Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΝΟΣΟΣ ΝΑΞΟΣ: ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΝΟΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΑ.


Νίκος Πρωτονοτάριος


Υπάρχουν νέα που δεν μπαίνουν στις ειδήσεις των 8 από τα μεγάλα κανάλια. 
Υπάρχουν Έλληνες επιστήμονες που δίνουν την ψυχή τους στο έργο τους, 
κάνουν έρευνες, έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα, βραβεύονται
σε Διεθνή Επιστημονικά Συνέδρια, 
η φήμη τους φθάνει σε ολόκληρο τον κόσμο
αλλά εδώ, στην πατρίδα μας, προβάλλονται μόνο
οι οικονομικές ή ασήμαντες ειδήσεις.

Ο Καρδιολόγος Νίκος Πρωτονοτάριος 
κι η σύζυγός του παιδίατρος κα Ανταλένα Τσατσοπούλου, 
βραβεύτηκαν για το ερευνητικό τους έργο 
σε διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο 
που πραγματοποιήθηκε το διήμερο 20-21 Μαρτίου 2014, 
στο Πανεπιστήμιο Palazzo del Bo της Πάντοβα της Ιταλίας.

 Στις 25 Σεπτεμβρίου 2014, έξι μήνες μετά την βράβευση
και την παγκόσμια αναγνώριση, ο Νίκος "έφυγε" από κοντά μας.

Ο Νίκος δεν ήταν ένας ακόμη καρδιολόγος, 
αλλά ένας εξαίρετος επιστήμονας 
και ένας υπέροχος άνθρωπος. 
Όσοι τον γνώρισαν, συνεργάστηκαν,
ή έζησαν κοντά του, τον περιγράφουν 
με λόγια ευγνωμοσύνης
λόγια συγκίνησης και δάκρυα στα μάτια.

Ο Νίκος κι η σύζυγός του, όταν ξεκίνησαν την έρευνα 
πάλεψαν χωρίς μέσα και χρηματοδότηση. 
Το όραμα και το μεράκι δεν χρειάζονται κονδύλια. 
Δυνατή καρδιά και μεγάλη ψυχή χρειάζονται. 
Να μη μιζεριάζεις, να μη σκύβεις το κεφάλι, 
να μη τα παρατάς στα δύσκολα
Χρειάζεται το σθένος ώστε οι αντιξοότητες 
αντί να σε απογοητεύουν να σου χαλυβδώνουν τη θέληση.

Το διήμερο 22-24 Μαΐου 2015 
πραγματοποιήθηκε στα Χανιά
διεθνές Καρδιολογικό Συνέδριο 
για τις Σπάνιες Καρδιαγγειακές Παθήσεις, 
στο οποίο προβλήθηκε 
και το παρακάτω βίντεο - αφιέρωμα 
στον Νίκο Πρωτονοτάριο.
 
 
Παρακαλώ να αφιερώσουμε 23 μόλις λεπτά από τη ζωή μας 
για να παρακολουθήσουμε το βίντεο 
"η ζωή και το έργο του Νίκου Πρωτονοτάριου"
και να ενημερωθούμε
 για το σπουδαίο έργο αυτού του ανθρώπου
Πρόκειται για την διαθήκη που άφησε ο Νίκος σε όλους μας.
 


Ευχαριστούμε από καρδιάς την δική μας Αννούλα της Πάρου, 
που μας έστειλε αυτό το συγκινητικό βίντεο.
Την ευχαριστούμε ακόμη περισσότερο που μας άνοιξε τα μάτια και 
γνωρίσαμε το έργο και την προσφορά αυτών των ανθρώπων.
Κλείνοντας, μεταφέρουμε τα λόγια της Άννας μας:

"Ο Νίκος, με την ζωή του μας δίδαξε ότι καμία δύναμη 
δεν είναι μεγαλύτερη από την θέληση. 
Κι ότι καμία δικαιολογία δεν είναι αρκετή για να αποφύγουμε 
να δώσουμε στην Ζωή τον καλύτερο εαυτό μας. 
Αν αυτό μπορέσουμε να το κάνουμε πράξη,
                             τότε κι εκείνος δεν θα πάψει ποτέ να ζει ανάμεσά μας."


Ενιαία κίνηση bloggers.
Το θέμα ξεκίνησαν και δημοσιεύουν σήμερα τέσσερα blogs. Ας γίνουμε περισσότεροι! Αν θέλετε και μπορείτε, αναδημοσιεύστε!
Βοηθήστε στη μετάδοση ειδήσεων που συμβάλουν 
στην πρόοδο, στην εξέλιξη, στην καλυτέρευση των πάντων γύρω μας.

Νόσος Νάξος: μια μορφή Αρρυθμιογόνου Μυοκαρδιοπάθειας που προσβάλλει -κυρίως- αθλητές.  Η ανακάλυψη αυτή έχει τεράστια σημασία αν αναλογιστούμε πως είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της κλινικής καρδιολογίας όπου εφαρμόστηκε η γενετική επιστήμη στην αντιμετώπιση μιας καρδιοπάθειας.  

Πληροφορίες για τη Νόσο Νάξος εδώ 

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...