Μπέλλα Χριστουνέλλα: 🎶 «Έλα μαζί μου μπες στο ρυθμό, όπου κι εσύ-όπου κι εγώ» 🎶

H Mπέλλα μου, το παιδάκι μου, εκφραστικοί μου.

Η Μπέλλα Χριστουνέλλα, είναι ένα ιδιαίτερο παραμύθι που θα παρουσιαστεί πρώτη φορά σε κοινό και στόχο έχει, να παρασύρει τους θεατές σε έναν κόσμο που μοσκοβολά Χριστούγεννα και αποπνέει αγάπη και χαρά.

Ποιο είναι όμως, εκείνο το στοιχείο, που μπορεί να την χαρακτηρίσει ως ιδιαίτερο παραμύθι;

Το παραμύθι λοιπόν, είναι μία σύντομη αλληγορική φανταστική ιστορία, συνήθως για παιδιά. Μικρά και μεγάλα παιδιά, θα πω εγώ.

Η Μπέλλα, διαθέτει αυτό το στοιχείο, σε γιορτινό πάντα ρυθμό, με έναν πολύ ιδιαίτερο όμως τρόπο. Έναν τρόπο, που την έφερε κοντά, με την ομάδα Amorphous.

Το παραμύθι αυτό, γεννήθηκε με μια ιδιαίτερη ταυτότητα, μία ταυτότητα που αμέσως αναγνώρισε η Έστερ και μαζί με την ομάδα Amorphous, την ανέπτυξαν βαθιά και ουσιαστικά.

Η ταυτότητα αυτή, εστιάζει στο δημιουργικό παιχνίδι και στην σωματική κίνηση και έκφραση.

Δεν κατακλύζεται από μεγάλους διαλόγους, κατακλύζεται από έντονη σωματική, χορευτική και εκφραστική δομή. Μια δομή, που χαρακτηρίζεται από την έκφραση του προσώπου, την έκφραση του σώματος και της κίνησης εκείνης, που συνεχίζει να υπάρχει στη σκηνή, ακόμη κι όταν η παύση των ρόλων επέλθει. Αυτό γεννά μία ελευθερία που τον πνεύμα ανάγκη έχει.

Αυτή η ελευθερία κάνει τα στολίδια να ζωντανεύουν, κάνει τα δέντρα να τραγουδούν, κάνει τους ανθρώπους να αφήνονται στα παραμύθια και να μαγεύονται από αυτά.

Γιατί σημασία δεν έχει ο χρόνος, έχει η στιγμή και η Μπέλλα αυτό το γνώριζε. Για αυτό το λόγο, περίμενε καρτερικά έξι ολόκληρα χρόνια, να πιάσει το χέρι της Έστερ και της ομάδα Amorphous και να παρουσιαστεί στον κόσμο, στα παιδιά, με τον τρόπο που της αξίζει: Αθώα, άδολα, τρυφερά.

Μην τη χάσετε, όλη η ομάδα, μαζί με την οικογένεια της 4Dance, έχουν ετοιμάσει κάτι πολύ όμορφο για εσάς.

Αυτή την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 18.00 στον Πολυχώρο Τέχνης 4Dance στην Απόλλωνος 113 στην Κάνηθο.

Μπορείτε να δείτε το event για την εκδήλωσή μας με πληροφορίες και υλικό πατώντας εδώ: Μπέλλα Χριστουνέλλα της Κικής Κωνσταντίνου

και βίντεο με στιγμές από τις πρόβες εδώ: https://www.facebook.com/reel/1292908648721646.

Ευχαριστώ από καρδιάς τους συμμετέχοντες και εύχομαι, η εκδήλωση αυτή να χαραχθεί αιώνια στις ψυχές μας!

"Οτιδήποτε βλέπεις μπορεί να γίνει ένα παραμύθι, και μπορείς να βγάλεις μια ιστορία από οτιδήποτε αγγίξεις".

~~ Hans Christian Andersen, 1805-1875
Δανός συγγραφέας παραμυθιών

Είδα, πιο ορθά οραματίστηκα, μία οικοδέσποινα να ετοιμάζει το σπίτι της για τις γιορτές των Χριστουγέννων και άγγιξα, ένα κόκκινο στολίδι για το προσθέσω στο δέντρο. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησε το ταξίδι της ζωής για τη Μπέλλα.

Σας χαιρετώ και σας ε΄ύχομαι ένα όμορφο ΣΚ, υπερήφανη και συγκινημένη.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά! Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...

ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου