμύθι… και τελικά ύστερα από λίγα λεπτά κατάλαβα ότι όντως ήταν ήρωες cartoon που το έσκασαν κατά κάποιο τρόπο από το παραμύθι τους (από τη τηλεόραση βγήκαν βασικά) για να βοηθήσουν την έφηβη μαυρούλα που δεν είχε φίλους στο σχολείο της, είχε χάσει πρόσφατα το παππού της μα πάνω απ όλα είχε χάσει τη πίστη στον εαυτό της. Έτσι λοιπόν οι ήρωες του παιδικού προγράμματος (στο οποίο πάντα έλυναν τα προβλήματα άλλων) ακούσαν τη προσευχή της και βρήκαν από το παραμύθι τους για να τη βοηθήσουν.
Δυστυχώς έχασα λίγο στην αρχή αλλά δε πειράζει! Με χόρτασε απόλυτα η συνέχεια!
Όπως καταλαβαίνετε η προσαρμογή τους ήταν λίγο δύσκολη και είχε και κάποιους που δε τους ήθελαν (ας πούμε εχθρούς), αλλά στο τέλος κατάφεραν να ανταπεξέλθουν πλήρως στις απαιτήσεις του πραγματικού κόσμου μα και να ανακαλύψουν και πράγματα για τους ίδιους τους τους εαυτούς.
Τελικά κατάφεραν να βοηθήσουν τη κοπέλα να πιστέψει στον εαυτό της μα και να βρει φίλους και αυτοί αναγκάστηκαν κατά κάποιο τρόπο να γυρίσουν ξανά στο δικό τους κόσμο για να συνεχίσουν να λύνουν τα προβλήματα των άλλων μα και για να κρατάνε συντροφιά στα μικρά παιδιά που ήταν και τα μόνα που τους αναγνώριζαν στο δρόμο.
Αλλά το καλύτερο σημείο της ταινίας δεν ήταν αυτό! Ήταν το τέλος της! Ένα υπέροχο για μένα φινάλε! :)
Το φινάλε ήταν το εξής: 8 ηλικιωμένοι φίλοι σε ένα νεκροταφείο, άφηναν λουλούδια πάνω στο μνήμα του καλύτερού τους φίλου, που ήταν ο παππούς της μαυρούλας και εκεί μας έδειξε ότι αυτός που είχε σχεδιάσει τα cartoon ήταν ένας από αυτούς τους ηλικιωμένους και σε κάθε χαρακτήρα του cartoon είχε δώσει τον αληθινό χαρακτήρα των άλλων ηλικιωμένων που άνηκαν στη παρέα του και ο αρχηγός των cartoon που έλυνε τα προβλήματα των άλλων ήταν ο παππούς της κοπέλας και γι αυτό το λόγο της ήταν τόσο γνώριμος.
Ειλικρινά ήταν πολύ ωραία ταινία αλλά δυστυχώς δε ξέρω το τίτλο της. Υποθέτω πως θα έχει να κάνει με το Χοντρό Άλμπερτ που έλεγαν τον πρωταγωνιστή, δηλαδή των αρχηγών του κόμικς που έλυνε τα προβλήματα των άλλων.
Αυτή λοιπόν τη ταινία (μακάρι να ήξερα το τίτλο) σας τη συνιστώ ανεπιφύλακτα! :)
Ναιιιιι πολύ όμορφη ταινία. Fat Albert λέγεται, ήταν αληθινό καρτούν της δεκαετίας του '70 και πάνω σε αυτό βασίστηκε η ταινία, ότι και καλά επιστρέφει στον σύγχρονο κόσμο κτλ. =)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!
μμμ πολυ ωραια φαινεται! και ποσο δικιο εχεις για τις κωμωδιες παλαιας κοπης που δυσκολα βρισκεις.πριν κανα δυο βδομαδες ειδα το ροδα τσαντα και κοπανα(το καινουργιο) και δεν μου αρεσε καθολου... ειναι ταινια σαν και αυτες που περιεγραψες με πολλες βρισιες και ααααντε να γελασεις σε καποια γελεια στιγμη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, τι κρίμα να μην την δω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησες.
Αποφεύγω συστηματικά να βλέπω τηλεόραση, γιατί δεν έχει τίποτα καλό να δώσει...
Πολλά φιλάκια και ευχαριστώ :)
Την ειδα κι εγω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ γελιο και πολλα ωραια μηνυματα!!!!
χαχα καλη μου ακουγεται..εγω εβλεπα μια ελληνικη...συνηθως κυριακη βραδυ δεν εχει τιποτα η τηλεοραση,ηταν και η απεργια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει που δεν θυμάσαι τον τίτλο, την διηγήθηκες πολύ όμορφα γιατί την απόλαυσες όμορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή σου νύχτα κοριτσάκι μου
Πρέπει να ήταν όντως πολύ καλή ταινία!! Κρίμα που δεν το πήρα χαμπάρι:-( Θα ήθελα πολύ να την δω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου αγάπημένη ! ! !♥
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ωραία που μοιράστηκες την όμορφη ιστορία ! !
Είδες παιδάκι μου ??
♥
φαίνεται το ταλέντο του ανθρώπου ! ! χιχιχιχιχι ♥
Κική μου...γιατί βλέπω το μπακ ράουντ του σπιτιού σου μαύρο ??
έγινε κάτι ??
το είδα και ρποχτές και νόμιζα ότι κάτι εγινε με τον υπολογιστή μου και την σύνδεση μου! ! ! !
το άλλαξες ??! ! ! ! !
μηηηηηηηηη...! ! ! ! ! ♥
ααχαααχααα
Μιλάς για εύκφραση και είναι υπέροχο να έχει χρώμα : : :
εύχομαι να έχει να κάνει με κα΄τι στην σύνδεση μου! ! !
φιλιά γλυκούλα μου ! !
Κικού μου ! ! !
ΑπάντησηΔιαγραφήπάλι θέλω τα φώτα σου στο μπλογκ! ! ! ! παρακαλώ ! ! ! χιχιχιχιχιχι
πώς βάζεις αυτά τα άλλα λινκσ μαζί με το κείμενο σου ?
από κάτω ! ! που λέει You might also like:
Θέλω να βάζω αυτά που έχω γράψει μαζί με άλλο κείμενα παλαιότερα που ταιριάζουν! ! !
Επίσης πώς κάνεις λέξεις να τις κλικάρεις και σε βγάζουν σε κάποιο λινκ ???
ευχαριστώ έτσι κι αλλιώς γιατί ξέρω ότι θα μου πεις ! ! ! ! !
αγάπες ! ! ! άπειρες και χαρωπές ! ! !
καλη μου Δεσποινα!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήσου τα εστειλα!
φιλια