Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΌΣΑ ΔΕ ΤΟΛΜΗΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΟΣΑ ΣΕ ΤΟΛΜΗΣΑ ΠΟΤΕ ΝΑ ΓΡΑΨΩ.


Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα.

Δε ξέρω αν από το τίτλο υπάρχει πιθανότητα να καταλάβετε που αποσκοπεί η σημερινή ανάρτηση αλλά δεν έχω σκοπό να σας το κρατήσω μυστικό, αντίθετα μάλιστα θέλω να σας ενημερώσω για δύο καινούργιες λογοτεχνικές προτροπές που έμαθα, θέλησα να λάβω μέρος εν καιρό και σκέφτηκα να σας προσκαλέσω και εσάς σε αυτού του είδους τα δρώμενα που μου θυμίσουν δημιουργικές αλυσίδες ανθρώπων και μου αρέσουν πολύ.

Πάμε γρήγορα γρήγορα να σας ενημερώσω για τα εξής:



Το ηλεκτρονικό περιοδικό “Ανθρώπων Έργα” με την συμπλήρωση δύο χρόνων από την κυκλοφορία του, διοργανώνει για όλους τους εραστές της τέχνης την πρώτη του λογοτεχνική δράση με τίτλο “Όσα δεν τόλμησα ποτέ να πω”.
Όπως φανερώνει και ο τίτλος, οι συμμετοχές θα πρέπει να έχουν θέμα όλα αυτά που κάποια στιγμή θέλαμε να πούμε σε κάποιον και δεν τολμήσαμε για οποιοδήποτε λόγο.
Τα ποιήματα καλό είναι να μην ξεπερνούν τις δύο σελίδες Α4 (με γραμματοσειρά μεγέθους 14 στιγμών) και τα πεζά κείμενα τις 2.000 λέξεις. Όλα τα λογοτεχνικά έργα θα πρέπει να είναι διορθωμένα και επιμελημένα. Όσοι συμμετέχουν με πίνακες ζωγραφικής ή φωτογραφία θα πρέπει το έργο τους να είναι σε υψηλή ανάλυση. Οι δημιουργοί σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να διατηρούν τα πνευματικά δικαιώματα των έργων που θα αποστείλουν.
Η λογοτεχνική δράση θα έχει διάρκεια έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2015. Μετά την λήξη της, όλα τα έργα που θα συμμετέχουν στην δράση θα φιλοξενηθούν σε ένα e-book το οποίο θα κυκλοφορήσει ελεύθερα στο διαδίκτυο και ίσως και σε έντυπη μορφή.
Η αποστολή των έργων θα γίνεται στο email του περιοδικού artdigimag@gmail.com με θέμα “Όσα δεν τόλμησα ποτέ να πω”.
*Στην δράση θα μπορούν να συμμετέχουν και όσοι συνεργάζονται και γράφουν για το περιοδικό “Ανθρώπων Έργα”.



 
Και το δεύτερο εγχείρημα που ανακοινώθηκε πρόσφατα στη μπλοκογειτονιά από τη Κατερίνα μας είναι το εξής:  http://positive-thinking-greece.blogspot.gr/2015/09/the-letter-to-someone-project.html.  Πατήστε επάνω στο λινκ και ενημερωθείτε για όσα χρειάζεται. 

Αυτά προς το παρόν εκφραστικοί μου φίλοι.
Να είστε καλά και να έχετε μία όμορφη, δροσερή μέρα!

Σχόλια

  1. Ενδιαφέροντα πράγματα! Καλημέρα Κική! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κική μου σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για την αναφορά που με τιμάς στο μπλογκ σου!!
    Η λογοτεχνική δράση του περιοδικού Ανθρώπων Έργα είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και μόνο ο τίτλος σε βάζει σε πολλές σκέψεις :) Θα διαβάσουμε πάλι διαμαντάκια είμαι σίγουρη!!
    Πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Κατερινάκι μου.
      Μη με ευχαριστείς, χαρά μου είναι.
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  3. Αχ, το Κατερινάκι ήρθε στο μυαλό μου διαβάζοντας τον τίτλο της ανάρτησής σου! Είχα... 50% επιτυχία, λοιπόν! χαχα!
    Φιλί γλυκό, κούκλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να'σαι καλά για την υπενθύμιση Κικίτσα μου!
    Φιλάκια πολλά♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είμαι σίγουρη ότι θα διαβάσουμε πολλά ωραία γράμματα!Καληνύχτα γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα Κική μου!! Καλή επιτυχία σε όλα τα δρώμενα!! Πάντα θα ναι το καλύτερο αντίδοτο η δημιουργία!!
    Φιλιά πολλά κοπέλα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)