Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΦΩΤΟΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΛΑΦΥΡΩΝ.


Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Η Φυγή", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".



Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο " Το Κυνήγι", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".

 Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Αδικοχαμένη κοινωνία", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".



Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Αδικοχαμένη κοινωνία", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".


Ευχαριστώ πολύ τη διαδικτυακή μου φίλη Μαρία για τις υπέροχες φώτο που μου έφτιαξε θέλοντας να βοηθήσει τη προώθηση της ποιητικής συλλογής, σε ελεύθερο τίτλο "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".

Όποιος ενδιαφέρεται λοιπόν να αποκτήσει τη ποιητική συλλογή "Τα Λάφυρα της Ψυχής" μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου μέσω μυνήματος στη σελίδα μου στο facebook που θα βρείτε στο πλαι δεξιά ή μέσω του e - mail μου που είναι το kikh_k@hotmail.com, για να μιλήσουμε και να βρούμε τρόπο για να έρθει το βιβλίο σύντομα κοντά σας.

Εκφραστικοί μου φίλοι να έχετε όλοι μία όμορφη μέρα και μία ακόμη ομορφότερη εβδομάδα.

Σχόλια

  1. Κικη μου ειναι διδακτικά και πολύ σημαντικά τα θέματα που θίγονται.
    Να εισαι πάντα καλά και να εκφράζεσαι όπως εσυ μοναχα ξέρεις, μοναδικά!
    Καλη μας εβδομάδα!
    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλα γλυκο πλασμα
      ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  2. Το λάτρεψα!!! Και όσοι δεν το έχουν αποκτησει ακόμη να το πάρουν το βιβλίο σου...αξίζει τον κόπο να απολαύσουν στιγμές ποίησης με τόσο βαθιά νοήματα
    Φιλιά κορίτσι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κική μου γράφεις υπέροχα ! Ο συνδυασμός εικόνας και στίχων είναι υπέροχος, εύχομαι η συλλογή σου να είναι καλοτάξιδη και να μιλησει στις καρδιές των αναγνωστών σου!
    Πολλά φιλιά και εύχομαι τα καλύτερα!

    ΥΓ. Εχω καιρό να κυκλοφορήσω και τώρα είδα την ανανεωμένη εμφάνιση του μπλόγκ σου! Πολύ ωραία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω για ολα γλυκια μου
      να εισαι παντα καλα
      φιλακια πολλα

      Διαγραφή
  4. Πολυ ομορφα αποσπασματα!
    Μπραβο Κικη!
    Καλα να περνας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...