Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ.

     Kαλημέρα και σήμερα... :)
     Κανονικά θα έπρεπε να το παίζαμε πιο παρείστικα το παιχνίδι έχετε δίκιο, αλλά δεν είχαμε το χρόνο να είμαστε όλοι μαζί την ίδια ώρα στο μπλοκ έτσι ώστε εσεις να με ρωτάτε και εγώ να απαντάω, έτσι λοιπόν προσπάθησα να το φέρω στα δικά μας μέτρα... και σας ευχαριστώ όσους το διαβάσατε και ελπίζω να το συνεχίσετε αλλά έπρεπε να μου γράψετε το όνομα αυτού που πιστεύατε.
     Λοιπόν το άτομο που περιέγραψα εγώ ήταν η αγαπημένη μου Lilium και ελπίζω να το συνεχίσει το παιχνίδι....
     Αλήθεια, το είχατε βρει?

Σχόλια

  1. χμ δεσποινις τελικα βρηκες ακρη με τους διαγωνισμους; αααααααα θελω και εγω να παιξω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μπήκα και τους είδα αναλυτικά αλλά δε νομίζω να λάβω μέρος σε κάποιον. Αυτος με τα παιδικά παραμύθια θέλει να είναι γραμμένα από μαμάδες και μπαμπάδες και εγώ δεν έχω παιδιά. :)

    Αμα σου άρεσε το παιχνιδάκι παίξε και εσύ! Έτσι θα προχωρήσει πιο γρήγορα στο χωρο των blog :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κοριτσάκι μου καλημέρα,
    ααα τιμή μου μεγάλη και χαρά μου και που με σκέφτηκες μα και για να συνεχίσω το παιχνίδι, μόνο που δε βρίσκω στο blog σου ποιο ειναι...
    Καθοδήγησε με την άμοιρη, χαχα...
    Φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χα χα. Λοιπόν το παιχίδι είναι η προηγούμενη δημοσίευσή μου που ονομάζεται Κινέζικο Πορτετο, πάτα πάνω στο τίτλο για να στο ανοίξει ολόκληρο και θα καταλάβεις πως παίζετε. Και αν θες βοήθεια εδώ είμαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και εγώ θέλω!! Καλημέρα το έχασα.... :-(
    Καλημέρα. Φιλιά πολλά!!!!!

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι έχασες καλή μου Δήμητρα, δε κατάλαβα... δε βρήκες το άτομο εννοεείς?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ένα ταψί με γεμιστά, δωράκι απο μένα, χιχι...
    Μέχρι αύριο θα παίξω κι εγώ, σε φιλώ και σ'ευχαριστώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μη με ευχαριστείς... :)

    * Τα γεμιστά περιμένω..., με προτίμηση κυρίως στις πιπεργιές.

    Ουφ, πείνασα τώρα. χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. http://logotexnikesanafores.blogspot.com/
    μπες και εδω ειναι μπλοκ λοιπον παρε μερος σε καποιον δεν σου ζητησαν πιστοποιητικο αν εισαι μανα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. μπήκα και έγινα και αναγνώστριά τους. χεχε.

    ευχαριστώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. πάλι καλά που δεν το απάντησα, άλλη νόμιζα πως ήταν, λάθος απάντηση θα έδινα...πάντως έχει πλάκα το παιχνιδάκι σου, φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. μα δεν έχει σημασία αν απαντήσεις λάθος, κανονικά όλοι πρέπει να λέγατε όνομα κι ας ηταν και λάθος. δεν εχει σημασια...

    Παντως αυτο το παιχνίδι με παρεα live ειναι πολύ ωραίο. Το προτείνω ανεπιφύλακτα.

    Φιλάκια και σε σένα καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. γιουπιιιιιιιιιιιι αντε με το καλο και λιλιουμ εισαι τυχερη που σε σκιαγραφησε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...