Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

14 BLOGGERS ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ - Η ΛΕΓΕΩΝΑ.

Να μαι παλι! :)

Εντάξει, αυτή την ανάρτηση δεν την είχα σχεδιάσει με τίποτα για σήμερα, δε περίμενα καν οτι θα βρω τη διάθεση να ασχοληθω μαζί της τόσο άμεσα, όμως φίλοι ως παρορμητικός και ενθουσιώδης άνθρωπος που είμαι, για άλλη μια φορά με διέψευσα.

Οχι μόνο ασχολήθηκα, όχι μόνο έγραψα αλλά πολύ απλά δε μπορούσα να σταματήσω να γράφω. Μιλάμε με το ζόρι με κράτησα να μη γράψω κι άλλο.

Ελπιζω να μη δυσκολευτουν οι επομενοι αλλα ρε παιδια με το χερι στη καρδια νοιωθω τοσο ωραια τωρα. Φανταστειτε, θελησα να κανω τη δημοσιευση αυριο αλλά ποιός με πιάνει εμένα τώρα. Σιγά μη περιμένω μεχρι αύριο.

Ας εξηγήσω όμως για όσους φίλους δε ξέρουν τί είναι η ιστορια που γραφουμε ομαδικα και αυτη τη φορα.


Το μυστηριο του καφενειου ειναι μια ιστορια που ξεχωρισε στις αυτοτελεις ιστορίες που γράψαμε στο δρώμενο "Οι ιστοριες του καφενέ" και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε στην επόμενη ομαδική μας συνεργασία.

Στη μυστήριο αυτό λοιπόν βάζουν και λύνουν τον εκάστοτε γρίφο οι εξής φίλοι:


Εννοείτε οτι για να διαβάσετε τη δική μου συνέχεια πρέπει να ακολουθήσετε πρώτα τη διαδρομή των επάνω συνδέσμων για να καταλάβετε τη ροή της ιστορίας μας.

Πάμε τώρα και στο δικό μου κεφάλαιο - συνέχεια.



Η ΛΕΓΕΩΝΑ.


….. είδε ένα σπίτι γνώριμο και οικείο για κείνον μα συνάμα γερασμένο, μόνο, άδειο, και παγερό, ακριβώς σαν τη «ματωμένη»ψυχή του.
            Ηλικιακά δεν ηταν τόσο μεγάλος, ψυχολογικά όμως ηταν. Όσο και να μην ήθελε να το παραδεχθεί, όσο κι αν προσπαθούσε να πάρει ανάσα και ενέργεια από το καφενέ και τους ανθρώπους που τον αγαπούσαν και περιέβαλαν τη ζωή του, η αλήθεια είναι πως η ψυχή του ηταν πολύ μεγαλύτερη απο την ηλικία του και οι αντοχές του είχαν αρχίσει να τον εγκαταλείπουν προ πολλού.

Κοίταξε τους γκρίζους τοίχους του σπιτιού και σα να μη μπορούσε να ελέγξει τον εαυτό και τις αντιδράσεις του, απλώς τους πλησίασε.
Σήκωσε ευλαβικά το δεξί του χέρι, το τέντωσε σε ευθεία γραμμή και ο δείκτης του χεριού του έκανε να αγγίξει τον τοίχο.
Σαν αστραπή, το μυαλό του κατευθύνεται σε flash back παλιών αναμνήσεων και βλέπει εκείνον νέο, όμορφο και γεμάτο ζωντάνια να κυνηγάει στο ζεστό πλέον χώρο την Ισιδώρα, προσπαθώντας να την αγκαλιάσει και να αντικρύσει για άλλη μια φορά τα όμορφα μάτια της.
Εκείνη τον απέφευγε με διάθεση περιπαικτική και τα δυνατά της γέλια αντηχούσαν σαν νότες πιάνου στο σπίτι που ο πιανίστας είχε επιλέξει να δώσει το ρεσιτάλ του για λίγους μόνο θεατές.
Να! Σε εκείνη ακριβώς τη σημερινή, ψυχρή γωνία την είχε αγκαλιάσει και είχαν δώσει το πρώτο τους φιλί.
Χαμογελάει και ταρακουνά το κεφάλι του προσπαθώντας να επιστρέψει στο τώρα, στην ηλικία του, στο παρόν του.
Κοκκινίζει ελαφρώς και σκέφτεται πως αυτές οι σκέψεις είναι απαγορευμένες για έναν άνθρωπο της ηλικίας του.

Προσπαθώντας να τιμωρήσει τον εαυτό του που του επιτρέπει να ονειρεύεται προχωρά προς το βάθος του δωματίου (πρωην σαλονιού μιας επιβλητικής, αρχοντικής κατοικίας) και βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη, ξύλινη σκάλα που οδηγούσε παλιά στα δωμάτια της αρχοντικής οικογένειας.
Η σκάλα είναι ίδια. Σκονισμένη αλλα σε καλή κατάσταση. Σκαλιστή, μεγαλοπρεπής, όμορφη και κυρίως τοσο ψιλή που σε κάνει να φαίνεσαι μικρός και ανάξιος για να την διαβείς.
Ακουμπά κάπως άχαρα το αριστερό του χέρι στο σκαλιστό «μπράτσο» της σκάλας και κάνει ένα βήμα για σκαρφαλώσει επάνω της.
Με το ένα πόδι στο πρώτο σκαλί και με το άλλο ακουμπισμένο στο πάτωμα, αφήνει την απογοήτευση να εισβάλει στο μυαλό και στη ψυχή του προσδίδοντάς του έτσι μία όψη ενός πλήρους αποτυχημένου ανθρώπου.
«Όχι όχι είναι λάθος»
«Δε καταλαβαίνω τί συμβαίνει εδώ»
«Τι δουλειά έχω εγώ εδώ;»
«Το «παίζω» τυχοδιώκτης τωρα στα γεράματα;» Ψελλίζει και κατεβάζει και το άλλο πόδι στο πάτωμα.
«Είναι όλα τοσο περίεργα, τοσο ακαταλαβίστικα, τοσο ψεύτικα…»
            «Παράλογα, αυτό είναι! Είναι παράλογα όλα αυτά!
«Ναι αυτό είναι! Παράλογα» Φωνάζει και πείθει τον εαυτό του να κάνει επιτόπου στροφή και να φύγει από αυτόν τον χώρο που δεν ήξερε καν γιατί επισκέφτηκε και γιατί επέτρεψε στον εαυτό του να γίνει τολμηρός και περίεργος όπως όταν ηταν έφηβος και άγουρο ακόμη αγόρι.

            Το πόμολο της πόρτας γύρισε και οι σκουριασμένοι μεντεσέδες βόγκηξαν ξανά.
            Βήματα επιβλητικά και εντονα ήχησαν στο χώρο και η παρουσία πολλών ανθρώπων ηταν  ολοφάνερη.
            Τί άνθρωποι να ηταν άραγε αυτοί; Επιθυμητοί ή ανεπιθύμητοι; Καλοί άνθρωποι ή κάποιοι που δε θα ήθελε ποτέ να μάθει τί κάνουν και τί σκοπούς υπηρετούν;
            Πριν προλάβει να σκεφτεί το οτιδήποτε τους είδε να περνάνε από μπροστά σου σαν μια στρατιά από ελεγχόμενα ρομποτάκια.
            Όλοι περίπου 30 χρονών. Καλοντυμένοι, καθαροί με καλογυαλισμένα παπούτσια και περίπου ίδιο σωματότυπο και ύφος. Όμορφοι μα και κάπως τρομαχτικοί συνάμα.
            Έμοιαζαν πολύ μεταξύ τους εμφανισιακά μα διέφεραν στο ότι κάποιοι από αυτούς φορούσαν μαύρα γυαλιά ενώ κάποιοι άλλοι όχι.
            Μόλις πέρασε και ο τελευταίος άντρας από μπροστά του μόνο τότε κατάφερε να διαπιστώσει πως κρατούσαν όλοι μαύρους χαρτοφύλακες ίδιου ακριβώς μεγέθους. Ήταν ίδιοι με τους χαρτοφύλακες που αντάλλαζαν στον καφενέ του.

            «Πόσοι να ηταν άραγε;» Αναρωτήθηκε ξεφυσώντας σα να πήρε ανάσα μετα από αρκετή ώρα.
            «Να ηταν Πέντε; Δέκα; Είκοσι; Δύο;»
            «Εμένα γιατί μου φάνηκε ολόκληρη λεγεώνα;».
            «Και γιατί δε με είδαν; Αφού πέρασαν από μπροστά μου. Πώς είναι δυνατόν  να μη με είδαν; Εντάξει περπατούσαν σα ρομποτάκια αλλά και πάλι δίπλα τους στεκόμουν πώς είναι δυνατόν να μη με είδαν; Η με είδαν και αδιαφόρησαν;»
            Και κάπου ανάμεσα στον καταιγισμό σκέψεων ένοιωσε τα βλέφαρα του να κλείνουν…..



______________________ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ_____________________


Τη σκυτάλη απο μένα παίρνει η αγαπημένη des tzav.

Καλό μεσημέρι σε ολους! <3

Σχόλια

  1. Εξελίσσεται εκπληκτικά η ιστορία.
    Μπράβο φίλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πρέπει να τα διαβάσω από την αρχή,για να ακολουθήσω τη ροή της ιστορίας!!Μπράβο σε όλους για την έμπνευση!Σίγουρα θα γίνει και πάλι πολύ καλή δουλειά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θαυμάσια ροή και ψηφίδα-ψηφίδα
    η ιστορία αποκτά ενδιαφέρον κι εκπλήσσει!!!

    φιλάκι Κικίτσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Kαταπληκτικό Κική μου!
    Μας ανέβασες την αδρεναλίνη και περιμένουμε με αγωνία την συνέχεια!
    Μπράβο σου!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και γω ηλικιακα δεν ειμαι μεγάλη, μονο ψυχικα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οχι Αριαδνη μου! δε θελω τετοια! δε θελω θετικη και αισιοδοξη! οσο μπορεις!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  6. ΑΑΑΑ! Καλε ποτε προλαβατε ποτε τα 'πατε;; Εγω χαμπαρι δεν πηρα! Μπραβο, πολυ ομορφα εξελισσεται και με πολυ μυστηριο! Θα περιμενω με αγωνια τη συνεχεια! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ πεταλουδιτσα μου δεν το ειχες παρει χαμπαρι; απειχες απο το μπλοκ τοτε;
      λυπαμαι αν ηθελες να λαβεις μερος αλλα δεν προλαβες.
      δε πειραζει ομως. σιγουρα θα γινει κατι αναλογο αργοτερα.
      φιλακια πολλα!
      καλημερα!

      Διαγραφή
  7. Ωραία η συνέχεια σου, Κική μου! Για να δούμε τι θα ακολουθήσει!!! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ μου άρεσε η συνέχειά σου Κική! Συνέχισες το νοσταλγικό-ρομαντικό κλίμα που ξεκίνησε η Κάτια και συνέχισα εγώ ενώ εμπλούτισες το μυστήριο με νέα πλοκή και ανατροπές, το τέλος δε κάτι σαν το τελευταίο επεισόδιο για τη σεζόν μίας σειράς που σε αφήνει με αγωνία για το τι θα γίνει!

    Καλό απόγευμα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα μ αρεσε αυτο στο τελος με τη σειρα! πολυ επιτυχημενο! χιχιχι
      σ ευχαριστω παρα παρα πολυ! μου εδωσες και εσυ καλη πασα για συνεχεια!
      να εισαι καλα! καλημερα φιλε μου!

      Διαγραφή
  9. Το μυστήριο κορυφώνεται! Ενδιαφέρουσα η συνέχεια σου Κικούλα μου αλλά η περιγραφική σου τέχνη μοναδική! Μπράβο σου κοπέλα μου έχεις πολύ μεγάλο ταλέντο! Καλό βραδάκι!
    Φιλιά πολλά με μεγάλη αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερινα μου γλυκια ευχαριστω τοσο πολυ! Μεσα απο τη καρδια μου! Να εισαι καλα αγαπη! Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  10. Γίνεται να γράψω κι εγώ;
    Μ' αρέσει η εξέλιξη και η ιδέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα φιλε μου! Σ ευχαριστουμε πολυ!
      Να γραψεις και εσυ συνεχεια στην ιστορια εννοεις;
      Δε ξερω αν γινεται αυτο, γιατι υπηρχε ημερομηνια που δηλωναμε συμμετοχη. Βεβαια επειδη δεν ειναι δικη μου η ιδεα και η ιστορια καλο θα ηταν να ρωτησεις την Μαρια Νι. (πατωντας επανω στο ονομα της επανω στο κειμενο θα μεταφερθεις στο μπλοκ της) και οτι σου πει εκεινη. Οκ;

      Να εισαι καλα!

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ για την ευγενική απάντηση!
      Αλλα τελικά καλύτερα να μη το κάνω.. ήταν λίγο απόφαση της στιγμής της καινούριας ανακάλυψης.. εκτός του ότι είναι αργά, δεν γνωρίζω παρά μόνο δύο από εσάς, ενώ εσείς γνωρίζεστε καλύτερα μεταξύ σας. Είστε πολύ καλή!

      Διαγραφή
    3. Όπως επιθυμείς νέε μου φίλε! :)
      Να είσαι καλά και να έχεις μία όμορφη μέρα!

      Διαγραφή
  11. Το μυστήριο συνεχίζεται...του έδωσες βέβαια καινούργια πλοκή. Μπράβο!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κοίτα να δεις εξέλιξη! Μπράβο Κική μου! Έτσι κι αλλιώς ήμουν σίγουρη για σένα!
    Σε φιλώ ατρόμητη Κική!!!
    Καλό ξημέρωμα! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ευχαριστω πολυ Αριστεα μου καλη!
      Να εισαι καλα! Φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  13. πολύ ωραίες οι ιδέες σου , καλή μου Κικη.. καλή επιτυχία σε όλους τους συγγραφείς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. σίγουρα το αποτέλεσμα.. θαναι τέλειο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Βρε Κική μου , τόσο απολαυστικά περιγραφική, πώς θα μπορέσω να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων; Θα προσπαθήσω πάντως ! Να με συγχωρήσετε όμως γιατί μπορεί να πάρει λίγες μέρες, βάφουμε το σπίτι τώρα και είμαι τελείως αλλού! Τώρα πριν κοιμηθώ μπήκα μια βόλτα! Ηδη δουλεύω στο μυαλό μου τη συνέχεια, τι μου κάνεις, τι μου κάνεις!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Δεσποινακι μου αγαπημενο!
      Χαιρομαι παρα πολυ που σου αρεσε η συνεχεια μου.
      Ηξερα πως θα σε δυσκολεψει λιγο αλλα ενοιωσα πως ταυτοχρονα θα σου αρεσει γιατι θα βαλεις τα δυνατα σου και θα μας χαρισεις κατι μοναδικο!
      ΕΙμαι σιγουρη για σενα! Το πιστευω βαθια!
      Ανυπομονω να δω τι θα κανεις! Οταν εχεις χρονο φυσικα!
      Καλα βαψιματα! χιχιχι

      Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  16. ΩΩΩ!! Θα γίνει χαμός μου φαίνεται!! Τι σκαρφίστηκες βρε Κική μου??? Μπράβο σου!! Αγωνία κι εσύ στο φουλ!! Δεν μας λυπάστε καθόλου!!
    Είσαι φοβερή!!!! Φιλάκια πολλά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχα
      ολα για το μυστηριο Μαριλενα μου.
      φιλακια πολλα!
      καλημερα! <3

      Διαγραφή
  17. Και το μυστήριο όλο και κορυφώνεται!!
    Μπράβο Κική μου!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Α δεν παίζω! Δεν μας τόχες πει πως κρύβεις μιαν Αγκάθα Κρίστι μέσα σου. Τι μπλέξιμο Θεέ μου! Πώς τα σκέφτηκες όλα αυτά; Ελπίζω η Δέσποινα να το ξεμπλέξει λίγο και χαίρομαι που θα καθυστερήσει, γιατί δεν σας προλαβαίνω ρε παιδιά :-)))
    Mπράβο σου ρε Κική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχα
      εμπλεξα πολυ τα πραγματα ε;
      ειμαι σιγουρη ομως πως ολα καλα θα πανε απο ολους εσας τους επομενους!
      ευχαριστω πολυ!
      φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  19. Τέλειο κείμενο, Κική μου!! Μπράβο!
    Πολύ χάρηκα με το έντονο σασπένς που έδωσες - δεν ξέρω γιατί, από την πρώτη στιγμή που είχα διαβάσει την ιστορία Μαρίας Νι. είχα φανταστεί τη συνέχειά της περισσότερο μυστηριώδη, παρά κάτι άλλο...
    Εν τω μεταξύ, δεν είχα πάρει χαμπάρι πόσο προχωρήσατε! Πλησιάζει η σειρά μου, πρέπει να οργανωθώ και να μελετήσω τι γράψατε, μην κάνω κάποιο ατόπημα!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Έλλη μου!
      Χάρηκα παρα παρα πολυ που σου αρεσε!
      Ναι ναι και εγω ηθελα σασπενς σε αυτη την ιστορια. Και μου βγηκε αυθορμητα απο μεσα μου στη συνεχεια.
      Χιχιχιχι.
      Ανυπομονω να δω τι θα γινει με τις συνεχειες σας.
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  20. Να και η συνέχεια !
    http://mamadesekrisi.blogspot.gr/2014/06/14-bloggers.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. και οπως γινεται συχνα πυκνα τελευταια το δικο μου σχολιο χαθηκε αχχχχ ο παροχος ηθελα και ενοιωσα να σου πω ενα τεραστιο μπραβο για ολα τα γραμμενα σαν να ζω το τριγμο στα πατωματα και να ανατριχιαζω με την εικονα της οργανωσης χιλια φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλη μου φιλη σ ευχαριστω πολυ που ηρθες να ξαναφησεις το σχολιο. αυτος ο μπλοκερ τρωει πολλα σχολια τελευταια.
      να εισαι καλα αγαπη!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  22. Τόσες μέρες σε διαβάζω Κική.... τι να πω! Μου δίνεις συνεχώς ωθήσεις με το ταλέντο σου... με ξεσηκώνεις, δίνεις τροφή στη φαντασία μου...σ'ευχαριστώ που υπάρχεις, ευχαριστώ το Θεό που υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα να δίνουν "ζωή" με το ταλέντο τους σε όλους όσους τους πλησιάζουν.... φοβερός ο λόγος σου, η φαντασία σου, όπως και όλων βέβαια που συμμετέχουν σε αυτές τις ιστορίες. Πραγματικά είστε επιλεγμένοι όλοι όσοι γράφετε! Και χαίρομαι ιδιαιτέρως που είσαι το γούρι μου...τιμή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ααααα φιλη μου με συγκινεις τοσο πολυ!
      Τι να πω... δεν εχω λογια... οτι και να πω για να σε ευχαριστησω θα ειναι λιγο!
      Ευχαριστω παρα παρα πολυ μεσα απο τα βαθη της καρδιας μου!
      Παντως με το χερι στη καρδια εισαι ιδιαιτερα ταλαντουχος ανθρωπος!
      Και καθε μερα που σε διαβασω μου το επιβεβαιωνεις δυνατα!
      Να εισαι παντα καλα ευχομαι!
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  23. Τι λες τώρα!!?? Εκπληκτική συνέχεια Κική μου, θα μπορούσε να γίνει ταινία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. λες; χαχα
      καλα θα ητανε! χαχα

      χαιρομαι που σου αρεσε Κατερινα!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Xρυσίζουσα Νοσταλγία

  Τα Χριστούγεννα φέρουν μια θλίψη που δεν καλύπτεται από τα αμέτρητα φωτεινά λαμπιόνια ταυτόχρονα όμως, φέρουν μια τρυφερή ζεστασιά που τόσο ανάγκη έχουν οι ξεχασμένοι και μόνοι, άνθρωποι.   Θα μπορούσα να καλύψω τα συναισθήματά μου πίσω από κόκκινα και πράσινα καρουζέλ όμως μάταιη, η όποια προσπάθεια γιατί αυτό που έχω ανάγκη δεν είναι το φως, είναι το σκοτάδι.   Το σκοτάδι, σε αυτή τη πολύχρωμη, γιορτινή συγχορδία στόχο έχει να φέρει στην επιφάνεια ό,τι καλό έχω μέσα μου μα τολμά να το ανασύρει χωρίς να ρωτήσει αν είμαι έτοιμος να το παρουσιάσω αυτό, σε έναν κόσμο που γεννά στρατιώτες και άρματα ενώ χρειάζεται τριαντάφυλλα και μενεξέδες.   Κι αυτό με πονά γιατί με διώκει, γιατί με δημιουργεί, σαν μια απροσπέλαστη θύελλα με οδηγεί στη νηνεμία που δεν μπορώ να κρατήσω στη παλάμη μου γιατί αυτή η αστείρευτη ηρεμία γίνεται λάβα και καίει τα σωθικά μου.   Όμως είναι Χριστούγεννα και νιώθω μπερδεμένος γιατί δε...

Mπέλλα, η Χριστουνέλλα: Χριστουγεννιάτικο θεατρικό παραμύθι για παιδιά και μεγάλους.

Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 18.00 στον Πολυχώρο Τέχνης 4Dance στην Απόλλωνος 113 στην Κάνηθο , το εργαστήρι θεατρικής έκφρασης Amorphous Dance Theater Company παρουσιάζει το παραμύθι της αγαπημένης συγγραφέως Κικής Κωνσταντίνου "Μπέλλα, η Χριστουνέλλα". Ένα στολίδι γεμάτο φως, γεμάτο αγάπη, γεμάτο τρυφερότητα που διψά για περιπέτεια, χορό, τραγούδι και στοργή. Μαζί με τους φίλους της, τον Ματία και τον Αδάμο, αποφασίζει αυτά τα Χριστούγεννα να είναι διαφορετικά και να αφεθεί επιτέλους στο πνεύμα των Χριστουγέννων που δεν είναι άλλο από την Αγάπη. Μια άκαυστη φλόγα, η ελπίδα, και η Μπέλλα με τους φίλους της· οδηγός, να μας παρασύρουν σε έναν κόσμο σε έναν κόσμο άκρως γιορτινό και μεθυστικό. «Έλα μαζί μου μπες στο ρυθμό, όπου κι εσύ-όπου κι εγώ»   ---------------------------- -----------------------------------   Κείμενο: Κική Κωνσταντίνου Σκηνοθεσία: Έστερ Σώτια Λουκά Πρωτότυπη Μουσική - Τραγούδι: Δημήτρης Μακρής Χορογραφίες: Κατερίνα Τσεκούρα ...