Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΡΙΝΑΚΗ



     Το παρακάτω ποίημα το βρήκα σερφάροντας στο internet και ο τίτλος του και μόνο που κέντρισε πολύ το ενδιαφέρον.  
      Το διάβασα ήδη τρεις φορές, όχι για να το κατανοήσω πλήρως, ήθελα μόνο να το απολαύσω ολοκληρωτικά.
      Πραγματικά δηλώνω εκστασιασμένη! 
      Απολαύστε το και εσείς μαζί μου, αν δε το έχετε ήδη απολαύσει.



ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
του Γιώργου Μαρινάκη. 




Ανησυχώ
μπροστά στην εξουσία,
απολογούμαι ακόμα
και για την ύπαρξη μου.

Αναζητώ
σαν νέος Διογένης,
στις πόλεις καταφύγια
και στις καρδιές αξίες.

Απαριθμώ
θανάτους και πολέμους,
τσιμέντα, σίδερα, καπνούς
κι ανυπαρξία φύσης.

Ακολουθώ
το πλήθος άθελα μου,
καθώς το χρήμα προσκυνάει
και το Θεό ξορκίζει.
Αντιδικώ
με κάθε τι που φταίει,
πότε γίνομαι πρόβατο
και πότε ένα λιοντάρι.

Αιμορραγώ
από άγχος κι από φόβο,
καθώς το μίσος κι οι φωτιές
σκοτώνουν τις ελπίδες.

Ακροβατώ
στο τσίρκο των ανθρώπων,
μα δεν υπάρχουν στο κενό
δίχτυα για να με σώσουν.




Σχόλια

  1. Ένα φιλάκι έφερα κι εδώ...

    Δίχτυα υφαίνουμε Εμείς,μάτια μου....
    Δουλεύοντας την Αντοχή μας,
    τον ελιγμό αποφυγής της Πτώσης,
    την Πεισματική μας Προσπάθεια να μοιάσει Παραδεισος ΑΥΤΗ η πόλη,
    που φιλοξενεί πόνο κι ευτυχία
    σε ίση δοσολογία...

    Βρήκαμε τους χαμενους θησαυρούς...
    ΟΛΟΥΣ...
    ανθος κι αγκαθι....

    τωρα παίζουμε και με τα ΔΥΟ εξίσου ανετα
    και παιδικά
    αψηφώντας τον Κίνδυνο
    ΓΙΑΤΙ ξεφύγαμε από τα πλοκάμια των Μεγάλων Εξουσιαστών
    και σε σκηνές νομάδων διαμένουμε κι Εμεις και τα Ονειρά μας..

    Ελευθεροι...
    πίστεψέ με..

    Ελεύθεροι πιά

    επιτελους...

    από Θάνατο κι από Αυτη τη Ζωή που Λάθος σχεδίασαν οι Κατεχοντες.....

    εμεις ενα Σεφερη ακολουθήσαμε, ένα Ριτσο κι έναν Γκάτσο
    και βρήκαμε Λιμάνι Ουρανού να χωρέσει η Ελπίδα μας....


    Σε φιλω γλυκά......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν έχω λόγια...

    γράφεις τόσο εκπληκτικά

    τοσο ολοκληρωτικα

    τοσο τελεια!

    τι να πω...

    χαρα μου να εισαι εδω!

    φιλιά σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Αντιδικώ
    με κάθε τι που φταίει,
    πότε γίνομαι πρόβατο
    και πότε ένα λιοντάρι"
    ...........................
    "Ακροβατώ
    στο τσίρκο των ανθρώπων"
    KΑΛΗΜΕΡΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κατερινάκι μου γλυκό και εμένα μου άρεσε πάρα πολυ! και εχει και εκπληκτικό τίτλο! :)

    καλημερααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλημέρα γλυκιά και αγαπημένη ίριδα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ευτυχώς που κατάφερα κι έφτιαξα μόνη μου γερά δύχτια...!!! Το αστείο όμως είναι ότι ενώ πάντα ήμουν λιοντάρι, συμπεριφέρομαι σαν προβατο...!!!

    Καλημέρα κι απο δω:-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. καλημερα μαριβίλη μου!

    συμπεριφερεσε σα προβατο αλλα οταν χρειαστει γινεσε λιονταρι ε?

    καλο ειναι αυτο!

    το κακο θα ηταν να συνεβενε το αντιθετο!

    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. πρεγματικα υπεροχο! ευχαριστουμε που το μοιραστηκες μαζι μας! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Xρυσίζουσα Νοσταλγία

  Τα Χριστούγεννα φέρουν μια θλίψη που δεν καλύπτεται από τα αμέτρητα φωτεινά λαμπιόνια ταυτόχρονα όμως, φέρουν μια τρυφερή ζεστασιά που τόσο ανάγκη έχουν οι ξεχασμένοι και μόνοι, άνθρωποι.   Θα μπορούσα να καλύψω τα συναισθήματά μου πίσω από κόκκινα και πράσινα καρουζέλ όμως μάταιη, η όποια προσπάθεια γιατί αυτό που έχω ανάγκη δεν είναι το φως, είναι το σκοτάδι.   Το σκοτάδι, σε αυτή τη πολύχρωμη, γιορτινή συγχορδία στόχο έχει να φέρει στην επιφάνεια ό,τι καλό έχω μέσα μου μα τολμά να το ανασύρει χωρίς να ρωτήσει αν είμαι έτοιμος να το παρουσιάσω αυτό, σε έναν κόσμο που γεννά στρατιώτες και άρματα ενώ χρειάζεται τριαντάφυλλα και μενεξέδες.   Κι αυτό με πονά γιατί με διώκει, γιατί με δημιουργεί, σαν μια απροσπέλαστη θύελλα με οδηγεί στη νηνεμία που δεν μπορώ να κρατήσω στη παλάμη μου γιατί αυτή η αστείρευτη ηρεμία γίνεται λάβα και καίει τα σωθικά μου.   Όμως είναι Χριστούγεννα και νιώθω μπερδεμένος γιατί δε...