Να μαι παλι! :)
Εντάξει, αυτή την ανάρτηση δεν την είχα σχεδιάσει με τίποτα για σήμερα, δε περίμενα καν οτι θα βρω τη διάθεση να ασχοληθω μαζί της τόσο άμεσα, όμως φίλοι ως παρορμητικός και ενθουσιώδης άνθρωπος που είμαι, για άλλη μια φορά με διέψευσα.
Οχι μόνο ασχολήθηκα, όχι μόνο έγραψα αλλά πολύ απλά δε μπορούσα να σταματήσω να γράφω. Μιλάμε με το ζόρι με κράτησα να μη γράψω κι άλλο.
Ελπιζω να μη δυσκολευτουν οι επομενοι αλλα ρε παιδια με το χερι στη καρδια νοιωθω τοσο ωραια τωρα. Φανταστειτε, θελησα να κανω τη δημοσιευση αυριο αλλά ποιός με πιάνει εμένα τώρα. Σιγά μη περιμένω μεχρι αύριο.
Ας εξηγήσω όμως για όσους φίλους δε ξέρουν τί είναι η ιστορια που γραφουμε ομαδικα και αυτη τη φορα.
Το μυστηριο του καφενειου ειναι μια ιστορια που ξεχωρισε στις αυτοτελεις ιστορίες που γράψαμε στο δρώμενο "Οι ιστοριες του καφενέ" και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε στην επόμενη ομαδική μας συνεργασία.
Στη μυστήριο αυτό λοιπόν βάζουν και λύνουν τον εκάστοτε γρίφο οι εξής φίλοι:
- Μαρία Ν.
- Ελενα Λ
- MARILISE
- Hengeo
- ΕΚΦΡΑΣΟΥ (εγώ)
- des tzav
- airis
- Funky Monkey
- Maria Kanellaki
- Levina
- Xris Kat
- me (maria)
- Xristina @ Dear e-diary
- Georgette B.
- Μαρία Νι
Εννοείτε οτι για να διαβάσετε τη δική μου συνέχεια πρέπει να ακολουθήσετε πρώτα τη διαδρομή των επάνω συνδέσμων για να καταλάβετε τη ροή της ιστορίας μας.
Πάμε τώρα και στο δικό μου κεφάλαιο - συνέχεια.
Η ΛΕΓΕΩΝΑ.
….. είδε ένα σπίτι
γνώριμο και οικείο για κείνον μα συνάμα γερασμένο, μόνο, άδειο, και παγερό,
ακριβώς σαν τη «ματωμένη»ψυχή του.
Ηλικιακά δεν ηταν τόσο μεγάλος, ψυχολογικά
όμως ηταν. Όσο και να μην ήθελε να το παραδεχθεί, όσο κι αν προσπαθούσε να πάρει
ανάσα και ενέργεια από το καφενέ και τους ανθρώπους που τον αγαπούσαν και περιέβαλαν
τη ζωή του, η αλήθεια είναι πως η ψυχή του ηταν πολύ μεγαλύτερη απο την ηλικία
του και οι αντοχές του είχαν αρχίσει να τον εγκαταλείπουν προ πολλού.
Κοίταξε τους γκρίζους τοίχους του σπιτιού και σα να μη μπορούσε να ελέγξει
τον εαυτό και τις αντιδράσεις του, απλώς τους πλησίασε.
Σήκωσε ευλαβικά το δεξί του χέρι, το τέντωσε σε ευθεία γραμμή και ο δείκτης
του χεριού του έκανε να αγγίξει τον τοίχο.
Σαν αστραπή, το μυαλό του κατευθύνεται σε flash back παλιών
αναμνήσεων και βλέπει εκείνον νέο, όμορφο και γεμάτο ζωντάνια να κυνηγάει στο ζεστό
πλέον χώρο την Ισιδώρα, προσπαθώντας να την αγκαλιάσει και να αντικρύσει για άλλη
μια φορά τα όμορφα μάτια της.
Εκείνη τον απέφευγε με διάθεση περιπαικτική και τα δυνατά της γέλια αντηχούσαν
σαν νότες πιάνου στο σπίτι που ο πιανίστας είχε επιλέξει να δώσει το ρεσιτάλ
του για λίγους μόνο θεατές.
Να! Σε εκείνη ακριβώς τη σημερινή, ψυχρή γωνία την είχε αγκαλιάσει και είχαν
δώσει το πρώτο τους φιλί.
Χαμογελάει και ταρακουνά το κεφάλι του προσπαθώντας να επιστρέψει στο τώρα,
στην ηλικία του, στο παρόν του.
Κοκκινίζει ελαφρώς και σκέφτεται πως αυτές οι σκέψεις είναι απαγορευμένες
για έναν άνθρωπο της ηλικίας του.
Προσπαθώντας να τιμωρήσει τον εαυτό του που του επιτρέπει να ονειρεύεται προχωρά
προς το βάθος του δωματίου (πρωην σαλονιού μιας επιβλητικής, αρχοντικής κατοικίας)
και βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη, ξύλινη σκάλα που οδηγούσε παλιά στα δωμάτια
της αρχοντικής οικογένειας.
Η σκάλα είναι ίδια. Σκονισμένη αλλα σε καλή κατάσταση. Σκαλιστή, μεγαλοπρεπής,
όμορφη και κυρίως τοσο ψιλή που σε κάνει να φαίνεσαι μικρός και ανάξιος για να
την διαβείς.
Ακουμπά κάπως άχαρα το αριστερό του χέρι στο σκαλιστό «μπράτσο» της σκάλας
και κάνει ένα βήμα για σκαρφαλώσει επάνω της.
Με το ένα πόδι στο πρώτο σκαλί και με το άλλο ακουμπισμένο στο πάτωμα, αφήνει
την απογοήτευση να εισβάλει στο μυαλό και στη ψυχή του προσδίδοντάς του έτσι μία
όψη ενός πλήρους αποτυχημένου ανθρώπου.
«Όχι όχι είναι λάθος»
«Δε καταλαβαίνω τί συμβαίνει εδώ»
«Τι δουλειά έχω εγώ εδώ;»
«Το «παίζω» τυχοδιώκτης τωρα στα γεράματα;» Ψελλίζει και κατεβάζει και το
άλλο πόδι στο πάτωμα.
«Είναι όλα τοσο περίεργα, τοσο ακαταλαβίστικα, τοσο ψεύτικα…»
«Παράλογα, αυτό είναι! Είναι παράλογα
όλα αυτά!
«Ναι αυτό είναι! Παράλογα» Φωνάζει και πείθει τον εαυτό του να κάνει επιτόπου
στροφή και να φύγει από αυτόν τον χώρο που δεν ήξερε καν γιατί επισκέφτηκε και γιατί
επέτρεψε στον εαυτό του να γίνει τολμηρός και περίεργος όπως όταν ηταν έφηβος
και άγουρο ακόμη αγόρι.
Το πόμολο της πόρτας γύρισε και οι σκουριασμένοι
μεντεσέδες βόγκηξαν ξανά.
Βήματα επιβλητικά και εντονα ήχησαν
στο χώρο και η παρουσία πολλών ανθρώπων ηταν
ολοφάνερη.
Τί άνθρωποι να ηταν άραγε αυτοί; Επιθυμητοί
ή ανεπιθύμητοι; Καλοί άνθρωποι ή κάποιοι που δε θα ήθελε ποτέ να μάθει τί κάνουν
και τί σκοπούς υπηρετούν;
Πριν προλάβει να σκεφτεί το οτιδήποτε
τους είδε να περνάνε από μπροστά σου σαν μια στρατιά από ελεγχόμενα ρομποτάκια.
Όλοι περίπου 30 χρονών. Καλοντυμένοι,
καθαροί με καλογυαλισμένα παπούτσια και περίπου ίδιο σωματότυπο και ύφος. Όμορφοι
μα και κάπως τρομαχτικοί συνάμα.
Έμοιαζαν πολύ μεταξύ τους εμφανισιακά
μα διέφεραν στο ότι κάποιοι από αυτούς φορούσαν μαύρα γυαλιά ενώ κάποιοι άλλοι όχι.
Μόλις πέρασε και ο τελευταίος άντρας
από μπροστά του μόνο τότε κατάφερε να διαπιστώσει πως κρατούσαν όλοι μαύρους χαρτοφύλακες
ίδιου ακριβώς μεγέθους. Ήταν ίδιοι με τους χαρτοφύλακες που αντάλλαζαν στον καφενέ
του.
«Πόσοι να ηταν άραγε;» Αναρωτήθηκε ξεφυσώντας
σα να πήρε ανάσα μετα από αρκετή ώρα.
«Να ηταν Πέντε; Δέκα; Είκοσι; Δύο;»
«Εμένα γιατί μου φάνηκε ολόκληρη λεγεώνα;».
«Και γιατί δε με είδαν; Αφού πέρασαν
από μπροστά μου. Πώς είναι δυνατόν να μη
με είδαν; Εντάξει περπατούσαν σα ρομποτάκια αλλά και πάλι δίπλα τους στεκόμουν
πώς είναι δυνατόν να μη με είδαν; Η με είδαν και αδιαφόρησαν;»
Και κάπου ανάμεσα στον καταιγισμό σκέψεων
ένοιωσε τα βλέφαρα του να κλείνουν…..
______________________ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ_____________________
Τη σκυτάλη απο μένα παίρνει η αγαπημένη des tzav.
Καλό μεσημέρι σε ολους! <3
Εξελίσσεται εκπληκτικά η ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο φίλη μου!
Xαίρομαι Μαρία μου!
ΔιαγραφήΣ ευχαριστώ πολύ!
Πρέπει να τα διαβάσω από την αρχή,για να ακολουθήσω τη ροή της ιστορίας!!Μπράβο σε όλους για την έμπνευση!Σίγουρα θα γίνει και πάλι πολύ καλή δουλειά!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλα φιλη μου!
Διαγραφήευχαριστουμε πολυ!
φιλακια πολλα!
Θαυμάσια ροή και ψηφίδα-ψηφίδα
ΑπάντησηΔιαγραφήη ιστορία αποκτά ενδιαφέρον κι εκπλήσσει!!!
φιλάκι Κικίτσα
να σαι καλα Ελενη μου!
Διαγραφήευχαριστω πολυ!
φιλακια πολλα πολλα!
Kαταπληκτικό Κική μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας ανέβασες την αδρεναλίνη και περιμένουμε με αγωνία την συνέχεια!
Μπράβο σου!
Πολλά φιλιά!
χαιρομαι που σου αρεσε αγαπημενη Ελενα!
Διαγραφήφιλακια πολλα! <3
Και γω ηλικιακα δεν ειμαι μεγάλη, μονο ψυχικα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήοχι Αριαδνη μου! δε θελω τετοια! δε θελω θετικη και αισιοδοξη! οσο μπορεις!
Διαγραφήφιλακια πολλα!
ΑΑΑΑ! Καλε ποτε προλαβατε ποτε τα 'πατε;; Εγω χαμπαρι δεν πηρα! Μπραβο, πολυ ομορφα εξελισσεται και με πολυ μυστηριο! Θα περιμενω με αγωνια τη συνεχεια! Φιλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήαχ πεταλουδιτσα μου δεν το ειχες παρει χαμπαρι; απειχες απο το μπλοκ τοτε;
Διαγραφήλυπαμαι αν ηθελες να λαβεις μερος αλλα δεν προλαβες.
δε πειραζει ομως. σιγουρα θα γινει κατι αναλογο αργοτερα.
φιλακια πολλα!
καλημερα!
Ωραία η συνέχεια σου, Κική μου! Για να δούμε τι θα ακολουθήσει!!! Πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλα Ειρηνη μου!
Διαγραφήφιλακια πολλα!
καλημερα!
Πολύ μου άρεσε η συνέχειά σου Κική! Συνέχισες το νοσταλγικό-ρομαντικό κλίμα που ξεκίνησε η Κάτια και συνέχισα εγώ ενώ εμπλούτισες το μυστήριο με νέα πλοκή και ανατροπές, το τέλος δε κάτι σαν το τελευταίο επεισόδιο για τη σεζόν μίας σειράς που σε αφήνει με αγωνία για το τι θα γίνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα να έχεις!
χαχαχα μ αρεσε αυτο στο τελος με τη σειρα! πολυ επιτυχημενο! χιχιχι
Διαγραφήσ ευχαριστω παρα παρα πολυ! μου εδωσες και εσυ καλη πασα για συνεχεια!
να εισαι καλα! καλημερα φιλε μου!
Το μυστήριο κορυφώνεται! Ενδιαφέρουσα η συνέχεια σου Κικούλα μου αλλά η περιγραφική σου τέχνη μοναδική! Μπράβο σου κοπέλα μου έχεις πολύ μεγάλο ταλέντο! Καλό βραδάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά με μεγάλη αγκαλιά!:))
Κατερινα μου γλυκια ευχαριστω τοσο πολυ! Μεσα απο τη καρδια μου! Να εισαι καλα αγαπη! Φιλακια πολλα! <3
ΔιαγραφήΓίνεται να γράψω κι εγώ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ' αρέσει η εξέλιξη και η ιδέα!
Καλημερα φιλε μου! Σ ευχαριστουμε πολυ!
ΔιαγραφήΝα γραψεις και εσυ συνεχεια στην ιστορια εννοεις;
Δε ξερω αν γινεται αυτο, γιατι υπηρχε ημερομηνια που δηλωναμε συμμετοχη. Βεβαια επειδη δεν ειναι δικη μου η ιδεα και η ιστορια καλο θα ηταν να ρωτησεις την Μαρια Νι. (πατωντας επανω στο ονομα της επανω στο κειμενο θα μεταφερθεις στο μπλοκ της) και οτι σου πει εκεινη. Οκ;
Να εισαι καλα!
Ευχαριστώ για την ευγενική απάντηση!
ΔιαγραφήΑλλα τελικά καλύτερα να μη το κάνω.. ήταν λίγο απόφαση της στιγμής της καινούριας ανακάλυψης.. εκτός του ότι είναι αργά, δεν γνωρίζω παρά μόνο δύο από εσάς, ενώ εσείς γνωρίζεστε καλύτερα μεταξύ σας. Είστε πολύ καλή!
Όπως επιθυμείς νέε μου φίλε! :)
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά και να έχεις μία όμορφη μέρα!
Το μυστήριο συνεχίζεται...του έδωσες βέβαια καινούργια πλοκή. Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
σ ευχαριστω Ελενη μου!
Διαγραφήφιλακια πολλα!
Κοίτα να δεις εξέλιξη! Μπράβο Κική μου! Έτσι κι αλλιώς ήμουν σίγουρη για σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ ατρόμητη Κική!!!
Καλό ξημέρωμα! ♥
Σ ευχαριστω πολυ Αριστεα μου καλη!
ΔιαγραφήΝα εισαι καλα! Φιλακια πολλα πολλα!
πολύ ωραίες οι ιδέες σου , καλή μου Κικη.. καλή επιτυχία σε όλους τους συγγραφείς!!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλα φιλη! φιλακια πολλα! ευχαριστουμε! <3
Διαγραφήσίγουρα το αποτέλεσμα.. θαναι τέλειο
ΑπάντησηΔιαγραφήετσι πιστευω και εγω! φιλακια! <3
ΔιαγραφήΒρε Κική μου , τόσο απολαυστικά περιγραφική, πώς θα μπορέσω να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων; Θα προσπαθήσω πάντως ! Να με συγχωρήσετε όμως γιατί μπορεί να πάρει λίγες μέρες, βάφουμε το σπίτι τώρα και είμαι τελείως αλλού! Τώρα πριν κοιμηθώ μπήκα μια βόλτα! Ηδη δουλεύω στο μυαλό μου τη συνέχεια, τι μου κάνεις, τι μου κάνεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
Καλημερα Δεσποινακι μου αγαπημενο!
ΔιαγραφήΧαιρομαι παρα πολυ που σου αρεσε η συνεχεια μου.
Ηξερα πως θα σε δυσκολεψει λιγο αλλα ενοιωσα πως ταυτοχρονα θα σου αρεσει γιατι θα βαλεις τα δυνατα σου και θα μας χαρισεις κατι μοναδικο!
ΕΙμαι σιγουρη για σενα! Το πιστευω βαθια!
Ανυπομονω να δω τι θα κανεις! Οταν εχεις χρονο φυσικα!
Καλα βαψιματα! χιχιχι
Φιλακια πολλα! <3
ΩΩΩ!! Θα γίνει χαμός μου φαίνεται!! Τι σκαρφίστηκες βρε Κική μου??? Μπράβο σου!! Αγωνία κι εσύ στο φουλ!! Δεν μας λυπάστε καθόλου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι φοβερή!!!! Φιλάκια πολλά πολλά!!!
Χαχαχαχα
Διαγραφήολα για το μυστηριο Μαριλενα μου.
φιλακια πολλα!
καλημερα! <3
Και το μυστήριο όλο και κορυφώνεται!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Κική μου!
Φιλιά πολλά!
ευχαριστω πολυ Μαρια μου!
Διαγραφήφιλακια πολλα!
Α δεν παίζω! Δεν μας τόχες πει πως κρύβεις μιαν Αγκάθα Κρίστι μέσα σου. Τι μπλέξιμο Θεέ μου! Πώς τα σκέφτηκες όλα αυτά; Ελπίζω η Δέσποινα να το ξεμπλέξει λίγο και χαίρομαι που θα καθυστερήσει, γιατί δεν σας προλαβαίνω ρε παιδιά :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήMπράβο σου ρε Κική!
χαχαχαχα
Διαγραφήεμπλεξα πολυ τα πραγματα ε;
ειμαι σιγουρη ομως πως ολα καλα θα πανε απο ολους εσας τους επομενους!
ευχαριστω πολυ!
φιλακια πολλα! <3
Τέλειο κείμενο, Κική μου!! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χάρηκα με το έντονο σασπένς που έδωσες - δεν ξέρω γιατί, από την πρώτη στιγμή που είχα διαβάσει την ιστορία Μαρίας Νι. είχα φανταστεί τη συνέχειά της περισσότερο μυστηριώδη, παρά κάτι άλλο...
Εν τω μεταξύ, δεν είχα πάρει χαμπάρι πόσο προχωρήσατε! Πλησιάζει η σειρά μου, πρέπει να οργανωθώ και να μελετήσω τι γράψατε, μην κάνω κάποιο ατόπημα!!
Φιλιά πολλά!
Καλημέρα Έλλη μου!
ΔιαγραφήΧάρηκα παρα παρα πολυ που σου αρεσε!
Ναι ναι και εγω ηθελα σασπενς σε αυτη την ιστορια. Και μου βγηκε αυθορμητα απο μεσα μου στη συνεχεια.
Χιχιχιχι.
Ανυπομονω να δω τι θα γινει με τις συνεχειες σας.
Φιλακια πολλα!
Να και η συνέχεια !
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://mamadesekrisi.blogspot.gr/2014/06/14-bloggers.html
τελεια ητανε φιλη μου!
Διαγραφήμπραβο!
και οπως γινεται συχνα πυκνα τελευταια το δικο μου σχολιο χαθηκε αχχχχ ο παροχος ηθελα και ενοιωσα να σου πω ενα τεραστιο μπραβο για ολα τα γραμμενα σαν να ζω το τριγμο στα πατωματα και να ανατριχιαζω με την εικονα της οργανωσης χιλια φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλη μου φιλη σ ευχαριστω πολυ που ηρθες να ξαναφησεις το σχολιο. αυτος ο μπλοκερ τρωει πολλα σχολια τελευταια.
Διαγραφήνα εισαι καλα αγαπη!
φιλακια πολλα!
Τόσες μέρες σε διαβάζω Κική.... τι να πω! Μου δίνεις συνεχώς ωθήσεις με το ταλέντο σου... με ξεσηκώνεις, δίνεις τροφή στη φαντασία μου...σ'ευχαριστώ που υπάρχεις, ευχαριστώ το Θεό που υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα να δίνουν "ζωή" με το ταλέντο τους σε όλους όσους τους πλησιάζουν.... φοβερός ο λόγος σου, η φαντασία σου, όπως και όλων βέβαια που συμμετέχουν σε αυτές τις ιστορίες. Πραγματικά είστε επιλεγμένοι όλοι όσοι γράφετε! Και χαίρομαι ιδιαιτέρως που είσαι το γούρι μου...τιμή μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαααα φιλη μου με συγκινεις τοσο πολυ!
ΔιαγραφήΤι να πω... δεν εχω λογια... οτι και να πω για να σε ευχαριστησω θα ειναι λιγο!
Ευχαριστω παρα παρα πολυ μεσα απο τα βαθη της καρδιας μου!
Παντως με το χερι στη καρδια εισαι ιδιαιτερα ταλαντουχος ανθρωπος!
Και καθε μερα που σε διαβασω μου το επιβεβαιωνεις δυνατα!
Να εισαι παντα καλα ευχομαι!
Φιλακια πολλα!
Τι λες τώρα!!?? Εκπληκτική συνέχεια Κική μου, θα μπορούσε να γίνει ταινία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήλες; χαχα
Διαγραφήκαλα θα ητανε! χαχα
χαιρομαι που σου αρεσε Κατερινα!
φιλακια πολλα!